Αναγνώστες

ANAPARASTASIS (ΤΡΕΙΛΕΡ)

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΤΣΙΧΛΑΣ;

>> Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Αν πιστέψουμε τα όσα ακούμε τις τελευταίες μέρες, σχετικά με το διαβόητο πλέον … «Φεστιβάλ» της Μαστίχας (της τσίχλας θα ήταν ορθότερο!), τότε απ’ το νησί μας, κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, πρέπει να πέρασαν αυτοπροσώπως, ο Γιεχούντι Μενουχίν, ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς, ο Πακο Ντε Λουτσία, η Μαρία Κάλας, οι Πίνκ Φλόυντ, τα μπαλέτα Μπολσόϊ, ο Μορίς Μπεζάρ, ο Πήτερ Μπρούκς και μερικοί ακόμοι πιο …«δεύτεροι» όπως ο Ντιούκ Έλλιγκτον ή το κουαρτέτο Μπρόνσκι. Και όλοι αυτοί υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση (τουλάχιστον) του Φον Κάραγιαν. Μπορεί οι περισσότεροι εξ αυτών να μην βρίσκονται πια στην ζωή, όμως μόνο η παρουσία τους θα μπορούσε ίσως να δικαιολογήσει τις διθυραμβικές κριτικές που ακούσαμε να απευθύνονται από την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης, προς την καλλιτεχνική διευθύντρια του εν λόγω «φεστιβάλ».

Επίσης θα πρέπει να πιστέψουμε ότι η … παντελώς άγνωστη (από τον Όμηρο, τον Κοραή, τον Βάμβα, τον Χρήστου…) Χίος, έγινε πασίγνωστη στα πέρατα του κόσμου, επειδή κάποια κυρία καλλιτεχνική διευθύντρια, κατάφερε επιτέλους (!!!) να φέρει στη Χίο τον κ. Πλιάτσικα και την κ. Αλεξίου! (οι οποίοι ειρήστω εν παρόδω, εμφανίστηκαν σε τουλάχιστον άλλα 30 σημεία της επικράτειας το καλοκαίρι). Πιστεύω ότι από αύριο κιόλας, πληθώρα τουριστών θα επισκεφθεί το νησί μας προκειμένου να αποτίσει φόρο τιμής στο μέρος που … τραγούδησαν η κ. Γαλανη και η κ. Αρβανιτάκη (σε καμία περίπτωση η αναφορά μου δεν έχει να κάνει με την αναμφισβήτητη αξία των προαναφερόμενων καλλιτεχνών. Όμως τα πάντα έχουν κάποιο όριο!).

Με λύπη διαπιστώνω ότι για μία ακόμη φορά, το μόνο που κάναμε ήταν να «αναδείξουμε» τέσσερα εκ των κυριοτέρων νεοελληνικών – νεοχιακών «προτερημάτων»:
• Την σιγουριά ότι εφόσον εκλεγούμε κάπου, ξαφνικά γινόμαστε ειδικοί επί παντός επιστητού (από τον πολιτισμό έως την …εθνική άμυνα). Είναι το γνωστό σύνδρομο του «εκλεγμένου ξερόλα».

• Την ευκολία με την οποία μετονομάζουμε την οποιαδήποτε πανήγυρη (εμποροπανήγυρη, ζωοπανήγυρη, μουσικοπανύγηρη κ.τ.λ) σε «Φεστιβάλ».


• Την απόλυτη πεποίθηση μας ότι οι λουκουμάδες κατασκευάζονται και με άλλα υλικά, εκτός της πατροπαράδοτης ζύμης.

• Και τέλος την εξαιρετική μας ικανότητα, να δίνουμε την ευκαιρία σε διάφορα «τσακάλια», να μας αντιμετωπίζουν περίπου ως αφελείς ιθαγενείς ή σαν κότες που γεννούν χρυσά αυγά!


Θα μπορούσε το θέμα να αποτελέσει αντικείμενο μιας σάτιρας η οποία να πραγματεύονταν την αφέλεια, την άγνοια, τη ματαιοδοξία υμών των Χίων (ή των αρχόντων μας αν προτιμάτε). Κάτι σαν σύγχρονο «Χιακής Μωρίας Εγκώμιον». Και δεν θα είχα καμία αντίρρηση αν αυτό δεν στοίχιζε ένα σεβαστό ποσό το οποίο σίγουρα θα λείψει από κάποιον άλλη σοβαρή πολιτιστική δραστηριότητα.

