Αναγνώστες

ANAPARASTASIS (ΤΡΕΙΛΕΡ)

ΚΑΜΙΝΗΣ: Ο "ΤΙΠΟΤΑ" ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ "ΚΑΘΟΛΟΥ"

>> Κυριακή 31 Ιουλίου 2011


Είχε αρχίσει να την βαριέται τη θεσούλα στην οποία τον είχαν διορίσει. Εντάξει, ο παχ(ο)υλός μισθουλάκος έτρεχε! Οι εφημεριδούλες όλο και ανέφεραν το ονοματάκι του δίπλα σε δήθεν "γνωματεύσεις" του "Συνήγορου του Πολίτη", στις οποίες κανείς δεν έδινε σημασία. Εξ άλλου γιαυτό είχαν τοποθετήσει εκεί έναν άχρωμο "Τιποτα"! Για να μην τον ενοχλεί το γράψιμο στο γνωστό σημείο.
Αποφάσισε λοιπόν να ανέλθει κλίμακα. Πάλι με καλό μισθουλάκο αλλά με εξουσία μεγαλύτερη. Τόση που θα του εξασφάλιζε την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των αφεντικών του! Δήμαρχος! Τι ωραία που ακούγεται! Αρχηγός του Δήμου. Όχι "Συνήγορος" του κάθε μαλάκα (του οποίου χρειαζόμαστε μόνο την ψήφο). Βρήκε μάλιστα αρχικό συμπαραστάτη  στο πρόσωπο του αρχηγού της κοστουμάτης, βαρετής, εξουσιολιγούρικης «Αριστερας της Ευθύνης»(!!!). Με τη γλώσσα έξω ο κυρ-Φώτης και με το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, τον προτείνει για  Δήμαρχο! Επιτέλους ισως να βρέθηκε το κλειδί που θα του άνοιγε την πολυπόθητη πόρτα του ΠΑΣΟΚ. Τόσα χρόνια συνεργασίας μαυτούς τους …αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ, τον είχαν βλάψει ανεπανόρθωτα. Ακόμη και ένα απλό γευματάκι με τους Μίχαλους ή η παραμικρή νύξη για προσχώρηση στο ΠΑΣΟΚ, τους έκανε έξαλους!
Όμως και ο Τίποτα – Καμίνης, δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια. Όπως ο κάθε αξιοπρεπής και υπεύθυνος πολίτης (μπλιάααχ) στη θέση του, άρχισε να εκλιπαρεί και να εκβιάζει ταυτόχρονα. «Ή με υποστηρίζει και το ΠΑΣΟΚ, ή δεν κατεβαίνω καθόλου». Με δεδομένη την υποψηφιότητα Κακλαμάνη, η υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, σήμαινε στην ουσία διορισμό! Ήξερε τι έκανε ο Τίποτα. Είπαμε, Τίποτα δεν σημαίνει απαραιτήτως και βλάξ! Και οι Χιώτες είμαστε γνωστοί για την κουτοπονηριά μας.
Από την πλευρά του και το ΠΑΣΟΚ δεν είχε να χάσει τίποτα. Και τον κυρ – Φώτη θα εξακολουθούσε να έχει έξω απ την πόρτα του, σαν σκυλάκι με την γλώσσα έξω ( ο συντηρητισμός του κυρ – Φώτη , δεν τον αφήνει ακόμη και τώρα να αντιληφθεί ότι ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει. Ότι το σκαλάκι που μπορεί να τον ανεβάσει στην κυβέρνηση, την προεδρεία της Δημοκρατίας ή όπου αλλού ονειρεύεται, έχει οριστικά χαθεί) και ένα απόλυτο υποχείριο θα μπορούσε να έχει στον θώκο του Δημάρχου. Εξ άλλου ο Καμίνης ήταν δοκιμασμένα υπάκουος. Τόσα χρόνια Συνήγορος του Πολίτη και ποτέ δεν εμπόδισε τους θεσμούς να επιτελέσουν το θεάρεστο έργο τους. Στην Ελλάδα ακόμη ο βασανιστής – απατεώνας Ψωμιάδης, κυκλοφορεί ελεύθερος, ενώ πιτσιρικάδες ηθικοί αυτουργοί σε «εκρήξεις» στρακαστρούκας μέσα σε κατσαρόλα, εκτίουν ποινή 130 χρόνων!!!
Κανείς λοιπόν δεν έχανε από την προαγωγή ενός Τίποτα σε ένα Καθόλου! Εκτός ίσως από τα εκατομμύρια των απλών πολιτών οι οποίοι φορτώθηκαν ένα ακόμη παράσιτο.
Δεν άργησε λοιπόν η ώρα που όλοι περιμέναμε. Η ώρα που ο Καμίνης θα έδειχνε την ευγνωμοσύνη του για την προαγωγή! Αφου έκανε την κοτούλα όταν τα ΜΑΤ  των αφεντικων του, έστελναν στα νοσοκομεία εκατοντάδες δημοτών του, δηλητηρίαζαν και κατέστρεφαν την πόλη του, την δυσφημούσαν υψώνοντας μεταλλικά τείχη στο κέντρο της, τον ενόχλησαν οι σκηνές και τα πανώ του κινήματος της πλατείας. Έτσι είναι εξάλλου η αισθητική του υποταγμένου γλύφτη. Πιάνει (μόνο) τις πολύ μικρές λεπτομέρειες. Οι άλλες του «διαφεύγουν». Σιγά τώρα μην σκάσουμε για την εγκληματικότητα, τους άστεγους, τις φασιστικές συμμορίες, τα δηλητήρια των δολοφόνων Ματατζήδων! Αφου οι σκηνές ενοχλούν το θωρηκτό Παγκάλιν, τον Καρατζαφύρερ και την κόρη του βρικόλακα (όλο το μνημονιακό σκυλολόι δηλ.) οι σκηνές είναι που πρέπει να φύγουν. Σιγά τώρα μην καθόμαστε να ασχολούμαστε με το πώς περνάει ο κάθε γύφτος που μένει στην Κυψέλη ή τα Πατήσια! Ας πάει Βόρεια προάστεια!
Πάντως Καμίνη μου, να είσαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα υπάρξει ένας τουλάχιστον που θα σε ευγνωμονεί.  Ποιος; Μα ο καλλιτέχνης που θα κληθεί να φιλοτεχνίσει τον ανδριάντα σου. Θα είναι η πιο ευκολή δουλειά που θα έχει πάρει! Γιατί ο ανδριάντας του Τίποτα, είναι και αυτός τίποτα! Μηδέν! Έτσι είναι οι γλύφτες  της εξουσίας Καμινάκο μου, μετά την ημερομηνία λήξης τους (δες την κιτρινιάρα νυφίτσα, τον Σιμήτη. Θυμάται κανείς ότι υπήρξε πρωθυπουργός!).  Σαν τους βρικόλακες. Χωρίς είδωλο. Χωμένοι στα πιο μουχλιασμένα χρονοντούλαπα της Ιστορίας. Εκει που κανείς δεν πρόκειται να τους αναζητήσει ποτέ!

