Αρκει να έχεις φαντασία.

Πανέξυπνη η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα, να εμφανιστεί στην δεξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, συνοδευόμενος απο την νεαρή (2ης γεννιάς) μετανάστρια, η οποία στερείται νομίμων δικαιωμάτων.
Ανάγκασε τα ΜΜΕ να αναδείξουν ένα θέμα απο αυτά που συνήθως θάβουν.
Όποιος νομίζει οτι κάτι τέτοιο δεν βοηθάει στην γρηγορότερη επίλυση του προβλήματος, μόνο κακόπιστος μπορεί να θεωρηθεί.
Εδειξε λοιπόν, για μία ακόμη φορά ο Τσίπρας οτι "ανάγκα και θεοί πείθονται".
Οτι δηλαδή ακόμη και τα παντοδύναμα ΜΜΕ μπορείς να τα εξαναγκάσεις να αναδείξουν θέματα. Αρκεί να έχεις φαντασία!
Όσον δε αφορά του τον πολιτικό αντίκτυπο της πράξης του, αρκεί να ρίξετε μία ματιά σε πολιτικά αντίπαλα μπλόγκς. Θα καταλάβετε πολλά.

Read more...

ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΤΗΣ ΕΡΓΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Η ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΧΙΟΥ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ

Σύλλογος Οικολογίας & Περιβάλλοντος Χίου

Η Νομαρχία κατέστρεψε την κοίτη του ποταμού των Αγιασμάτων.

Ιδού ¨το ποτάμι των Αγιασμάτων…¨

Ιδού πως καταστρέψανε την κοίτη του αρπάζοντας, κλέβοντας, τις κροκάλες, αφανίζοντας τα πλατάνια.

Ιδού πως καταντήσανε, ένα πάλαι ποτέ (κατά το μεγαλύτερο μήκος του) υγιές ποτάμι, σε δρόμο. Σε νεροτσουλήθρα.

Με τις άδειες και τις ευλογίες της Νομαρχίας.

Με τη ευαισθησία που διέπει τους πολιτικούς μας προς το περιβάλλον.

(Μέσα σε 40 χρόνια, με τον ίδιο τρόπο καταστρέψανε τον Παρθένη, τον Κοκαλά, τον Αρμένη, το Μαλαγκιώτη, το ποτάμι της Ελίντας, της Αγίας Μαρκέλλας, του Γυάλι κτλ Έτσι το νερό αντί να εμποδίζεται από τις κροκάλες, τα πλατάνια κτλ και να εμπλουτίζει τον υδροφόρο ορίζοντα, τσουλάει προς τη θάλασσα ανεμπόδιστα. Μετά αναρωτιόμαστε όλοι πού βρέθηκε το αλάτι και ο υδράργυρος…)

Η ΓΣ του συλλόγου

ΥΓ Ο σπαστήρας στήθηκε στο χώρο κατασκήνωσης των προσκόπων. Για να κατανοήσουν τα παιδιά τον τριτοκοσμικό τρόπο με τον οποίο οι μεγάλοι συμπεριφέρονται στη φύση…

Read more...

Εκθεση γλυπτών του Έβη Χρήστου στο Πήλιο

«ΣΙΔΗΡΟΓΡΑΦΙΕΣ»
ΈΚΘΕΣΗ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ ΈΒΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
ΑΠΟ 1 ΩΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΧΟΡΤΟ, ΠΗΛΙΟΥ

Από την Παρασκευή, 1 Αυγούστου ως την Πέμπτη, 28 Αυγούστου 2008, στον εκθεσιακό χώρο του Λαϊκού Μουσείου του Κοινωφελούς Πολιτιστικού Ιδρύματος Γ. Αγγελίνης – Πία Χατζηνίκου, στο Χόρτο του Πηλίου, μετά από πρόσκληση του Ιδρύματος, θα πραγματοποιηθεί έκθεση γλυπτών του Έβη Χρήστου, με θέμα «Σιδηρογραφίες».

Η Ιστορικός Τέχνης Έφη Παπαευθυμίου, Έφορος της Δημοτικής Πινακοθήκης Λαμίας, γράφει για την δουλειά του Χρήστου:

«Ο κόσμος του Έβη Χρήστου είναι ένας κόσμος ποιητικός και πρωτότυπος, που απογειώνει τη φαντασία και διεγείρει το συναίσθημα του θεατή, κοινωνώντας του ταυτόχρονα, την αίσθηση μιας ξεχωριστής αντίληψης και αλήθειας.

Ο Χρήστου είναι ένας μορφοπλάστης που δημιουργεί τα πλάσματά του με εκπληκτική δεινότητα και στη συνέχεια τους εμφυσά πνοή, ώστε τα έργα του να δίνουν την αίσθηση ότι έχουν ψυχή και «ζουν» μια δική τους ζωή. Μέσα σε μία κοινωνία κατανάλωσης, χωρίς ενδιαφέρον για τον άνθρωπο, αλλά για τα αντικείμενα προβολής του και μόνο, ο Έβης Χρήστου αναζητά την πρώτη ύλη του εκεί που οι άνθρωποι συσσωρεύουν ό,τι δεν τους χρειάζεται πια, ό,τι δεν συμβαδίζει με την εικόνα ενός άφθαρτου και γυαλιστερού πλούτου.

Τα έργα του «ταπεινά» ως προς την πρώτη ύλη, είναι εξόχως ανθρώπινα, ποιητικά, έμψυχα, τρυφερά και εμπνευσμένα. Παίρνει το «άχρηστο», αυτό που απορρίπτουμε και το μεταπλάθει, δίνοντάς του μία δυνατότητα πέρα από το συμβατικό. Τα έργα του γίνονται σύμβολα μιας ενέργειας ψυχικής που είναι ανάγκη να απελευθερώσουμε, γνωρίζοντας το ίδιο αυτό κομμάτι του εαυτού μας , αυτό που αρνούμαστε, αυτό που απορρίπτουμε μέσα στην καθημερινή ζωή, και εκεί ακριβώς έγκειται η εκφραστική δύναμη της τέχνης του να μας κινεί συναισθηματικά.

Όταν κοίταξα για πρώτη φορά το έργο του αναρωτήθηκα: «Πώς είναι δυνατόν να κρυβόταν τόση ποίηση και ομορφιά μέσα στα παλιοσίδερα;» Αλλά μήπως αυτή δεν είναι η λειτουργία του καλλιτέχνη; Να «βλέπει» ποιητικά και να αναβαθμίζει μέσα από το έργο του και την δική μας «όραση» προς μία κατεύθυνση περισσότερο εσωτερική».

Βιογραφικό: Ο Έβης Χρήστου κατοικεί μόνιμα στη Χίο από το 1989 και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ). Ως σκηνογράφος έχει συνεργαστεί με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου σε σκηνογραφίες, κατασκευή σκηνικών και αντικειμένων στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ, στον «Οδυσσεβάχ» της Ξ. Καλογεροπούλου, στο «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» του Γ. Βιζυηνού, στον «Φιάκα» του Δ. Μισιτζή, στο έργο «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος» του Δ. Αβδελιώδη και τη «Χαμένη Κούκλα» του Α. Σάστρε. Έχει κάνει εκθέσεις στη Χίο, την Αθήνα και τη Μυτιλήνη και έχει συμμετάσχει με έργα του σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και τη Χίο. Αυτή είναι η έκτη ατομική του έκθεση όπου παρουσιάζει την τελευταία του δουλειά, μία νέα ενότητα γλυπτών από οξειδωμένα μέταλλα.

Read more...

ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΚΚΕ, ΣΤΗ ΧΙΟ.

Λίγες μέρες μετά τους προπηλακισμούς διαδηλωτών, από στελέχη του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας για την ακτοπλοΐα, είχαμε και δεύτερο κρούσμα. Κατά δημοσιογράφων αυτή τη φορά.

Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα "Αληθεια" της Χίου:

«Κωλόπαιδα» που «ασκούν δημοσιογραφία της τουαλέτας» είναι σύμφωνα με τα 10- 15 συγκεντρωμένα στο λιμάνι μέλη του ΚΚΕ, οι δημοσιογράφοι της «Αλήθειας» που επιχείρησαν να καλύψουν την κινητοποίηση διαμαρτυρίας για την ακτοπλοΐα την Παρασκευή το απόγευμα.
Με αυτά τα λόγια και με αγελαία συμπεριφορά υποδέχθηκαν οι συγκεκριμένοι τον υπογράφοντα και την οπερατέρ του σταθμού Γεωργία Βλάττα στους οποίους τελικά δεν επέτρεψαν να καλύψουν τη διαμαρτυρία.
Αφορμή για αυτή την πρωτοφανή συμπεριφορά στάθηκε το «αίτημά» μας για μετακίνηση του πανό διαμαρτυρίας κατά δύο ή τρία μέτρα αφού στο σημείο που στήθηκε ήταν αδύνατο να κάνει λήψη η κάμερα και αιτία ένα τεχνικό λάθος στο μοντάζ την προηγούμενη ημέρα που (κακώς όντως) επέτρεψε να ακουστεί στον αέρα ο Γιάννης Αμπαζής να ρωτάει την αφεντιά μου γιατί παραιτήθηκε ο Βασίλης Μαυρέλος από τη θέση του συντονιστή στην Τ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ...
Τόσο «κακό» δηλαδή και τόσο «προβοκατόρικο» ήταν το λάθος που -σύμφωνα με τους αδαείς από τέτοια τεχνικά ζητήματα «κομουνιστές»- οδήγησε ένα γνωστό και μη εξαιρετέο τραμπούκο του «κόμματος του λαού» να επιτεθεί φραστικά και θρασύδειλα (σιωπηλός on camera, λαλίστατος off camera) με το χειρότερο τρόπο εναντίον εργαζόμενων τους οποίους κατά τα άλλα σέβεται και «παλεύει για τα δικαιώματά τους».
Αλλά είναι τέτοια η ποιότητα του ατόμου (Γιάννης Μιχαλιάδης) που θα μου επιτρέψετε να μην ασχοληθώ μαζί του...
Ακόμα, όμως, χειρότερα ήταν τα πράγματα όσον αφορά τον ίδιο το γραμματέα του κόμματος στη Χίο, Γιώργο Αμπαζή, που χωρίς να σεβαστεί τίποτα από τα παραπάνω ούτε καν την ίδια την ιδεολογία που εννοείται ότι υπηρετεί, απηύθυνε τη δεύτερη κατηγορία στην αφεντιά μου, αφού πρώτα και εκείνος διαπίστωσε ότι ήταν κλειστή η κάμερα και αφού με σκαιότατο και άκρως υποτιμητικό τρόπο μάς απομάκρυνε από την συγκέντρωση.
Επειδή, λοιπόν, μιλάμε πλέον και σε προσωπικό επίπεδο οφείλει να εξηγήσει για ποιο λόγο τα λέει αυτά.
Γιατί αυτός, που συναλλασσόταν με τον προϊστάμενο του και τους πολιτικούς προϊστάμενους του τελευταίου με αντάλλαγμα μια διευθυντική θέση στο σχολείο που εργάζεται, δύσκολα μπορεί να μιλάει για «δημοσιογραφία της τουαλέτας».
Όσο για το Μάρκο Σκούφαλο τον οποίο μέχρι τώρα θεωρούσα λιγότερο σταλινικό ας το ξανασκεφθεί προτού εκλιπαρήσει για λίγα λεπτά δημοσιότητας την επόμενη φορά που θα χρειαστεί.
Αλλιώς ας μας πουν πώς τους αρέσει να κάνουμε τα ρεπορτάζ που αφορούν το κόμμα...
Ή εν πάση περιπτώσει ας μας πει ο ίδιος ή το ΚΚΕ Χίου ποιους δημοσιογράφους γουστάρει και ποιους δε γουστάρει, ώστε και εμείς στην «Αλήθεια» να διαμορφώσουμε ανάλογα τις θέσεις εργασίας και το καθημερινό μας πρόγραμμα.

Γ. ΠΑΓΟΥΔΗΣ

Φαίνεται οτι η αναμονή αποκαλύψεων από σκάνδαλα, σε συνδυασμό με την άνοδο της επιρροής του άλλου πόλου της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) , δημιουργούν μεγάλο εκνευρισμό στο ΚΚΕ!!!

.

Read more...

Άρχισαν τα ... όργανα του Μεσογειακού(!!!) Φεσ(τ)ιβάλ"

"Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι".

Σκεφτήκαμε την παροιμία αμέσως μόλις διαβάσαμε τον τίτλο του...φεστιβάλ: Μεσογειακό (!!!) Φεστιβάλ. Τέχνη στη γη της Μαστίχας.

Μετά τα πρώτα γέλια, ο σκεπτικισμός.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ψωνάρα εκλεγμένων και μη ανθρώπων, οι οποίοι νομίζουν ότι επειδή έχουν κασετόφωνο στο σπίτι τους και ακούνε τραγουδάκια, έγιναν ειδικοί στον πολιτισμό, δίνει την ευκαιρία σε αετονύχηδες, να πλουτίσουν στο όνομα του εκπολιτισμού ημών των "αγρίων".

Συνήθως, η κακώς εννοούμενη, χιώτικη ευγένεια, επιβάλει να τούς λέμε και ευχαριστώ. Όμως φαίνεται πως έφτασε ο κόμπος στο χτένι.

Έτσι άρχισαν τα όργανα! Και κάτι μου λέει πως αυτή τη φορά δεν θα σταματήσουν έτσι εύκολα.

Ας διαβάσουμε την ανακοίνωση της Θεατρικής Ομάδας Χίου:

«Στο φιλόξενο χώρο του παλιού μοναστηριού του Αγίου Τρύφωνα, στα Νένητα, τη Δευτέρα (30 Ιουνίου) το βράδυ, η Θεατρική Ομάδα Χίου, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Νενήτων, παρουσίασε, με επιτυχία και μπροστά σε απρόσμενα μεγάλο αριθμό θεατών, το νέο της έργο, που φέρει τον τίτλο «Ο Όρκος» και βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ζαχ. Παπαντωνίου «Ο Όρκος του Πεθαμένου» και στη γνωστή δημοτική παραλογή «Του Νεκρού Αδελφού».
Η παράσταση αυτή ήταν αρχικά προγραμματισμένη να δοθεί ως τμήμα της εισαγωγικής φάσης του διατυμπανισμένου φεστιβάλ του φετινού καλοκαιριού, που ακούει στο όνομα «Η Τέχνη στη γη της Μαστίχας». Αυτό όμως ουδέποτε συνέβη και για τούτο οφείλουμε (διερμηνεύοντας και τα αισθήματα των μελών της ΘΟΧ, όπως εκφράστηκαν στη Γ.Σ. της 29ης Μαΐου 2008) να δώσουμε κάποιες εξηγήσεις τόσο στο θεατρόφιλο κοινό, που παρακολουθεί και αγκαλιάζει τις προσπάθειές μας, όσο και στους φορολογούμενους πολίτες της Χίου:
Ως αμετανόητοι ερασιτέχνες δεν επιδιώξαμε ποτέ την ένταξή μας σ’ αυτό το φεστιβάλ. Αποδεχτήκαμε όμως την πρόσκληση και την πρόταση της εκπροσώπου των διοργανωτών του και καλλιτεχνικής διευθύντριας κας Γιάννας Τριανταφύλλη, μετά από προτροπή και του Δημάρχου Χίου (για να μπορέσουμε –λέει –να πάρουμε περισσότερα χρήματα από την πενιχρή οικονομική ενίσχυση που είχε τη δυνατότητα να μας εξασφαλίσει ο ίδιος) και , περί τα μέσα του περασμένου Μάρτη, συμφωνήσαμε να δώσουμε δυο παραστάσεις σε ισάριθμα Μαστιχοχώρια της επιλογής μας, κι εκείνη θα αναλάμβανε την υποχρέωση να καλύψει το κόστος της παραγωγής, περίπου τέσσερις χιλιάδες ευρώ, (κι αυτό ήταν όλο, αφού, όπως γίνεται πάντα, κανείς από τους είκοσι και πλέον συμμετέχοντες ερασιτέχνες, δεν επρόκειτο να πάρει ούτε μία δεκάρα για λογαριασμό του).
Δώσαμε τα χέρια (μέλη της οργανωτικής επιτροπής της ΘΟΧ και διμελής αντιπροσωπεία των επαγγελματιών διοργανωτών) και έμεινε η ρύθμιση των λεπτομερειών, που θα γινόταν στην επόμενη επίσκεψη της εν λόγω κυρίας στη Χίο.
Στο διάστημα αυτό ακυρώσαμε τις προγραμματισμένες παραστάσεις μας στο Ομήρειο Π.Κ.Δ. Χίου (κατ’ απαίτηση της ίδιας, που ήθελε το έργο άπαιχτο) και περιμέναμε κινήσεις από την πλευρά της για την περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης.
Δυστυχώς όμως αυτό που επακολούθησε μπορεί να συνοψιστεί σε μια και μόνη λέξη: Εμπαιγμός.
Μετά πάροδο διμήνου και πλέον, μετά από πολλές απόπειρες τηλεφωνικής επικοινωνίας (εκ μέρους μας) και μετά από δύο ή τρεις επισκέψεις στη Χίο της κας Τριανταφύλλη, κατά τις οποίες απέφυγε επιμελώς να συναντηθεί μαζί μας, όπως είχε δεσμευτεί, μας ανακοινώθηκε (δι’ αντιπροσώπου) η ακύρωση (διάβαζε αθέτηση) -μονομερώς –της συμφωνίας μας, με το επιχείρημα, ότι ο Δήμος Χίου τής περιέκοψε τη χρηματοδότηση.
Είναι απορίας άξιο, πώς στο όνομα της οικονομίας, επελέγη η ακύρωση μιας εκδήλωσης με κόστος μόλις 4.000 € (όταν απ' ό,τι φημολογείται το Φεστιβάλ θα κοστίσει περίπου 600.000 €), αλλά δεν επεκτεινόμαστε σε περαιτέρω σχόλια, επί του προκειμένου, σεβόμενοι τα έργα και τους δημιουργούς που θα λάβουν μέρος στο φεστιβάλ, σύμφωνα με το πρόγραμμα.
Ως κατακλείδα επιθυμούμε μόνο να επαναλάβουμε αυτό που είπαμε προφορικά και πριν την παράσταση στον Άγιο Τρύφωνα: Η Τέχνη κι ο Πολιτισμός στη Γη της Μαστίχας, υπήρχαν εδώ και χιλιάδες χρόνια και θα συνεχίσουν να υπάρχουν κι όταν θα μας αποχαιρετίσουν –με γεμάτες τσέπες –οι καλοπληρωμένοι μεταπράτες πολιτισμού. Κι αυτό θα γίνει γιατί υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν επιτόπιες δυνάμεις που μοχθούν, αγωνίζονται και δημιουργούν, σ’ όλους τους τομείς του Χιώτικου πολιτισμικού γίγνεσθαι.»

Read more...

Αυτά τα σκουπίδια ποιός θα τα μαζέψει; Ξανά!!!

Με την ευκαιρία της "παρέμβασης" των 5 πρώην Δημάρχων (ότι θυμάται χαίρεται καθείς) σχετικά με την (πολύ σωστή) απόφαση του νυν Δημάρχου για την κατεδάφιση του εκτρώματος της οδού Λάδης, ο συμπατριώτης μας Ν. Κιουράνης, για μία ακόμη φορά, κάνει την δική του παρέμβαση για τα κάθε λογής εκτρώματα, με τα οποία νυν και πρώην δήμαρχοι "στολίζουν" την πόλη μας!!!

Το σχόλιο είναι απο την στήλη "Αληθινά", της εφημερίδας "Αλήθεια":

«Γιάννη ένα μέγα έργο του ενός εκ των 5 ξέχασες αληθινά. Το τότε Δημοτικό Συμβούλιο ξέχασε πως η Χίος είναι νησί, αγκαλιασμένο απ’ τη θάλασσα, πως κάθε αυγή απ’ τα μικρασιατικά βουνά ξεπροβάλλει ένας λαμπερός ήλιος κι όλα γίνονται φως. Η θάλασσα παίρνει σιγά σιγά το γαλάζιο αλλάζοντας μύριες αποχρώσεις, σμήνη γλάρων φτεροκοπάνε, με γαλήνη ή με κυματισμούς πλέουν ψαρόβαρκες και άλλα πλεούμενα. Το πλοίο της γραμμής και τουριστικά υπερωκεάνια που φορτώσαμε όνειρα που βούλιαξαν με το πρώτο ανέβασμα της άγκυρας, γιατί δεν καταλάβαμε το αυτονόητο, ότι δεν είναι δυνατόν ο τουρίστας του υπερωκεάνιου να ψωνίζει σε κάθε λιμάνι... Τις νύχτες το «δρεπάνι του φεγγαριού θερίζει τ’ ασήμια της νύχτας». Αυτή την απίστευτη ομορφιά θέλησαν οι Δημοτικοί άρχοντες να τη «στολίσουν» με σιδερικά αντιγράφοντας και στηρίζοντάς τα σε πετρόκτιστη βάση 260x140x113 και το χειρότερο φωτίζοντάς τα με προβολείς ξοδεύοντας ένα απίστευτο ποσό, όχι βέβαια από την τσέπη του μπαμπά τους και βαφτίζοντάς τα «αισθητικές παρεμβάσεις», αλίμονο χάσανε οι λέξεις το νόημά τους. Είναι καιρός επιτέλους αυτά τα σιδερικά που εκθέτουν την πιο απλή αισθητική να εξαφανιστούν, μας εκθέτουν μαζί με πολλά άλλα. Δεν μπορώ όσο κι αν χτυπώ το ξερό μου το κεφάλι να καταλάβω το ξύπνημα των 5. Στη θητεία τους άφησαν άθικτα παλούκια και σήμερα ενδιαφέρθηκαν για το καρφάκι!!!».

Ας επαναφέρουμε όμως και μία ανάρτηση (που είχε γίνει σε ανύποπτο χρόνο) στο μπλόγκ μας, με τίτλο "ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕΙ;"


Όχι ότι είναι το χειρότερο από τα αισθητικά σκουπίδια που «κοσμούν» την πόλη της Χίου. Το αναφέρουμε όμως γιατί αποτελεί ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι Δημοτικοί μας άρχοντες, την αισθητική. Το «καταπληκτικό» αυτό έργο που κοσμεί(!!!) μία εκ των νοτίων εισόδων της πόλεως (παρόμοιο, ανάλογης αισθητικής υπάρχει και στη βόρεια είσοδο), είχε κατασκευασθεί κατόπιν παραγγελίας της δημοτικής αρχής Παντελάρα. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, τέτοιου είδους παραγγελίες γίνονται κατόπιν καλλιτεχνικών διαγωνισμών (το αντίθετο δηλαδή από ότι συμβαίνει εδώ, όπου αρκεί κάποιος να δηλώσει στον δήμαρχο της αρεσκείας του, καλλιτέχνης για να του ανατεθεί η διακόσμηση της πόλης). Ο λόγος είναι απλός. Αυτής της μορφής οι εικαστικές παρεμβάσεις βαρύνουν (ως ένα σημείο) την αισθητική και των επομένων γενεών. Πέραν τούτου σηματοδοτούν και το γούστο μιας ολόκληρης πόλης στα μάτια των κατοίκων της αλλά και των επισκεπτών. Γιαυτό και πρέπει να κρίνονται από εγνωσμένης αξίας καλλιτεχνικές επιτροπές προκειμένου να μην έχουμε αποτελέσματα όπως αυτό της φωτογραφίας. Αρκεί να παρατηρήσουμε (ιδίως το καλοκαίρι όπου υπάρχουν και αρκετοί επισκέπτες στο νησί), την αντίδραση όσων αντικρίζουν το «έργο» αλλά και τον τρόπο που το σχολιάζουν, για να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται.
Και δεν είναι άδικα τα σχόλια αφού από την πρώτη ματιά γίνεται φανερό ότι το «έργο» ανήκει στο σπουδαίο καλλιτεχνικό ρεύμα του Ζωζωσαπουτζακισμού, φέροντας οπωσδήποτε και τη σφραγίδα των ή του κατασκευαστή του (ο οποίος προφανώς θα έχει σαν κύρια ιδιότητα όχι αυτή του καλλιτέχνη αλλά του ένθερμου ψηφοφόρου του συγκεκριμένου δημάρχου). Ας μην ξεχνάμε ότι ο δήμαρχος, μπορεί να εξυπηρετεί τον ψηφοφόρο του, το υλικό και αισθητικό κόστος όμως το πληρώνουμε όλοι. Μένει να δούμε λοιπόν ποια δημοτική αρχή θα έχει το θάρρος, εκτός από τα αστικά, να μαζέψει και τα αισθητικά σκουπίδια από την πόλη. Δεν πειράζει που κάτι μας κόστισε τουλάχιστον θα σταματήσουμε να γινόμαστε ρεζίλι.

Read more...