ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Σε αγωγή κατά του Δήμου Πατρέων καταφεύγει ο τοπικός ποδηλατικός σύλλογος. Λεπτομέρειες στο: (podilatespatra.blogspot.com). Ο Σύλλογος θεωρεί, μεταξύ άλλων, ότι η μη ύπαρξη ποδηλατοδρόμων στην Πάτρα, παραβιάζει στοιχειώδη συνταγματικά δικαιώματα.
Μήπως έχει φτάσει η ώρα για κάτι ανάλογο και στη Χίο. Η Χίος διαθέτει αρκετές περιοχές στις οποίες, η Δημοτική Αρχή, οφείλει να διευκολύνει την κίνηση πεζών και ποδηλάτων. Η υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής (που εκτός των άλλων θα σημάνει και σεβασμό στα στοιχειώδη δικαιώματα όλων των πολιτών), είναι αλήθεια ότι χρειάζεται χρόνο και προσεκτικό σχεδιασμό για μία τόσο «στριμωγμένη» πόλη όπως η δική μας. Όμως οι τοπικοί μας άρχοντες πρέπει κάποτε να ξεκινήσουν, για να μας δείξουν ότι εκτός από την ψήφο μας ενδιαφέρονται και για την ποιότητα της ζωής μας.
Αρχικά θα πρέπει να αντιληφθεί ο Νομάρχης Χίου, ότι εκτός από τον μεγαλομανή Greekαμερικάνικο σχεδιασμό λεωφόρων και ανισόπεδων κόμβων(!!!), υπάρχει και ο σχεδιασμός των σύγχρονων πολιτισμένων Ευρωπαϊκών κρατών. Ο σχεδιασμός αυτός στηρίζεται στο ανθρώπινο πρόσωπο που δείχνει μια πόλη που σέβεται τον πεζό, τον ποδηλάτη, τον χρήστη πάσης φύσεως αμαξιδίου κ.τ.λ. Σε αντίθεση με τη βαρβαρότητα των πόλεων που μοναδική τους επιδίωξη είναι η διευκόλυνση του Ι.Χ. Στο κάτω- κάτω δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την Στοκχόλμη με το Σικάγο. Εκτός και αν η, κακώς εννοούμενη, ελληνοαμερικάνικη κουλτούρα, είναι βαθειά ριζωμένη μέσα μας.
Επειδή μπορεί κάποιος να με κατηγορήσει ότι μεροληπτώ υπέρ του Δημάρχου της πόλης και εναντίον του Νομάρχη, πρέπει να διευκρινίσω κάτι : απευθύνομαι αρχικά στον Νομάρχη διότι οι δρόμοι από τους οποίους μπορεί να ξεκινήσει μια πολιτική φιλική προς το ποδήλατο και τον πεζό είναι στην αρμοδιότητα της Νομαρχίας. Μιλάω για τις δύο παραλιακές εξόδους της πόλης, προς βορρά και προς νότο. Επίσης την οδό Γιάννη Χρήστου (με παράλληλη μονοδρόμηση της). Η δημιουργία ποδηλατοδρόμων, στις παραπάνω περιοχές μπορεί να γίνει άμεσα και δεν κοστίζει τίποτα μπροστά στο «μεγάλο φαγοπότι» που θα ακολουθήσει τυχόν έναρξη εργασιών για την υλοποίηση μεγαλομανών σχεδίων τύπου «μεγάλου σύγχρονου λιμανιού». Μεγάλου σύγχρονου λιμανιού, μέσω του οποίου να μπορούν να μεταφέρονται ορδές τουριστών οι οποίοι να παραδίδονται βορά στα πούλμαν αδηφάγων τουριστικών πρακτόρων, τα οποία θα τους μεταφέρουν σε γιγάντια ξενοδοχεία τα οποία θα έχουν αφανίσει ολόκληρες περιοχές για να κατασκευαστούν.