Read more...

Τοποθέτηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής

>> Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011



Η κυβέρνηση συνεχίζει την αρνητική και επικίνδυνη πορεία της, δίχως κανείς να γνωρίζει αν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει – θαFREE photo hosting by Fih.gr λογοδοτήσει κάποια στιγμή, κι όχι μόνο εκλογικά, στον ελληνικό λαό, στις στρατιές των ανέργων και των υπό απειλή εργαζομένων. Η ΝΔ, που η μόνη θέση που είχε ήταν «η μη συμμετοχή των ιδιωτών», βρέθηκε στην πιο αντιδραστική πτέρυγα, μαζί με τους πληρωμένους εκφραστές των funds που απειλούν για «επιλεκτική χρεοκοπία» μέσω των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης. Γίνεται σαφές ότι η αντίθεση στο μνημόνιο , την οποία εκφράζει και η ΝΔ, δεν αρκεί από μόνη της με κανένα τρόπο για να αλλάξει πορεία η χώρα μας. Ένας είναι ο δρόμος. Παύση πληρωμών στο τοκογλυφικό χρέος. Δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Άρνηση υποταγής στις εντολές της ευρωζώνης που οδηγεί σε ρήξη με το ευρώ, το οποίο άλλους είναι που θα πονέσει και μάλιστα πολύ, και μπορεί να ανοίξει και ένα νέο πεδίο απελευθερωμένων κινήσεων στην οικονομική μας πολιτική και να εκφρασθεί ως αίτημα μιας αλληλέγγυας οικονομικής, ακόμα και νομισματικής, συνεργασίας, στην Ευρώπη. Εθνικοποίηση όλου του τραπεζικού τομέα. Νέο δημοκρατικό δημόσιο, εργαλείο για την οικονομική ανασυγκρότηση. Κράτος στην υπηρεσία της κοινωνίας. Δημοκρατία με ουσιαστική συμμετοχή και έλεγχο της οικονομίας και της κοινωνίας από τον κόσμο της εργασίας και τον λαό γενικότερα. Όλοι από τον Σεπτέμβρη στο Σύνταγμα.




Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής









Πρώτο : Στη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. η Ελλάδα ήταν ουσιαστικώς απούσα. Χωρίς θέσεις, χωρίς άποψη, χωρίς διεκδικήσεις, παρότι η χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης της ευρωζώνης. Η χρησιμότητα του κ. Παπανδρέου ήταν μόνο για τις καρτ- ποστάλ και τις αναμνηστικές φωτογραφίες. Μπορεί να μοιάζει αυστηρή αυτή η άποψη, αλλά τη συμμερίζονται όλοι οι αναλυτές του διεθνούς οικονομικού τύπου.