Ας αφήσουμε όμως τα …ανέκδοτα για να ασχοληθούμε με το θέμα με την σοβαρότητα που του αρμόζει. Κατ’ αρχάς θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στην δημοτική αρχή που αποφάσισε να διαθέσει ένα σεβαστό ποσό για τον πολιτισμό! Να δώσουμε συγχαρητήρια επίσης, σε όποιον σκέφθηκε ότι η λειτουργία ενός Φεστιβάλ στο νησί μας θα μπορούσε (υπό όρους) να αποφέρει πολλαπλά οφέλη. Μέχρις εκεί όμως. Γιατί από κει και πέρα ότι έγινε αγγίζει τα όρια της γελοιότητας!

Κατ’ αρχάς, ο αχταρμάς μουσικών εκδηλώσεων που έλαβε χώρα στο νησί μας, σε καμία περίπτωση δεν είναι Φεστιβάλ. Ένα (σοβαρό) φεστιβάλ είναι ένα νομικό πρόσωπο με υπηρεσιακό μηχανισμό, διοικητικές δομές, υλικοτεχνική υποδομή κ.τ.λ. Κυρίως με συγκεκριμένη στόχευση και θεματολογία. Είδαμε κάτι τέτοιο; Όχι φυσικά! Το χειρότερο είναι ότι δεν είδαμε καμία πρόθεση προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν, είναι άσχετοι με το αντικείμενο του πολιτισμού (Είπαμε. Το σύνδρομο του «ξερόλα»).

Παρακολουθώντας ραδιοφωνική συνέντευξη της καλλιτεχνικής διευθύντριας, την άκουσα με έκπληξη να διατείνεται ότι έθεσε τις βάσεις για την εδραίωση του «φεστιβάλ». Σε ερώτηση μου, για το πώς εννοεί αυτές τις «βάσεις», τι ακριβώς έμεινε στο νησί (από διοικητική, υλικοτεχνική ή άλλη υποδομή που θα χρησιμοποιηθεί για την επόμενη διοργάνωση) πήρα την απάντηση, ότι φτιάχτηκαν κάποιες …τουαλέτες στα Καρδάμυλα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να οικοδομήσουμε τον θεσμό του Φεστιβάλ στο νησί μας, από τις … τουαλέτες των Καρδαμύλων!!!

Όσο και αν προσπαθήσαμε να καταλάβουμε που συνίσταται η «τρομερή επιτυχία» του «φεστιβάλ», δεν ακούσαμε τίποτα παραπάνω από την μόνιμη επωδό: «Μα τις εκδηλώσεις παρακολούθησε πολύς κόσμος !». Αυτό λοιπόν είναι το κριτήριο; Μα και τις περσινές και τις προπέρσινες συναυλίες, πολύς κόσμος τις παρακολούθησε. Χωρίς αυτό να μας στοιχίσει 65.000 € (η αμοιβή της καλ. Διευθύντριας) επιπλέον. Και επί τέλους αν το κριτήριο είναι η προσέλευση του κόσμου και μόνο, φέρτε του χρόνου την Καλομοίρα και τον Ρουβά!

Δυστυχώς τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Ιδού μερικά εξ αυτών:
• Ποιος όρισε την καλλιτεχνική επιτροπή του «φεστιβάλ» και με ποια κριτήρια; Συνεδρίασε ποτέ αυτή η επιτροπή;

• Ποιος όρισε τους στόχους, τους σκοπούς και το περιεχόμενο του «φεστιβάλ»;


• Ποιος επέλεξε την συγκεκριμένη καλλιτεχνική διευθύντρια; Είχε δει προηγούμενη δουλειά της; (στην καλλιτεχνική διεύθυνση εννοείται). Όσο και να έψαξα, δεν βρήκα πουθενά την συγκεκριμένη κυρία να υπογράφει την καλλιτεχνική διεύθυνση κάποιας διοργάνωσης (συγγνώμη προκαταβολικά αν κάνω λάθος).

• Εξετάστηκαν οι περιπτώσεις άλλων, σοβαρών ανθρώπων του πολιτισμού, καλλιτεχνών και των ίδιων, οι οποίοι ανταπεξέρχονται με τεράστια επιτυχία στον δύσκολο ρόλο της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, εδώ και χρόνια (π.χ Ντόρα Μπακοπούλου Φεστιβάλ Αίγινας ή Παρασκευάς Καρασούλος Φεστιβάλ Υμηττού και πολλοί άλλοι);


Θα μπορούσαμε επί μακρόν να θέτουμε ερωτήματα για τα οποία είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση. Δυστυχώς για μία ακόμη φορά πιαστήκαμε «κώτσοι». Χάσαμε την ευκαιρία να διαχειριστούμε ένα σοβαρό ποσό προς όφελος του ολοένα και πιο υποχρηματοδοτούμενου πολιτισμού στο νησί μας.


Όμως σκοπός μου δεν είναι η αποδόμηση ενός, ούτως ή άλλως «γιαλατζί φεστιβάλ», το οποίο κατάφερε να αποδομηθεί από μόνο του. Το νησί μας χρειάζεται πολιτιστικούς θεσμούς. Αρκεί αυτοί να διαχειρίζονται με σύνεση, γνώση και κυρίως με σεβασμό στην τεράστια πνευματική παράδοση του τόπου.

Αν η δημοτική αρχή (ή όποια άλλη) πραγματικά επιθυμεί την δημιουργία ενός πολιτιστικού θεσμού ο οποίος να προσφέρει στον τόπο μας, τότε θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή, αφήνοντας πίσω «Μεσόγειους», «Τέχνες», ατζέντηδες, Πλιάτσικες και άλλα ευτράπελα. Θα πρέπει να ξεκινήσει από τώρα (για να μην πω από χθες) με την δημιουργία σοβαρής καλλιτεχνικής επιτροπής η οποία να στελεχωθεί με ανθρώπους οι οποίοι να κατέχουν το αντικείμενο του πολιτισμού. Να είναι ανεξάρτητη από κρατικούς ή αυτοδιοικητικούς παράγοντες και όσο το δυνατόν κοινωνικά αντιπροσωπευτική. Η επιτροπή αυτή θα έχει την ευθύνη του ορισμού των στόχων και της κατεύθυνσης ενός σοβαρού Φεστιβάλ. Θα ψάξει να βρει τρόπους οργάνωσης και χρηματοδότησης και κυρίως θα επιφορτιστεί με την πρόσληψη καλλιτεχνικού διευθυντή ο οποίος να μπορεί να υλοποιήσει τις δοσμένες (από την επιτροπή) κατευθύνσεις.

Από κει πρέπει να ξεκινήσουμε αν θέλουμε να θεσμοθετήσουμε έναν αξιοπρεπή θεσμό. Αλλιώς θα περιμένουμε, για μία ακόμη φορά, να έρθει το «παραπέντε» όπου κάποιος άσχετος θα σηκώσει το τηλέφωνο και θα καλέσει τον εξάδελφο της θείας της γιαγιάς του μπατζανάκη του, προκειμένου να μας «εκπολιτίσει». Για μία ακόμη φορά κάποιος θα φύγει απ’ το νησί μας με φουσκωμένες τσέπες, τρίβοντας τα χέρια του από χαρά για την αφέλεια των κουτοχιωτών. Και φυσικά δεν θα φταίει αυτός (ότι ζητάμε παίρνουμε). Θα φταίμε όλοι, κυρίως όμως οι άνθρωποι του πολιτισμού και ειδικότερα όσοι εξ αυτών, αντί να βγουν μπροστά, προτιμούν να παραμένουν βολεμένοι, συμμετέχοντες σε τέτοιου είδους «πανηγύρια» και διαμαρτυρόμενοι κατά τα άλλα για την πολιτιστική ένδεια του νησιού.
Όσο για τους εκλεγμένους μας; Θα πρέπει επί τέλους να απαλλαγούν από σύνδρομα του παρελθόντος. Κανείς δεν τους υποχρεώνει να γνωρίζουν τα πάντα! Πολιτική και μόνο είναι η συμμετοχή τους. Ας αφήσουν τις τεχνικές λεπτομέρειες στους ειδικούς. Αν όμως επιθυμούσαν να αντλήσουν κάποια πληροφόρηση (και αυτό ισχύει και για οποιονδήποτε άλλον άσχετο θα ήθελε να αναμιχθεί) είναι πολύ εύκολο. Βρισκόμαστε στην εποχή της πληροφορίας. Με μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο και μια απλή επίσκεψη στις ιστοσελίδες μερικών εξαιρετικά επιτυχημένων περιφερειακών φεστιβάλ, θα τους βοηθούσε να κατανοήσουν τι ακριβώς σημαίνει σοβαρό φεστιβάλ και πόσο αυτό διαφέρει από υπερφίαλες δημοσιοσχεσίτικες φανφάρες.

Read more...

ΚΑΡΑΒΙΑ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ!!!

>> Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008


Τις βρήκα στο εξαιρετικό blog

L' Enfant de la Haute Mer

Με την ευγενική άδεια της διαχειρίστριας, τις δημοσιεύω χωρίς σχόλια, ελπίζοντας οτι κάποιοι δεν θα θεωρήσουν οτι ανακάλυψαν το κότερο του ...Αλαβάνου!













Read more...

Η Αρχαιολογία, ο Μπίρμαν και οι κομμουνιστές της Όπερας!

>> Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Από μία άποψη, οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σαυτούς που κατάφεραν να εκπληρώσουν τα παιδικά τους όνειρα και σε αυτούς που δεν τα κατάφεραν. Δυστυχώς ανήκω στην δεύτερη κατηγορία. Από μικρός ονειρευόμουν να γίνω αρχαιολόγος. Με συγκινούσε πάντα η ιδέα του να φέρνεις στην επιφάνεια στοιχεία και ευρήματα που θα οδηγούσαν τον άνθρωπο στην καταγραφή της ιστορίας του. Οι συνθήκες όμως τα έφεραν έτσι που ποτέ δεν μπόρεσα να γευτώ αυτή τη χαρά.

Όπως λέει και ο Φρόϋδ, οι μεγάλες και ανεκπλήρωτες επιθυμίες, τελικά καταλήγουν να γίνουν απωθημένα που σε συνοδεύουν σε όλη σου την ζωή. Μάλλον αυτό έχω πάθει και γώ. Τώρα που βρίσκομαι στη μέση ηλικία, ρίχνοντας μία ματιά πίσω διαπιστώνω ότι σημαντικό βαθμό στις αποφάσεις και τις ενέργειες μου έπαιζε το παιδικό μου απωθημένο.

Τώρα θα μου πείτε, προς τι η εξομολόγηση; Απλώς ανακάλυψα (για μία ακόμη φορά) ότι το παιδικό μου απωθημένο είναι αυτό που με σπρώχνει, πολλές φορές, στο να ξοδεύω λίγο από τον ελεύθερο χρόνο μου, περιπλανώμενος στα red blogs όπως αυτοονομάζονται τα μπλογκς που πρόσκεινται ιδεολογικά στο ΚΚΕ. Οι ομοιότητες μεταξύ αυτής της περιπλάνησης μου και του παιδικού μου ονείρου, τώρα που το ξανασκέπτομαι, είναι συγκλονιστικά. Ας παραθέσω μερικές:


· Και στις δύο περιπτώσεις (ανασκαφή και περιπλάνηση στα red blogs), αν θέλεις να έχεις κάποιο αποτέλεσμα, πρέπει να έχεις γνώση του αντικειμένου για το οποίο ψάχνεις.


· Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να ανακαλύψεις «θησαυρούς» που σου δίνουν κουράγιο να συνεχίσεις


· Και στις δύο περιπτώσεις τα ευρήματα αφορούν το παρελθόν. Η χρηστικότητα και η λειτουργικότητα τους, μπορούν να αξιολογηθούν μόνο αν ενταχθούν στην εποχή τους. Κανένα νόημα δεν έχει η προσπάθεια παραγωγής σύγχρονης μουσικής με τη χρήση της ύδραυλις ή η προσπάθεια αστρολογικών υπολογισμών με τη χρήση του μηχανισμού των Αντικυθήρων. Ακόμη δε περισσότερο η προσπάθεια προσαρμογής θεωριών της εποχής της ατμομηχανής του Watt στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας.


· Και στις δύο περιπτώσεις, η ποσότητα σαβούρας που ανακαλύπτεις, είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη από τα πραγματικά αξιόλογα ευρήματα.


· Και στις δύο περιπτώσεις ελλοχεύει ο κίνδυνος να πέσεις σε βούρκο. Να λασπωθείς, να λερωθείς και τελικά να μην ανακαλύψεις τίποτα ή και αν ακόμη ανακαλύψεις, τα ευρήματα να είναι πολύ χαμηλής αξίας.


Σε μία μάλιστα τέτοια περίπτωση «έπεσα» πριν από λίγες μέρες. Στην περίπτωση

βούρκου! Το (καθόλου αλάθητο, όπως φαίνεται) ένστικτό μου, με οδήγησε σε συγκεκριμένο red blog στο οποίο (λόγω κυρίως του διαχειριστή του), ήλπιζα να ανακαλύψω «θησαυρό». Όμως φευ! Αφού βουτήχτηκα σε ένα βούρκο ύβρεων, απαξιωτικών χαρακτηρισμών και ιδεολογικής υπεροψίας η οποία αγγίζει τα όρια της γελοιότητας, τα μόνα που ανακάλυψα ήταν μερικά κίβδηλα νομίσματα που προφανώς άφησε εκεί κάποιος τυμβωρύχος, με την ελπίδα η ιστορία να γραφτεί καταπώς τον συμφέρει!


Όχι. Δεν θα σας πω για πιο blog πρόκειται, γιατί μπορεί να στερήσω τη χαρά της «ανακάλυψης» από κάποιους που έχουν το ίδιο παιδικό απωθημένο με μένα. Εκείνο που μπορώ όμως να μοιραστώ μαζί σας είναι μερικές (έστω και κίβδηλες) από τις «ανακαλύψεις» μου:



· Ανακάλυψη 1η:




«Ο Εβραιογερμανός ποιητής Βολφ Μπίρμαν είναι αντικομουνιστής», (άρα δεν δικαιούται άποψης, ίσως και καλλιτεχνικής έκφρασης συμπληρώνω εγώ). Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο Μπίρμαν το 1953, σε ηλικία 17 ετών, εγκατέλειψε το Αμβούργο για να εγκατασταθεί στον Ανατολικό τομέα του Βερολίνου, ακολουθώντας την ακριβώς αντίθετη πορεία εκατοντάδων συμπατριωτών του που αγωνίζονταν να περάσουν από την ανατολή στη δύση. Στο Βερολίνο έζησε μέσα σε ένα καθεστώς διώξεων (κλείσιμο του θεάτρου του, απαγόρευση εκτέλεσης των τραγουδιών του κ.τ.λ) για 23 χρόνια. Το μίσος του για κάθε μορφή ολοκληρωτισμού, τον οδήγησε το 2003 να ταχθεί υπέρ της επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ, με την δικαιολογία του ξηλώματος του καθεστώτος Σαντάμ. Την κατακριτέα του αυτή πράξη, ας αφήσουμε να την κρίνουν και όσοι έχουν υποστεί τα ίδια με αυτόν.

Ο Μπίρμαν βέβαια δεν είναι ο μοναδικός … άχρηστος αντικομουνιστής καλλιτέχνης. Ενδεικτικά μόνο να αναφέρω τα ονόματα του Βασίλι Καντίνσκι ή του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Είναι πολύ εύκολο να ονομάσουμε αντικομουνιστική ολόκληρη την καλλιτεχνική πρωτοπορία του 20ου αιώνα. Αρκεί να θεωρήσουμε ως κομμουνιστικό, το στρεβλό σταλινικό μοντέλο, που οδήγησε όσο τίποτε άλλο τις σοσιαλιστικές ιδέες στην απαξίωση και τον διασυρμό!



· Ανακάλυψη 2η :



Οι επισκέπτες του Βερολίνου, (ειδικότερα αυτοί που συμμετέχουν στα εκπαιδευτικά προγράμματα που χρηματοδοτεί η ΕΕ, απ’ ότι φαντάζομαι) στερούνται επαρκούς ξενάγησης. Υποθέτω ότι εκτός του τείχους του Βερολίνου, θα υπάρχουν και άλλα «αξιοθέατα» τα οποία δεν θα μπορούν να θαυμάσουν. Τα γραφεία της Στάζι για παράδειγμα ή τα γυμναστήρια στα οποία «τρομπάρονταν» οι Ρόμποκοπ «σοσιαλιστές» αθλητές προκειμένου να …δοξάσουν την σοσιαλιστική ιδέα! Το πρόβλημα εδώ είναι αρκετά σοβαρό και θα πρέπει το Κόμμα να το αντιμετωπίσει ανάλογα. Θα πρέπει εκτός της αποδέσμευσης από την ΕΕ να ζητήσει και ειδικούς ξεναγούς για τα μέλη του που συμμετέχουν στα εκπαιδευτικά κοινοτικά προγράμματα (να υπενθυμίσουμε ότι η ΕΕ είναι ένας καπιταλιστικός οργανισμός. Άρα σκοπός του κάθε προγράμματος που χρηματοδοτεί είναι η στήριξη του καπιταλιστικού συστήματος. Εκτός βέβαια και αν οι κουτόφραγκοι αποφάσισαν να στέλνουν τα μέλη του ΚΚΕ σε χρηματοδοτούμενα … αντικαπιταλιστικά προγράμματα χωρίς να το καταλαβαίνουν. Οι ηλίθιοι!).



· Ανακάλυψη 3η :




Σε ολόκληρο τον κόσμο, όταν κάποιος κρατικός φορέας αποφασίσει να

γκρεμίσει κάποιο κτίριο και οι πολίτες διαφωνούν το εκδηλώνουν έμπρακτα (πολλά τα παραδείγματα και στην πατρίδα μας. Φιξ κ.τ.λ). Στο γκρέμισμα της όπερας του Βερολίνου από τους…Μπίρμαν, οι πολίτες όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά βοήθησαν κιόλας. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί είχαν δει προηγουμένως την σταλινική αδελφότητα να μετατρέπει το όραμα του κομμουνισμού σε όπερα ή για να ακριβολογούμε, σε οπερέτα; Ίσως!



Όμως δεν πρέπει να παραπονιέμαι αν αυτή τη φορά τα ευρήματα μου ήταν «άνθρακες». Μόλις πριν από λίγες μέρες είχα ανακαλύψει πραγματικούς θησαυρούς ψάχνοντας στα red blogs. ΕΔΩ και ΕΔΩ. Ευρήματα που δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι κομμουνιστές του ΚΚΕ προβληματίζονται για τον μοναχικό δρόμο που έχει διαλέξει η ηγεσία του κόμματος τους, μακριά από την υπόλοιπη αριστερά και μάλιστα σε μία περίοδο όπου λόγω και της παγκόσμιας κρίσης, η ισχυρή Αριστερά προβάλει σαν μοναδική διέξοδος. Ας καλέσουμε λοιπόν, αυτούς κοντά μας. Οι υπόλοιποι ας περιμένουν εκεί πίσω, την Δεύτερη Παρουσία που ίσως έρθει, ίσως δεν έρθει. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο γιαυτούς παρά να τους αφήσουμε στην μακάρια ηρεμία τους αφιερώνοντας τους μερικούς στίχους του Κώστα Βάρναλη που αγαπάμε όσο κι αυτοί:



«Φως ζητάνε τα χαϊβάνια κ' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι οξαποδώ κει δεν είναι παρά δω.



Xάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο, χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Aν ξυπνήσεις, μονομιάς θά ρτει ανάποδα ο ντουνιάς



Καληνύχτα σας λοιπόν κομμουνιστές της Όπερας.


Καληνύχτα και όνειρα γλυκά!!!

Read more...

Τα καταφέρνει καλλίτερα και απο τη ...Χούντα!!!

>> Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Read more...

Μαθητές του Συνασπισμού

>> Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Συμμαθητή και συμμαθήτρια,

το κατεστημένο κυβερνητικό σύστημα της Ν.Δ.,
ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξαν επί έτη οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, έχει οδηγήσει την δημόσια παιδεία σε πλήρη υποβάθμιση και απαξίωση. Το σχολείο χάνει τον παιδαγωγικό του ρόλο, το εξεταστικό σύστημα καταρρακώνει τους μαθητές και «η βάση του 10» έχει ως μοναδικό στόχο την δημιουργία πρόσθετης πελατείας στα κολέγια. Παράλληλα στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2009 οι δαπάνες για την παιδεία αντί να αυξηθούν ριζικά, συνεχίζουν να μειώνονται.
Τα σχολεία άνοιξαν και φέτος με τραγικές ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και υλικοτεχνικές υποδομές με ένα Υπουργείο Παιδείας να κλείνει τα αυτιά στις διεκδικήσεις των μαθητών και των εκπαιδευτικών και να επιστρατεύει διευθυντές σχολείων και εισαγγελείς για να εκβιάσουν και να τρομοκρατήσουν τους μαθητές, αντί να απαντήσει στα αιτήματα τους.

Μοναδική απάντηση στο εφιαλτικό αυτό τοπίο μπορεί να δοθεί από ένα μαθητικό κίνημα που θα έχει για στόχο τη συγκρότηση ενός μαζικού και νικηφόρου πανεκπαιδευτικού κινήματος, το οποίο θα στηρίξει ολόκληρη η κοινωνία, διεκδικώντας δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της. Οι μαθητικές κινητοποιήσεις και οι καταλήψεις σχολείων που πολλαπλασιάζονται καθημερινά σε όλη την Ελλάδα αποτελούν την απάντηση χιλιάδων μαθητών στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης και στην διάλυση των δημόσιων σχολειών. Η Νεολαία Συνασπισμού στηρίζει τις μαθητικές κινητοποιήσεις και καλεί όλους και όλες τους μαθητές και τις μαθήτριες να αγωνιστούν ενάντια στην απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης για την ανατροπή της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ.


Νεολαία Συνασπισμού Ν. Χίου(οργάνωση μαθητών)



Για όσους υποστηρίζουν οτι τα παιδιά κατεβαίνουν στις καταλήψεις χωρίς θέσεις...

Read more...

...της νεολαίας νταντάδες!

>> Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Τό αλίευσα στο mskoufalos's blog, που φιλοξενείται απο το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο και περιλαμβάνεται στα Red Blogs (συνάθροιση των blogs του ΚΚΕ). Επειδή :

  • Το κείμενο αναφέρεται σε δικό μου post στην ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ.
  • Στο mskoufalos blog τα σχόλια είναι αποκλεισμένα και έτσι δεν μπορώ να απαντήσω.
νομίζω ότι έχω το δικαίωμα (και την χαρά) να το αναδημοσιεύσω μαζί με την απάντηση μου.


ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ




Μεγαλειώδης η συγκέντρωση των παιδιών στη Χίο στην προχθεσινή απεργία. Παλμός και ψυχή ενάντια στη δική μας σκουριά. Συνθήματα ενάντια στις πολυεθνικές που αλώνουν την επαίδευση, υπέρ του ενιαίου 12χρονου δημόσιου σχολείου και στάση που υπόσχεται πολλά για το μέλλον.

Έφτυσαν κυριολεκτικά τα λευκά κολάρα της ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ στο εργατικό Κέντρο, τα δεκανίκια τους του ΣΥΡΙΖΑ που κήρυξαν διά μικροφώνου τη ροζ επανάσταση και έκαναν όμως το λάθος να ακολουθήσουν την ίδια πορεία με αυτή που έιχε το ΠΑΜΕ αφού βέβαια η αστυνομία τους απέκλεισε το ενδεχόμενο να πάνε από αλλού.

Αφήνιασαν τα Blogs των αριστερούληδων ενωτικών. Τι καπέλωσε τα παιδιά το ΠΑΜΕ, τι σταλινικές κουτοπονηριές, τι μεταξύ τους χαριεντίσματα ότι δε θα περάσει στη Χίο ο ο σταλινισμός, τι ιαχές θριάμβου ότι τα παιδιά θα αποκομμουνιστικοποιηθούν!

Βγάλανε οι άνθρωποι όλη τους την ένωτική αριστερή κουλτούρα τους!

Φυσικά τη βρώμικη δουλειά την ανέλαβε η Προεδρος της ΑΔΕΔΥ, που έτρεξε να τα εγκαλέσει γιατί πήγαν με το ΠΑΜΕ και όχι στη δική τους συγκέντρωση των 3500 εργαζομένων που εκπροσωπούν, στα ρουσφέτια μάλλον εννοούσε! Στην αρχή μάλιστα τα παιδιά δεν καταλάβαιναν και τι τους έλεγαν και γιατί τους έβαζαν θέμα με το ΠΑΜΕ τη στιγμή που από την αρχή ήξεραν και είχαν καθορίσει μέσα από τα όργανά τους το τι θα κάνουν.

Οργάνωσαν τον αγώνα τους, την πορεία τους, τα συνθήματά τους, Δεν πήγαν με τους πουλημένους και τα δεκανίκια τους. Δεν ήρθαν με το ΠΑΜΕ, οσμίστηκαν όμως τη μυρωδιά της ταξικής πάλης , λειτούργησαν παράλληλα μαζί της κι αυτό τρόμαξε το εργοδοτικό και οπορτουνιστικό συνοθύλευμα, το πόνεσε αβάσταχτα. γι αυτό και έσπευσε να ελέγξει την κατάσταση με το γνώριμο χαφιέδικο στυλάκι.Ξέρουν από κάτι τέτοια άλλωστε!

Προσοχή κομμουνιστικός δάκτυλος!!!!!!!!!!!!!!!!

Θα πάρουν τις απαντήσεις τους αργά ή γρήγορα όλοι και τα λευκά κολάρα και οι αριστεροί της πεντάρας!!!

Οι καιροί είναι μαζί μας κι η νεολαία θα βρει το δρόμο της!



Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ



Το πιό ακριβώς παιγνίδι, πήγαν να παίξουν οι "ταξικές δυνάμεις", στούς νεαρούς μαθητές υπήρξε (ευτυχώς και για τούς ίδιους τους μαθητές) παραπάνω από εξώφθαλμο. Η ανακοίνωση της νεολαίας τού Συνασπισμού, περιγράφει αυτό που είδαν οι πάντες.Δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο!

Εκείνο που χρειάζεται σχόλιο όμως είναι η προσπάθεια που καταβάλει ένας εκπαιδευτικός, προκειμένου να πείσει τα παιδιά ότι:
  • Το άλλο όνομα του καπελώματος είναι "ταξικός αγώνας"!
  • Όσοι εργαζόμενοι δεν βρίσκονταν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, είναι "πουλημένοι", "λευκά κολάρα", "εκπρόσωποι της εργοδοσίας" κ.τ.λ.
  • 3.500 χιώτες εργαζόμενοι, που εκπροσωπούνται στο ΕΚΧ, είναι προϊόντα ρουσφετιών!!!
Δεν θέλω να συνεχίσω γιατί μια τέτοιου είδους αντιπαράθεση, μόνο κακό μπορεί να κάνει στον αγώνα των παιδιών.

Θα ήθελα μόνο να αφιερώσω στόν φίλο Μάρκο, μερικούς στίχους κάποιου που βίωσε στο πετσί του τα αποτελέσματα τέτοιων "θεωρητικών προσεγγίσεων".

"Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες
Κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες
Κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς
Με ιδεώδεις υποτακτικούς
Που είναι στο μυαλό νωθροί
Μα υπακοή έχουν περισσή
Τους έχω βαρεθεί"

Biermann Wolf


Υ.Γ Ευτυχώς αυτές τις "ενωτικές" απόψεις δεν τις ασπάζονται όλοι πλέον στο ΚΚΕ. Φαίνεται οτι ενόψει συνεδρίου, κάτι νέο κυοφορείται.
Διαβάστε τις απόψεις ενός άλλου RED BLOGGER

Read more...

ΣΤΑΛΙΝΙΚΕΣ ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΕΣ!

>> Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Δύο πράγματα κατάφερε κατά την χθεσινή απεργιακή του συγκέντρωση στη Χίο, οι "ταξικές δυνάμεις" του ΠΑΜΕ.

Το πρώτο είναι να δείξει στους νεαρούς μαθητές των λυκείων, τι σημαίνει σταλινική κουτοπονηριά. Ευτυχώς, απο ότι ακούμε στίς σημερινές συζητήσεις, οι μαθητές δεν μάσησαν. Πήραν καλά το (καπελωτικό) μάθημα από τις "ταξικές δυνάμεις". Τόσο καλά που αρκεί για να μην την ξαναπατήσουν!

Το δεύτερο (και σημαντικότερο δυστυχώς), είναι ότι υποβάθμισαν τον αγώνα των μαθητών σε κομματική παρέλαση. Έκπληκτοι οι Χιώτες παρακολουθούσαν τον αγώνα τού ΠΑΜΕ, να εμφανίσει την πορεία των μαθητών, σαν "ουρά" της δικής του πορείας.

Η ανακοίνωση της Νεολαίας του Συνασπισμού, νομίζω οτι τα λέει όλα:


Τα Καπέλα



Οι μαθητές διεκδικούν τα δικαιώματά τους ως μια ενιαία και αυτόνομη ομάδα. Oμως όπως έγινε φανερό στην τελευταία πορεία των μαθητών, ο αγώνας τους αυτός κινδυνεύει από τα 'καπελώματα' Συγκεκριμένα στη συγκέντρωση της 21\10

με ύπουλο τρόπο και παραπληροφόρηση το Π.Α.Μ.Ε προσπάθησε και τα κατάφερε η πορεία τους να είναι στον ίδιο δρόμο με αυτή των μαθητών. Κατάφερε επίσης οι μαθητές σαν "πρόβατα "να έπονται της πορείας του Π.Α.Μ.Ε και να γίνονται φερέφωνα των κομματικών του αντιλήψεων! Η δικαιολογία που ακούστηκε σε αυτούς που αντέδρασαν σε αυτήν την πολιτική χειραγώγηση ήταν ότι οι μαθητές έχουν ξεχωριστό πανό και άρα διαφορετική "πορεία" .Επιπλέον οι άνθρωποι του Π.Α.Μ.Ε επιτέθηκαν με άσχημες εκφράσεις σε μαθητές οι οποίοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να αποφύγουν αυτή την ανήθικη συγχώνευση, στη προσπάθεια τους να τους εξαναγκάσουν να τους ακολουθήσουν. Το αποτέλεσμα του όλου "σκηνικού" ήταν οι μαθητές παρά την θέληση τους να γίνονται έρμαια της πολιτικής ενός κόμματος που προσπαθεί με την στάση του να διαχωριστεί από τους άλλους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς και να χειραγωγήσει την νεολαία διεκδικώντας για λογαριασμό του την γνησιότητα των αριστερών ιδεών και την αποκλειστικότητα στην επαναστατικότητα. Η προσπάθεια αυτή του Π.Α.Μ.Ε αποτελεί μόνο ένα παράδειγμα της στάσης του Π.Α.Μ.Ε απέναντι στην αυτονομία των μαθητικών κινητοποιήσεων. Παρόμοιες συμπεριφορές από πολιτικά κόμματα εμφανίστηκαν και στο παρελθόν !! Το αποτέλεσμα αυτής της πορείας ήταν να δοθεί λάθος εντύπωση για το μαθητικό κίνημα το οποίο αποτελεί το αποτέλεσμα της συλλογικής προσπάθειας των μαθητών εναντίον σε όσους προσπαθούν να υπονομεύσουν τα συμφέροντα της παιδείας.

Οι μαθητικές κοινότητες είναι αυτόνομες. Δεν χρειάζονται την οργάνωση ούτε τις αντιλήψεις κάποιου άλλου γιατί έχουν μάτια και βλέπουν τα προβλήματα της εκπαίδευσης και όταν ξεκινούν μια πορεία αφήνουν πίσω την κομματική τους ταυτότητα και αγωνίζονται ως μαθητές



Χίος22-10-2008



Η Νεολαία Συνασπισμού



Read more...

  © Blogger template Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP