ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ!

Εξαιρετικό (όπως πάντα) το άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ στο "ΠΡΙΝ". Πολύ καλή η εκτίμηση του για την "κατάρρευση" του ευρωενωσικού επιχειρήματος της δεξιάς πτέρυγας του ΣΥΝ, μετά το γύρισμα της πλάτης απο γάλλους σοσιαλιστές και γερμανούς σοσιαλδημοκράτες, στον Τσίπρα! Όμως ο Δελάστικ φαίνεται να μην υπολογίζει (ή να μην αξιολογεί σωστά) κάποιους παράγοντες.

α) Οι Γερμανοί δεν "παίζουν μπάλα" μόνοι τους! Όσο και να ήθελαν και να επιδίωξαν την καθήλωση και το στρίμωγμα του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εκλογές στις 6 Μάη, δεν τα κατάφεραν!

β) Αν θεωρούν (με δεδομένο το κοινωνικό ρεύμα που υπάρχει) οτι εύκολα θα "καταπιούν" έναν "κυβερνητικό" ΣΥΡΙΖΑ, τι θα μπορέσουν να κάνουν με ένα ισχυρό Αριστερό ρεύμα (και μάλιστα ευρύτερο του κυβερνητικού, μιας και θα περιλαμβάνει και την υπόλοιπη αριστερά) στην αντιπολίτευση; Αν προσχωρήσουμε λοιπόν, σε αυτό το μέρος του σκεπτικού του αρθρογράφου, οι συστημικοί θα έπρεπε μα νύχια και με δόντια να προωθούν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με αυτοδυναμία!

Είπαμε όμως τα πολιτικά άρθρα αυτό τον σκοπό έχουν! Την ανταλλαγή απόψεων και την όσο το δυνατόν νηφαλιότερη εκτίμηση των καταστάσεων!

Αγριεύει η κατάσταση

Σε φάση αποφασιστικών συγκρούσεων και πιθανότατα πρωτοφανούς σε ένταση πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής μετά τη γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο μπαίνει η χώρα, όπως όλα δείχνουν. Οι Γερμανοί εκβιάζουν ωμά την Ελλάδα μη δίνοντας πλέον καμιά δόση του δανείου που δεν πηγαίνει κατευθείαν στις τράπεζες της ΕΕ, προσπαθώντας έτσι να εκβιάσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους να ψηφίσουν τους σύγχρονους γερμανοτσολιάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Στην προσπάθειά της αυτή η Μέρκελ έχει συμμάχους αφενός το ΔΝΤ και τον Ολάντ, αλλά και τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες στο εσωτερικό.

του Γιώργου Δελαστίκ

Η πλήρως απορριπτική στάση που επέδειξαν ακόμη και απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα οι Γάλλοι σοσιαλιστές και οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες κατά τις επισκέψεις του στο Παρίσι και στο Βερολίνο κουρέλιασε όλες τις αυταπάτες που είχε η ευρωλάγνα πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ περί σφυρηλάτησης συμμαχιών με τμήματα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς. Το σημαντικότερο όμως είναι πως απέδειξε ότι οι ελπίδες επιβίωσης των Ελλήνων εργαζομένων, νέων, μικρομεσαίων, συνταξιούχων περνάει αποκλειστικά μέσα από την αναμέτρηση και τη σύγκρουση με την ΕΕ και όχι μέσα από τη συνεργασία μαζί της. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στην τυπική συνεργασία και επαφές που υποχρεωτικά θα αποκαταστήσουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ με μια κυβέρνηση που θα έχει ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους άλλωστε θα έχουν αποκλειστικό στόχο τον εγκλωβισμό, την ενσωμάτωση και την ανατροπή οποιασδήποτε κυβέρνησης στην οποία θα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο η Αριστερά σε οποιαδήποτε εκδοχή της, ακόμη και στη δεξιότερη εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ.

Η λύσσα με την οποία προσπαθούν οι Γερμανοί να βγάλουν πρώτο κόμμα τη ΝΔ του «κωλοτούμπα» Αντώνη Σαμαρά, συνεπικουρούμενοι από την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ελληνική αστική τάξη σύσσωμη, δεν οφείλεται στο ότι φοβούνται τον Τσίπρα ως πρόσωπο ή τον ΣΥΡΙΖΑ ως «επαναστατικό» κόμμα της Αριστεράς. Ξέρουν με ποιους έχουν να κάνουν, ξέρουν ότι έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να τους καθυποτάξουν και να τους ενσωματώσουν, καθώς ο συσχετισμός δυνάμεων είναι συντριπτικά υπέρ του Βερολίνου. Ένα κόμμα άλλωστε που έχει ως θεμελιώδεις άξονες της πολιτικής του την παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ, είναι εξ ορισμού παιχνίδι στα χέρια των Γερμανών. Στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα όμως αισθάνονται φρίκη στην ιδέα ότι για πρώτη φορά από το 1945-50 απειλείται να αναδειχθεί σε χώρα της Δυτικής Ευρώπης μια αριστερή κυβέρνηση – έστω και κατ’ όνομα αριστερή, ανεξαρτήτως του πραγματικού χαρακτήρα της πολιτικής του. Για την ώρα δεν ενδιαφέρονται καθόλου για μια αριστερή διαχείριση της κρίσης. Τους ενοχλεί αφάνταστα η αναβίωση της ιδέας αριστερών κυβερνήσεων και μάλιστα στο έδαφος μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μη βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μόνο αν οι εκβιασμοί τους δεν πιάσουν τόπο και οι ψηφοφόροι υπερψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αρχίσει η δεύτερη φάση της γερμανικής πολιτικής: Η ενσωμάτωση, η σύνθλιψη και ο εξευτελισμός μιας υποτιθέμενης κυβέρνησης Τσίπρα ώστε να καταγάγουν οι Γερμανοί μια στρατηγικής σημασίας νίκη επί της Αριστεράς συνολικά, κάτι που θα έχει παραλυτικές συνέπειες πανευρωπαϊκά. Όλη αυτή η κρισιμότατη αναμέτρηση θα διεξαχθεί πάνω σε ένα εκρηκτικά υπονομευμένο υπόβαθρο που θα απειλεί ανά πάσα στιγμή να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Το υπόβαθρο αυτό είναι η δραματική κατάσταση στην οποία έχουν οδηγήσει το σύνολο των επιχειρήσεων και εν γένει την ελληνική οικονομία τα επαίσχυντα μνημόνια του Γιωργάκη, του Βενιζέλου και του Σαμαρά. Αν δώσουμε βάση στα όσα μαθαίνουμε για την κατάσταση της οικονομίας, τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα ώστε δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η χώρα θα αποφύγει τη χρεοκοπία τους επόμενους μήνες, ακόμη και αν οι δοσίλογοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κατορθώσουν τελικά να σχηματίσουν κυβέρνηση! Είναι εντελώς άλλο πράγμα το πέρασμα στη δραχμή από κυβέρνηση που θέλει να το κάνει αυτό προς όφελος του λαού και το οργανώνει με δική της πρωτοβουλία και λαϊκή στήριξη. Υπάρχει πληθώρα μέτρων που μπορούν να θωρακίσουν αποτελεσματικά το νέο εθνικό νόμισμα και την ελληνική οικονομία, υψώνοντας ανυπέρβλητα εμπόδια και φραγμούς στους ξένους κερδοσκόπους και στους Έλληνες καπιταλιστές που θα επιχειρήσουν να δράσουν υπονομευτικά. Τα μέτρα αυτά προϋποθέτουν βεβαίως ολομέτωπη σύγκρουση με θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ, όπως είναι η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και η μετατρεψιμότητα των νομισμάτων.

Χρεοκοπία όμως και πέρασμα στη δραχμή κάτω από κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σημαίνουν εφιαλτική κατάσταση! Πραγματική κόλαση, γιατί όλα θα γίνουν προς όφελος των πιο επιθετικών κύκλων του κεφαλαίου και των ακραίων κερδοσκόπων, των «μαυραγοριτών» της σύγχρονης εποχής. Χρεοκοπία και δραχμή με κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα σηματοδοτήσουν απόλυτη εξαθλίωση του λαού, οπότε είναι πιθανότατη η δημιουργία συνθηκών επαναστατικής κρίσης, προϋποθέσεων δηλαδή κοινωνικής επανάστασης. Η Αριστερά –και εδώ βεβαίως εννοούμε την αντικαπιταλιστική και την κομμουνιστική– οφείλει ταχύτατα να προετοιμαστεί για μια τέτοια πρωτοφανή κρίση και ταυτόχρονα ευκαιρία. Οι καιροί ου μενετοί...