Δεύτερο : Το κεντρικό ζήτημα στη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης ήταν η ίδια η ύπαρξη της, η επιβίωση του ευρώ και η αποτροπή της κατάρρευσής του. Στην πραγματικότητα η ίδια η Σύνοδος νομιμοποίησε τη συμφωνία Γερμανίας, Γαλλίας, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με ελάχιστες άλλες χώρες να επηρεάζουν τις διαπραγματεύσεις, όπως η Φιλανδία και η Ολλανδία. Δεν ήταν σύνοδος αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό. Ήταν μια σύνοδος διάσωσης του ευρώ, και οι αποφάσεις γι’ αυτό το θέμα καθόρισαν την επιλογή για το ελληνικό χρέος, που από άποψη αριθμών είναι σχεδόν αμελητέο για τα οικονομικά μεγέθη της ευρωζώνης.

Τρίτο : Η Ευρωζώνη βρέθηκε χθες σε ένα σκληρό δίλημμα, σε ένα δίπολο, με ενδιάμεσες βέβαια παραλλαγές. Από τη μια να μη υπάρξει παρέμβαση στο ελληνικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα με την οικονομία της σε συνεχή πτώση και με τα δημοσιονομικά της σε κατάρρευση, με την πλήρη αποτυχία του Μνημονίου, εκ των πραγμάτων να οδηγείται με ταχύτητα σε ολοκληρωτική «αθέτηση πληρωμών» (default, δημοσιογραφική μετάφραση «χρεοκοπία»), η οποία σε συνδυασμό με τις πιστωτικές αναταράξεις σε δύο μεγάλες οικονομίες της Ευρωζώνης, την Ισπανία και την Ιταλία, θα οδηγούσε στο ενδεχόμενο κατάρρευσης όλου του συστήματος και του ευρώ. Από την άλλη να στεγανοποιήσει πάλι το ελληνικό πρόβλημα, να το βάλει σε καραντίνα και ταυτόχρονα να διευρύνει τον ρόλο των ευρωπαϊκών πιστωτικών μηχανισμών για να καθησυχάσει τις αγορές σε σχέση με την Ιταλία και την Ισπανία.

Τέταρτο : Η επιλογή αυτή δεν ήταν μόνο της Ευρωζώνης αλλά επηρεάσθηκε από τα παγκόσμια καπιταλιστικά κέντρα, όπως φάνηκε από τις θετικές τοποθετήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τις έντονες παρεμβάσεις των ΗΠΑ. Τυχόν κλονισμός του ευρώ σε συνδυασμό με τη μικρή έστω πιθανότητα αθέτησης πληρωμών στις ΗΠΑ λόγω ασυμφωνίας Ρεπουμπλικάνων – Δημοκρατικών και την ενεργοποίηση των CDS, των ασφάλιστρων κινδύνου, θα οδηγούσε σε μια μεγαλύτερη ίσως, παγκόσμια κρίση από εκείνη του 2008.

Πέμπτο : Το μεγάλο αυτό δίλημμα εκφραζόταν και στο επιμέρους δίλημμα ειδικά για τους πιστωτές της Ελλάδας και τις χώρες που οι τράπεζές τους διαθέτουν σημαντικό αριθμό ομολόγων. Να κινδυνεύσουν να τα χάσουν όλα ή να εξασφαλίσουν όσα περισσότερα μπορούν για τις τοκογλυφικές τοποθετήσεις τους; Σε πολιτικό επίπεδο το δίλημμα εκφράζονταν έτσι : Να γίνει όλη η Ελλάδα Κερατέα και όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες, να γεννηθεί μια Βολιβία μέσα στην Ευρώπη ή να στηριχθεί το σημερινό πειθήνιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, ακίνδυνο συνολικά πολιτικό σύστημα; Κατ’ ακολουθία και του γενικότερου διλήμματος, η επιλογή κινήθηκε προς τον δεύτερο πόλο.

Έκτο : Σε αυτά τα πλαίσια μπορούν να κατανοηθούν τα μέτρα που λήφθηκαν για την Ελλάδα όπως το νέο δάνειο, οι μειώσεις επιτοκίων, οι χαριστικές περίοδοι, η επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης, η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα με ανταλλαγές ομολόγων ή με επέκταση τους (swaps και rollover). Με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να αποτρέψουν την πλήρη αθέτηση πληρωμών από την Ελλάδα στην οποία οδηγούνταν με τους παραπάνω κινδύνους για τον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καπιταλισμό και να διατηρήσουν την οικονομία της και την κοινωνία της σε «κατάσταση φυτού» σε ένα παγκόσμιο πείραμα Φρανκενστάιν με άγνωστη έκβαση.

Έβδομο : Το ενδεχόμενο αυτό είναι εντελώς αμφίβολο να επιτύχει λόγω των δομικών προβλημάτων της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας που επιτείνονται στην Ευρώπη λόγω της οργανικής αποτυχίας του εγχειρήματος της Ευρωζώνης και εκδηλώνονται στη σφαίρα των κρατικών χρεών και με τη διεκδίκηση των αγορών να έχουν την πρωτοκαθεδρία απέναντι στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Ακόμα και στην περίπτωση επιτυχίας του θα σημάνει επ’ αόριστον καθεστώς στασιμότητας, κοινωνικής αγριότητας, μέτρα βίας και ένα κράτος χωρίς κυριαρχία. Ένα καθεστώς που ο λαός οφείλει να συντρίψει το γρηγορότερο δυνατό.

Όγδοο : Ιδιαίτερη σημασία έχει το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, με την εκποίηση μιας ανεκτίμητης δημόσιας περιουσίας που αντί να χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά έξω από τα πλαίσια του κομματισμού και της διαφθοράς προς άμεσο όφελος των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας, προσφέρεται προς εκποίηση στην ξένη και ντόπια «πλουτοκρατία». Η αναφορά του πρωθυπουργού σε «εγγυήσεις» της Ελλάδας σύμφωνα με το αίτημα της Φιλανδίας και άλλων, δείχνει ότι υπάρχουν «ψιλά γράμματα» και «μυστικά άρθρα» στη συμφωνία αυτή.

Ένατο : Η κυβέρνηση συνεχίζει την αρνητική και επικίνδυνη πορεία της, δίχως κανείς να γνωρίζει αν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει – θα λογοδοτήσει κάποια στιγμή, κι όχι μόνο εκλογικά, στον ελληνικό λαό, στις στρατιές των ανέργων και των υπό απειλή εργαζομένων. Η ΝΔ, που η μόνη θέση που είχε ήταν «η μη συμμετοχή των ιδιωτών», βρέθηκε στην πιο αντιδραστική πτέρυγα, μαζί με τους πληρωμένους εκφραστές των funds που απειλούν για «επιλεκτική χρεοκοπία» μέσω των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης. Γίνεται σαφές ότι η αντίθεση στο μνημόνιο , την οποία εκφράζει και η ΝΔ, δεν αρκεί από μόνη της με κανένα τρόπο για να αλλάξει πορεία η χώρα μας.

Δέκατο : Ένας είναι ο δρόμος. Παύση πληρωμών στο τοκογλυφικό χρέος. Δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Άρνηση υποταγής στις εντολές της ευρωζώνης που οδηγεί σε ρήξη με το ευρώ, το οποίο άλλους είναι που θα πονέσει και μάλιστα πολύ, και μπορεί να ανοίξει και ένα νέο πεδίο απελευθερωμένων κινήσεων στην οικονομική μας πολιτική και να εκφρασθεί ως αίτημα μιας αλληλέγγυας οικονομικής, ακόμα και νομισματικής, συνεργασίας, στην Ευρώπη. Εθνικοποίηση όλου του τραπεζικού τομέα. Νέο δημοκρατικό δημόσιο, εργαλείο για την οικονομική ανασυγκρότηση. Κράτος στην υπηρεσία της κοινωνίας. Δημοκρατία με ουσιαστική συμμετοχή και έλεγχο της οικονομίας και της κοινωνίας από τον κόσμο της εργασίας και τον λαό γενικότερα.


 Όλοι από τον Σεπτέμβρη στο Σύνταγμα.



Read more...

Μια πολιτική πρόταση για τον Γιάννη Χρήστου

>> Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Αναδημοσίευση απο την "Ελευθεροτυπία" 18/7/2011


«Θα ,θελα να ξεφύγει ο Γιάννης Χρήστου από την εστέτ, ακαδημαϊκή εικόνα που του προσδόθηκε, μετά θάνατον. Νέος άνθρωπος ήταν κι εκείνος όταν έγραφε αυτή τη μουσική».
Νέος άνθρωπος είναι κι ο πιανίστας, συνθέτης και μουσικός επιμελητής Κωστής Ζουλιάτης, περισσότερο γνωστός ως «Κοστίνιο», με το ψευδώνυμο δηλαδή που έχει ως βασικός πιανίστας και ιδρυτικό μέλος της alternative μπάντας «Night on Earth». Ωρα να μάθουμε τον «Κοστίνιο» και με μια άλλη ιδιότητα. Αυτή του σκηνοθέτη ενός μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Anaparastasis» -όπως κι ο περίφημος μουσικός κύκλος του Γιάννη Χρήστου- και θέμα τη ζωή, το έργο, την προσωπικότητα αλλά και το ιδιαίτερο πνεύμα του μεγάλου στοχαστή της ελληνικής μουσικής που είχε γεννηθεί στο Κάιρο το 1926 και πέθανε πρόωρα σε ένα τραγικό αυτοκινητικό δυστύχημα, ανήμερα των γενεθλίων του, 8 Ιανουαρίου του 1970.
Το ντοκιμαντέρ, που ολοκληρώνεται αυτό τον καιρό, επιχειρεί, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση, να αναδείξει το μεγαλείο ενός συνθέτη για τον οποίο το ευρύ κοινό έχει μία ελλειμματική πληροφόρηση. Το περιεχόμενο και τα κείμενα προέρχονται κυρίως από τη διετή έρευνα (2002-2004) που είχε κάνει ο Ζουλιάτης, εν όψει της οπτικοακουστικής, πτυχιακής του εργασίας για το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Ο πρώην φοιτητής και νυν υποψήφιος διδάκτωρ, με θέμα τη φιλοσοφική σκέψη του Χρήστου (1926-1970), συνέχισε, όμως, την έρευνά του, συγκεντρώνοντας και συνδέοντας πληροφορίες, τεκμήρια και ντοκουμέντα. Στα 32 του, ο «Κοστίνιο», δημιουργικά «εμμονικός» με την περίπτωση Χρήστου, έχει στα χέρια του και σπανιότατο αρχειακό υλικό το οποίο αξιοποιεί φυσικά στο ντοκιμαντέρ του.
Σπάνια ντοκουμέντα
Παρουσιάζεται στο ντοκιμαντέρ για πρώτη φορά ολόκληρο το ιστορικό φιλμάκι του Μίμη Κουγιουμτζή από τις πρόβες του Θεάτρου Τέχνης (1965-68). Το, άγνωστο μέχρι τώρα, 10λεπτο ντοκουμέντο (γυρισμένο σε super 8 mm), με οικογενειακές στιγμές του Χρήστου από την Αλεξάνδρεια. Σπάνια ηχητικά ντοκουμέντα. Αρχειακό υλικό από συνεντεύξεις στην ΕΡΤ, στις οποίες μιλούν για τον συνθέτη ο Κάρολος Κουν και η χορογράφος Ντόρα Τσάτσου-Συμεωνίδου. Συνεντεύξεις που πήρε ο ίδιος ο Ζουλιάτης από φίλους και συνεργάτες του συνθέτη. Μιλά πρώτα πρώτα το ζευγάρι του εικαστικού Γρηγόρη Σεμιτέκολο και της πιανίστα Νέλλης Σεμιτέκολο που υπήρξαν στενότατοι φίλοι του Χρήστου, αλλά και συνεπιβάτες του στο μοιραίο αυτοκίνητο που τον οδήγησε στον τραγικό θάνατο. Μιλούν ακόμα ο πρόσφατα χαμένος συνθέτης και παιδαγωγός Στέφανος Βασιλειάδης, οι συνθέτες Θεόδωρος Αντωνίου, Φίλιππος Τσαλαχούρης, Χάρης Ξανθουδάκης και ο αρχιμουσικός Μίλτος Λογιάδης. Το ντοκιμαντέρ προβάλλει ακόμα ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό, αλλά και τα αποτέλεσματα ολοκληρωμένης επιτόπιας έρευνας στους σταθμούς που αναφέρονται στη μυθική βιογραφία του συνθέτη: Κέμπριτζ, αρχείο Βιτγκενστάιν, Μουσική Ακαδημία Τσιτζάνα κ.λπ.
«Η περίπτωση του Γιάννη Χρήστου ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των εκπροσώπων της σύγχρονης δημιουργίας, των οποίων η σημασία δεν έχει μέχρι σήμερα κριθεί αξιοκρατικά. Ελάχιστα ή ελλειπτικά γνωστός στο μουσικό σύμπαν, έχει άτακτα καταχωριστεί στη γενιά των πρωτοποριακών συνθετών του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, χωρίς να τυγχάνει του κύρους ονομάτων όπως π.χ. ο Ξενάκης», παρατηρεί ο Ζουλιάτης. Σ' αυτή τη συνολική αποκατάσταση προσδοκεί. Κι όχι μόνον. Λέει ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για την επαναφορά του Χρήστου στο σύγχρονο ρεπερτόριο. Κι εύχεται ο αναβρασμός να επιτύχει και τη δισκογραφική επανέκδοση του έργου του -που έχει εξαντληθεί.
Σε νεανικά στέκια
Δεν είστε όμως σκηνοθέτης. Πώς δουλέψατε για το ντοκιμαντέρ;
«Μουσικά. Εμπιστεύτηκα τον ρυθμό των εικόνων».
Σε όλα αυτά υπάρχει και μια ουσιαστική λεπτομέρεια: Το ντοκιμαντέρ ολοκληρώνεται με τη μέθοδο του donate, των μικρών χορηγιών δηλαδή από κάθε ενδιαφερόμενο. Αν και κοινή πρακτική στο εξωτερικό, στη χώρα μας αυτός ο τρόπος ενίσχυσης, μόνον άλλη μία φορά εφαρμόστηκε, για το ντοκιμαντέρ «Debtocracy» του Αρη Χατζηστεφάνου. Ο στόχος είναι, πέρα από την ουσιαστική βοήθεια, να δοθεί έμφαση στη σημασία μιας δημοκρατικής «συμπαραγωγής». Ηδη ο Ζουλιάτης έχει εξασφαλίσει χορηγικές συμμετοχές από το εξωτερικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προβολή του ντοκιμαντέρ έχουν άλλωστε ήδη δείξει φορείς όπως η Σύγχρονη Οπερα του Βερολίνου.
Γιατί δεν απευθυνθήκατε σε κανονικούς παραγωγούς;
«Οι "παραδοσιακοί" παραγωγοί είχαν μια καχυποψία ως προς την ανταπόκριση της αγοράς στο ντοκιμαντέρ. Λειτουργούν με αυτούς τους όρους. Αγνοούν ίσως το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τον Χρήστου -που δεν απευθύνεται σ' εκείνη την Ελλάδα η οποία κλείνει την Ορχήστρα των Χρωμάτων».
Η διανομή κι η προβολή του ντοκιμαντέρ πώς θα γίνουν;
«Εχω μια εμμονή στο παραδοσιακό σύστημα προβολής. Ηδη σχεδιάζουμε από το φθινόπωρο να γίνουν προβολές σε όλες τις ελληνικές πόλεις και να συνδυαστούν με ομιλίες ή συναυλίες με έργα του Χρήστου. Αλλά θέλω να προβληθεί και σε νεανικά στέκια, ακόμα και σε καταλήψεις, χωρίς εισιτήριο. Δεν θέλω ακόμα μία ακαδημαϊκή προσέγγιση του Χρήστου. Θέλουμε να καταθέσουμε μια σχεδόν πολιτική πρόταση».
* Αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ «Anaparastasis» (σε μοντάζ Κλ. Κυριακίδη, ήχο Δ. Μυγιάκη) κυκλοφορούν στο YouTube ή στο website της ταινίας (http:// anaparastasis.info). Εκεί στην ένδειξη «donate» βρίσκει κανείς αναλυτικές οδηγίες για τους τρόπους χορηγικής συνεισφοράς.*

Read more...

ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΞΕΝΟΔΟΥΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΕ ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ!

>> Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Αναδημοσίευση απο την "Ελευθεροτυπία". Οι υπογραμμίσεις δικές μου.



Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ

Εκφωνώντας μια ομόφωνη ετυμηγορία επί της ενοχής, που χαρακτηρίστηκε ως «απόφαση παραδειγματισμού και εξόντωσης», η πρόεδρος του δικαστηρίου του Κορυδαλλού μοίρασε στη συνέχεια σαν να 'ταν στραγάλια, 130 χρόνια φυλακής σε επτά κατηγορούμενους στη «δίκη των αποτυπωμάτων», όπως εύστοχα έχει πολιτογραφηθεί η υπόθεση της «Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς».



.


Ο επίλογος της δίκης γράφτηκε χθες με δύο απαλλαγές και μια σειρά από βαριές καταδίκες -από 11 μέχρι 37 χρόνια κάθειρξη (κατά συγχώνευση)- με βάση τον νέο νόμο-«τσεκούρι», τον αποκαλούμενο «τρομονόμο νούμερο 2», ένα νόμο που βρήκε αρωγό στα πρόσωπα των τριών δικαστών που συγκρότησαν τη σύνθεση του δικαστηρίου, οι οποίοι εξάντλησαν την αυστηρότητά τους στην επιμέτρηση των ποινών αλλά και αρνούμενοι την αναστολή εκτέλεσης ποινής, που αιτήθηκαν όπως εδικαιούντο, η Κωνσταντίνα Καρακατσάνη και ο Παναγιώτης Μασούρας.
«Καλύτερα να συμμετέχει κανείς σε παραδικαστικό κύκλωμα σ' αυτή τη χώρα παρά να δικάζεται για κατσαρόλες», είπε σε μια αποστροφή του λόγου της η Ζωή Κωνσταντοπούλου (συνήγορος Καρακατσάνη), βλέποντας το αίτημα όλων των υπερασπιστών για αναλογικότητα να πέφτει στο κενό.
Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η απόφαση του δικαστηρίου ήτανδυσμενέστερη από την εισήγηση του εισαγγελέα, Δημήτρη Δασούλα, και ως προς την ενοχή και ως προς το ύψος των ποινών και ως προς την αναγνώριση ελαφρυντικών και ως προς τα δύο αιτήματα που υποβλήθηκαν για αναστολή εκτέλεσης ποινής (σ.σ. ο εισαγγελέας πρότεινε να γίνουν δεκτά).
Οι καταδικασθέντες κρίθηκαν ένοχοι για περισσότερες πράξεις από αυτές που είχε προτείνει ο εισαγγελέας και άκουσαν μεγαλύτερες ποινές από τις ποινές της εισήγησής του.
Μάλιστα η πρόεδρος του δικαστηρίου, Μαρία Βαρελά, κάποιες από τις φορές που ανέβηκε στην έδρα για να εκφωνήσει αποφάσεις απηύθυνε ερωτήσεις στον εισαγγελέα για το περιεχόμενο εισηγήσεων που ήδη είχε διατυπώσει, κάνοντας τους παράγοντες της δίκης να αναρωτιούνται, αν πράγματι άκουγε τις προτάσεις του κ. Δασούλα.
Απόφαση επί της ενοχής
Το δικαστήριο:
* Απάλλαξε λόγω αμφιβολιών τους Ερρίκο Ράλλη και Νίκο Βογιατζάκη.
* Απάλλαξε τον Εμμανουήλ Γιόσπα από τις κατηγορίες που αφορούσαν συμμετοχή στην οργάνωση, αλλά τον έκρινε ένοχο κλοπής (σφραγίδας νοσοκομείου), πλαστογραφίας ενός δελτίου φοιτητικής ταυτότητας και ληστείας από κοινού με άλλους άγνωστους δράστες που αφορούσε την αφαίρεση κάποιων μπλοκ κλήσεων δημοτικής αστυνομίας.
*Εκρινε ένοχους τους Χάρη Χατζημιχελάκη και Παναγιώτη Αργυρού για μια σειρά κακουργηματικών πράξεων, όπως συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση και ηθική αυτουργία στις εκρήξεις στις οικίες των πρώην υπουργών Χηνοφώτη και Κατσέλη και στο υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης. Ενοχοι κρίθηκαν και για την κατασκευή και κατοχή των εν λόγω μηχανισμών.
*Εκρινε ενόχους τους Γιώργο Καραγιαννίδη, Παναγιώτη Μασούρα, Κωνσταντίνα Καρακατσάνη και Αλέξανδρο Μητρούσια για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση και απλή συνδρομή στην έκρηξη που σημειώθηκε στο σπίτι της Λούκας Κατσέλη αλλά και για την κατασκευή και κατοχή του εκρηκτικού μηχανισμού που τοποθετήθηκε στην οικία της πρώην υπουργού.
 Οι τέσσερις τελευταίοι κατηγορούμενοι κρίθηκαν αθώοι από τις κατηγορίες που αφορούσαν τις εκρήξεις στο υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης και την οικία Χηνοφώτη.
Σύμφωνα με την απόφαση, οι φυσικοί αυτουργοί όλων των εκρήξεων παραμένουν άγνωστοι.
Για τους Γιόσπα, Μητρούσια, Καρακατσάνη και Μασούρα το δικαστήριο αναγνώρισε το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας.
Ο εισαγγελέας είχε εισηγηθεί την αναγνώριση του ελαφρυντικού της μετεφηβικής ηλικίας σε όλους τους κατηγορούμενους που κατά την τέλεση των πράξεων για τις οποίες καταδικάστηκαν δεν είχαν συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας τους (σ.σ. για μειωμένη ποινή).
Επιπλέον, είχε εισηγηθεί και την αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότερου έντιμου βίου στους Μητρούσια, Μασούρα και Καρακατσάνη και Γιόσπα. Για τον Γιόσπα πρότεινε και το ελαφρυντικό της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς.
Οι ποινές
Επιβλήθηκαν, κατά συγχώνευση, οι ποινές:
* Στον Χάρη Χατζημιχελάκη κάθειρξη 37 ετών και τεσσάρων μηνών (εκτιτέα 25 έτη).
**Στον Παναγιώτη Αργυρού κάθειρξη 37 χρόνια (εκτιτέα 25).
**Στον Γιώργο Καραγιαννίδη κάθειρξη 20 χρόνων.
**Στον Παναγιώτη Μασούρα κάθειρξη 11 χρόνων και έξι μήνων.
**Στην Κωνσταντίνα Καρακατσάνη κάθειρξη 11 χρόνων.
**Στον Αλέξανδρο Μητρούσια κάθειρξη 11 χρόνων.
**Στον Εμμανουήλ Γιόσπα φυλάκιση δύο ετών και εννέα μηνών, με τριετή αναστολή.
Σημειώνεται ότι ο Αλέξανδρος Μητρούσιας δεν θέλησε να υποβάλει αίτημα αναστολής εκτέλεσης ποινής. Στο δικαστήριο δεν παρέστησαν οι Χατζημιχελάκης και Αργυρού (που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στην οργάνωση), και ο Γιώργος Καραγιαννίδης. Οι τρεις τελευταίοι 

δικάστηκαν και καταδικάστηκαν ανυπεράσπιστοι, καθώς από τις πρώτες συνεδριάσεις αποχώρησαν από την αίθουσα και δεν εκπροσωπούνταν από δικηγόρο, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης. Χωρίς δικηγόρο παρίστατο και ο Παναγιώτης Μασούρας που χθες απευθυνόμενος προς τους δικαστές ρώτησε πώς συνάδουν τα χρόνια που του επιβλήθηκαν «για ένα μήνα που λέτε, με την απόφασή σας, ότι ήμουν στην οργάνωση;».
«Θρίαμβος σκοπιμότητας»
Σε δήλωσή τους οι υπερασπιστές της Καρακατσάνη (Νίκος Κωνσταντόπουλος-Ζωή Κωνσταντοπούλου) υποστήριξαν ότι η απόφαση «αποτελεί θρίαμβο της σκοπιμότητας και πικρή ήττα της νομιμότητας».
«Και επειδή -τόνισαν- υποτίθεται ότι από 3 κατσαρόλες που ανεφλέγησαν χωρίς θύματα και χωρίς ζημιές κλονίστηκαν οι συνταγματικές δομές της χώρας, τόσο μάλιστα που πρέπει να εξοντωθούν και να σταλούν στο πυρ το εξώτερον 19χρονα και 20χρονα παιδιά, για να τσακιστεί η αξιοπρέπειά τους και να συνθλιβεί η ύπαρξή της, ας ειπωθούν τα εξής:
Τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα δεν απειλούν οι κατσαρόλες αλλά η διαπλοκή της δικαστικής εξουσίας με τις άλλες εξουσίες, οι δίκες σκοπιμότητας, η πλήρης περιφρόνηση στο Κράτος Δικαίου»

Read more...

ΜΕΤΩΠΟ; ΝΑΙ! ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

>> Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Αναδημοσιευση απο το "ΜΕΤΩΠΟ"


 Τοποθέτηση του Γ.Σαπουνά στην 4η Συνδιάσκεψη του Σύριζα
 Μιλώντας από την πλευρά της Αντικαπιταλιστικής Πολιτικής   Ομάδας και του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής και έχοντας ακούσει την τοποθέτηση του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα,  θα ήθελα να συμβάλω στην συζήτηση με  μερικές παρατηρήσεις.
 Στις σημερινές συνθήκες η επίκληση της ενότητας αποτελεί πλέον κοινοτυπία. Και ποιός δεν μιλά γι αυτήν! Παρόλαυτά οφείλουμε να είμαστε συγκεκριμένοι. Ποια ενότητα; του κινήματος; του λαού; της αριστεράς; των «αντιμνημονιακών»; όλων όσων είναι αντίθετοι με την κυβέρνηση Παπανδρέου;
Η ενότητα δεν είναι προϊόν πολλών και διαφορετικών απόψεων ή πολύ περισσότερο προθέσεων και διακηρύξεων που με κάποιο τρόπο, μπαίνοντας σε κάποιο «μίξερ» ανακατεύονται και προκύπτει η γραμμή της «ενότητας».
Ούτε βέβαια μπορεί να είναι αποτελεσματική μια διαδικασία απλής εκλογικής συγκόλλησης με την ελπίδα και την προσδοκία ενός αυξημένου ποσοστού.
Στην πραγματικότητα μιλάμε για την πολιτική άποψη, την  γραμμή που επιτυγχάνει αυτό τον στόχο δηλαδή κατακτά την ηγεμονία και δημιουργεί τους όρους για την συγκέντρωση της δύναμης.
Το ζητούμενο είναι αυτή η άποψη.
Το σωστό λοιπόν είναι να μιλάμε όχι γενικόλογα για την «ενότητα» αλλά για την συγκέντρωση της δύναμης. Την συγκέντρωση των κοινωνικών δυνάμεων, του κόσμου της εργασίας, της ευρείας κοινωνικής συμμαχίας που πλήττεται από την κυβερνητική πολιτική, του κινήματος.
Έτσι αποκτά νόημα και η «ενότητα» των πολιτικών δυνάμεων που φιλοδοξούν να εκφράσουν αποτελεσματικά την κοινωνική πλειοψηφία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Read more...

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

>> Σάββατο 2 Ιουλίου 2011


ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΦΡΟΥΡΟΥΝ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ (ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ) ΤΣΟΥΡΗ, ΣΤΗ ΧΙΟ!
ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ; ΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΣΤΗ ΦΤΩΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ!
ΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΡΑΚΙ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟΠΑΠΑΝΔΡΕΩΝ!
ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ! ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ! ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Read more...

  © Blogger template Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP