Αναγνώστες

ANAPARASTASIS (ΤΡΕΙΛΕΡ)

ΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ ΑΠΑΝΤΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΩΣ ΔΙΟΓΚΟΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!

>> Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Αυτός θα είναι φαίνεται, ο τρόπος αντίδρασης της Κυβέρνησης στο ανεξέλεκτα διογκούμενο κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας εναντίον της!

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ!

Παρά την ολοκληρωτική στήριξη που της παρέχει ολόκληρο το συστημικό τόξο (Λάος, ΝΔ, Κουβέλης), τασόμενο κατά της απεργίας των ιδιοκτητών φορτηγών, η κυβέρνηση (κατ' εντολή ΔΝΤ;) αποφασίζει να κάνει ένα επιπλέον βήμα. Την πολιτική επιστράτευση! Την ίδια στιγμή που το σύνταγμα αναφέρει ρητά οτι μόνο σε περίπτωση κινδύνου της δημόσιας υγείας επιτρέπεται η πολιτική επιστράτευση!

Τωρα πότε πρόλαβε να κινδυνεύσει η δημόσια υγεία στις μόλις τρείς μέρες απεργίας, αυτό είναι "άλλου Βενιζέλου σύνταγμα".
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι βαδίζουμε γιά μετωπική σύγκρουση! Μερικοί πρόλαβαν και διάλεξαν στρατόπεδο!
Οι υπόλοιποι ας ετοιμαστούμε για τον θερμό χειμώνα που έρχεται!

Read more...

ΤΥΧΑΙΟ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ!

>> Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Λίγες μόνο μέρες μετά την πρόταση τού Σάλας προς την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να του δοθούν ως δώρο (γιατί περί αυτού πρόκειται), η ΑΤΕ και το Ταχ. Ταμιευτήριο, έρχεται η έκθεση των μηχανισμών των "αγορών", σύμφωνα με την οποία η ΑΤΕ δεν "περνάει" απο (προφανώς καλομαγειρεμένα) στρές τέστς.
Τυχαίο; Δεν νομίζω!
Απλώς ποντάρει στην ηλιθιότητα όσων επιμένουν ακόμη οτι ο ΓΑΠ είναι πρωθυπουργός χώρας και όχι πρόεδρος σε ορειβατικό σύλλογο!

Αναδημοσιεύω απο το TVXS

ΣΥΡΙΖΑ: Ύποπτη η αποτυχία της ΑΤΕ στα «τεστ αντοχής»

«Είναι απολύτως «ύποπτο» το γεγονός ότι από αυτά τα «τεστ» αντοχής «κόπηκε» στη χώρα μας μόνο η Αγροτική Τράπεζα και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτό το σπασμωδικό και περίεργο «κόψιμο» της ΑΤΕ έγινε αφού είχε προηγηθεί λίγες ημέρες πριν η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για την εξαγορά της και αφού η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει την πρόσληψη Συμβούλων για την αποτίμηση της αξίας της», δήλωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης.
«Όλα τα γεγονότα συντείνουν στο ότι το «κόψιμο» της ΑΤΕ από τα «τεστ» αντοχής υπήρξε απόρροια μεθοδεύσεων αλλά και προηγούμενου σχεδιασμού, προκειμένου να διευκολυνθούν βρώμικα σενάρια απαξίωσης, εκποίησης και λαφυραγώγησης της ΑΤΕ ή και εκχώρησής της στη διαχείριση της 'τρόικα'», υποστήριξε, και αξίωσε την αναβάθμιση του δημόσιου ρόλου της τράπεζας, καθώς και την ανάδειξη ενός κινήματος για τη γενικότερη «εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση» των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Read more...

ΔΗ.ΑΡΙ Της Μούχλας και της Ναφθαλίνης

>> Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Αναδημοσίευση απο τις Ροίδη Εμμονές



Όταν η κα Νίτσα (Λουλέ) πάει στου κ. Κουβέλη
Τότε κάτι δεν πάει καλά


Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος



Κύριε Ροΐδη,

Mε την ευκαιρία της παρθενικής συγκέντρωσης του νέου αριστερού κόμματος που θέλει να σώσει τη χώρα (ή τα μέλη του;), σημειώθηκαν νεκραναστάσεις, έξοδοι από μπαούλα με ναφθαλίνη και λοιπά περίεργα φαινόμενα. Οι κοσμικές πολιτικές στήλες διέκριναν μεταξύ άλλων και τους Νίτσα Λουλέ, Π. Κουναλάκη και Βασίλη Βασιλικό στο ενθουσιώδες ανανεωτικό ακροατήριο της πρώτης συγκέντρωσης (εσωτερικού χώρου) του νέου κόμματος που ήλθε να προστεθεί στα πολυάριθμα κουάρκς της Αριστεράς που στριμώχνονται μέσα στον στενό της πυρήνα. Η πρώτη είχε υποκύψει στη γοητεία της ΝΔ ή έστω της κας Μπακογιάννη, οι άλλοι δυο στου ΠΑΣΟΚ. Ο καθένας με άλλο τρόπο, σε άλλο βαθμό, δεν τους τσουβαλιάζω. Το πρώτο που θέλω να επισημάνω είναι αυτό που ο κ.Κουβέλης θα περιέγραφε στη γλώσσα του και με εκείνη την, ας μου επιτραπεί, επιτηδευμένη φωνή: “Επιτύχαμε να έχουμε ένα ευρύ πολυτασικό ακροατήριο”.

Έπιασα όμως κάποια ζητήματα από την πρώτη παράγραφο και επιτρέψτε μου να επικεντρώσω. Το πρώτο είναι το είδος του ακροατηρίου στο οποίο απευθύνεται το κόμμα του κ. Κουβέλη, το δεύτερο είναι το ύφος και η αισθητική του ανδρός. Πιάνω πρώτα το δεύτερο.

Χρόνια στο κουρμπέτι ο κ. Κουβέλης, χωριατόπουλο από τη Θεσσαλία που εξελίχθηκε σε έναν πολύ καλό δικηγόρο και αγωνιστή της Αριστεράς. Η τελευταία τον τίμησε με το παραπάνω, δεν του χρωστάει τίποτα, όπως χρωστά σε άλλους που δώσανε πολύ περισσότερα και εισπράξανε ένα τίποτα-μιλάω σε επίπεδο αξιωμάτων και τιμών. Της χρωστάει λοιπόν πολλά. Πολλές φορές βουλευτής, πρόεδρος Δ.Σ.Α. Αρχηγός της ΕΑΡ, υπουργός Δικαιοσύνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλω να εξετάσω αναλυτικά αν είναι ηθικό και μέσα στην αριστερή πολιτική κουλτούρα η συνεχής βουλευτική εκλογή, η μετατροπή κάποιου αγωνιστή σε πολιτικό παράγοντα. Νομίζω πως οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν, με πρώτους την επαγγελματοποίηση, την αυταρέσκεια, τους συμβιβασμούς, τον συγχρωτισμό με πολιτικούς παράγοντες του κατεστημένου, τον πειρασμό του να γίνεσαι αρεστός σε ισχυρούς κύκλους, την υποστολή της αγωνιστικής σου σημαίας, της αφομοίωσης είναι φανεροί. Για τον κ. Κουβέλη έγιναν μεγαλύτεροι διότι έγινε ο αγαπημένος των ΜΜΕ. Το συντηρητικό του πολιτικό προφίλ, η κεντρώα αισθητική που απέπνεε ανέκαθεν, ήταν παράμετροι πολλά υποσχόμενες για κάποια μελλοντική χρήση. Υποψιάζομαι πως σε αυτή τη δυσανάλογη και άδικη για τους συντρόφους του υπερπροβολή οφείλει και την εκλογή του, σε μεγάλο τουλάχιστον ποσοστό. Λέω το εξής απλό, πως υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι 10 άγνωστοι άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ ίσης ή μεγαλύτερης αξίας από τον κ. Κουβέλη που αν είχαν την τηλεοπτική προβολή του θα εκλεγόντουσαν εξ ίσου εύκολα βουλευτές. Δεν υποτιμώ τη δράση του, κάθε άλλο, λέω όμως πως η παρουσία του ήταν για έναν συγκροτημένο αριστερό ακροατή, κουραστική, προβλέψιμη, συντηρητική, σοβαροφανής, ένα προφίλ κεντρογενούς καλού κυρίου, βαρετού στον στόμφο του, στην επισημότητά του και στις επαναλήψεις του, αφόρητα κομφορμιστική και συμβιβασμένη, χρωματισμένη με την αγωνία του καλού μαθητή που θέλει να πάρει καλό βαθμό από το δάσκαλο με τη βέργα, ας πούμε τον κ. Πρετεντέρη. Για ένα πιό ανάλαφρο κοινό ασφαλώς είχε κάτι να του πει, πολύ στρογγυλεμένο, αρκετά ανώδυνο, έξυπνα παρουσιασμένο. Νομίζω πως η εναλλαγή των προσώπων στις επιτελικές θέσεις, η προώθηση νέων, η ανανέωση γενικά των προσώπων είναι από τα εκ των ών ουκ άνευ της αριστερής πολιτικής ποιότητας χωρίς να παραβλέπω τον παράγοντα εμπειρία. Νομίζω όμως πως αυτή η πείρα μπορεί να προσφερθεί κάποι στιγμή και από τα μετόπισθεν κατά το παράδειγμα του κ. Δραγασάκη.. Αν όμως ο κ. Κουβέλης δεν θέλει να βγει από το προσκήνιο υπάρχουν και οι Θερμοπύλες. Ας κατέβει ηρωϊκά υποψήφιος στην Καρδίτσα ή στη Λακωνία ή στην Ευρυτανία κι αν εκλεγεί, με το σπαθί του πιά, με γειά του με χαρά του, ποιός θα μπορεί να του πει τίποτα; Ο κ. Α. Αλαβάνος και ο Μανώλης Γλέζος, έδειξαν στο Ηράκλειο και στη Μεσσηνία κάποιο δρόμο.

Ανανεωτική και δημοκρατική αυτοαποκαλείται η Αριστερά Κουβέλη, αλλά είναι παλιομοδίτικη και αντιδημοκρατική όσον αφορά στις εσωκομματικές λειτουργίες. Ούτε οι ιδέες της ούτε τα πρόσωπα μπορούν να διεκδικήσουν τον ανανεωτικό τίτλο. Αυτό που το 1968 ήταν ανανέωση σήμερα είναι ναφθαλίνη. Ο κρυφός πόθος της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και η υπερεκτίμηση του εγώ δεν κρύβονται. Διορισμένος προνομιακά στη Βουλή ο υιός Λεβέντη, διπλοθεσίτης δημοτικός σύμβουλος και βουλευτής (ασυμβίβαστο που πολύ δύσκολα τελικά το παραδέχτηκε) ο προβεβλημένος κ.Ψαριανός, εκλεγμένος με την αποφασιστική συνδρομή της ΚΟΕ ο κ.Τ σούκαλης που δεν θέλει να ακούσει για αριστερισμό. Όσο για το δημοκρατική, αυτή η πρωτοφανής για τα αριστερά ήθη περιφρόνηση κάθε συλλογικής δημοκρατικά ειλημμένης απόφασης και κάθε καταστατικής δέσμευσης που διέκρινε σταθερά την ανανεωτική πτέρυγα, πως συμβιβάζεται με τον δημοκρατικό τίτλο; Να ρωτήσω μέσα από ποιές διαδικασίες μπήκε μπροστά ο κ.Κουβέλης στο κόμμα των “Ανανεωτών”, που ανατρίχιαζε γιατί στο κομματικό δημοψήφισμα χιλιάδων μελών του ΣΥΝ για την Ευρωβουλή δεν του άρεσε αυτός που ψηφίστηκε με υποδειγματική διαδικασία πρώτος;

Τι σημαίνει σήμερα Ανανέωση; Κατά ένα μικρό μέρος οι “ανανεωτικοί” τίμησαν τον όρο στο βαθμό που ευαισθητοποιήθηκαν σε θέματα ατομικών δικαιωμάτων, μειονοτήτων, μεταναστών κλπ. Όχι ιδιαίτερα πράγματα πάντως και όχι και για όλους τους 4, αυτό αφορά πιό πολύ τους κ.κ.Τσούκαλη και Κουβέλη. Ο κ.Ψαριανός μάλιστα είχε δώσει και λαβή για παρεξήγηση στο κίνημα των ομοφυλόφιλων με κάποιες απρόσεκτες δηλώσεις του, με το γνωστό ύφος του. Σημαίνει όμως η Ανανέωση, την προαγωγή του εγώ, του προσωπικού παραγοντισμού, της βουλευτοκρατίας, της μονιμότητας, της διαπλοκής με τα ΜΜΕ, της διασπαστικής τέχνης, της αποσιώπησης των πραγματικών πολιτικών μας προθέσεων, του ηθικού συμβιβασμού με βρώμικες πολιτικές και άθλιους σοσιαλ ληστές πολιτικούς ή μήπως σημαίνει διάθεση αριστερής συνεργασίας και σύνθεσης απόψεων, ηθικό πρόταγμα, δημοκρατική κουλτούρα, προβολή του συλλογικού και όχι του ατομικού; Αν δεν μπορείς να τα βρεις με όλα τα λουλούδια του πολύχρωμου έστω και γραφικού αριστερού ανθόκηπου ή και με τον συμπαθέστατο κο Πάντζα του ΔΗΚΚΙ ακόμη, ενώ μπορείς να τα βρεις με τον κ.Πάγκαλο ή με την Μιλένα Αποστολάκη και τον κ.Πεταλωτή, τότε έχεις πρόβλημα. Όπως πρόβλημα έχεις όταν φεύγεις από ένα κόμμα που σε στέγασε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κανείς εκεί μέσα να έχει αποπειραθεί να σε φιμώσει, να υποσκάψει τα δικαιώματά σου, να νοθεύσει σε βάρος σου εκλογικές διαδικασίες, να σε συκοφαντήσει ή να σε υποβιβάσει πολιτικά ή ηθικά ή να σε πραγκωνίσει. Πέντε βουλευτές (μαζί με τον νομιμόφρονα κ. Παπαδημούλη) στους 13 είναι σίγουρα για τους “ανανεωτικούς” αναλογία .πάνω από τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ σε ήθελα, να μπορέσεις να πείσεις τους συντρόφους σου κι αν όχι, να σεβαστείς την πλειοψηφία. Το πολύ πολύ παραμέρισε λίγο και μη βγεις δημόσια να υπστηρίξεις αποφάσεις με τις οποίες διαφωνείς, αλλά εσένα το μονοπώλιο της τηλεόρασης σου είχε γίνει εμμονή με τη συμπεριφορά του κατέχοντος που κρατάει το πόστο του. Ο στρατιώτης που αποχωρεί την ώρα της μάχης, είναι προδότης κι αυτή την ώρα η Αριστερά και η Ελλάδα δέχονται επίθεση και η δεύτερη μετατράπηκε σε προτεκτοράτο, χωρίς να παραβλέπω τις ευθύνες που έχει γι’αυτό και ο λαός. Την ώρα που η Ευρώπη περνάει πολιτικοικονομική κρίση και κρίση αξιών, την ώρα που καθοδηγείται από τις Αγορές, τους Σαρκοζί, τους Μπερλουσκόνι και τα καλοντυμένα κολλεγιόπαιδα της βρετανικής κυβέρνησης, ο κ. Κουβέλης και οι συν αυτώ, επικαλούνται τον παρωχημένο από τις εξελίξεις δογματικό ευρωπαϊσμό τους και αποτάσσουν τον Αριστερισμό, όταν στην ΚΟΕ οφείλουν την εκλογή τους πολλοί από αυτούς. Σαφώς και η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην Ευρώπη. Αλλά σε μια Ευρώπη που να παλέψουμε να γίνει ριζικά διαφορετική. Στην αλλαγή της όμως δεν θα μπορείς ποτέ να ελπίσεις αν δεν συνεργαστείς και με ριζοσπαστικά κινήματα του πεζοδρομίου. Μπορεί το κουστουμάκι του Θεολόγου Γυμνασιάρχη που έχεις φορέσει να σε κάνει να μη νιώθεις άνετα μέσα στις διαδηλώσεις, αλλά μήπως ήλθε η ώρα της αποστρατείας σου; Στην πραγματικότητα .κάποιοι χρησιμοποιούν την χαμηλών τόνων αριστερίστικη μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, ως άλλοθι για τη δραπέτευσή τους σε πλουσιότερες ερωμένες..

Πιάνω λίγο το θέμα του ακροατηρίου. Στέκομαι μόνο στην εύγγλωτη περίπτωση της κας Λουλέ. Τι την έκανε να σπεύσει στην εκδήλωση; Ασφαλώς δεν ενοχοποιώ πολιτικές παρουσίες, ανοιχτή συγκέντρωση ήταν. Αλλά το ποιοί έρχονται να σε ακούσουν, όπως και το ποιοί σε επαινούν, κάτι σημαίνει. Από πότε η κα Λουλέ είχε κάποια συμμετοχή στις ιστορικές ανανεωτικές αριστερές ιδέες; Πότε εξέφρασε τέτοιου είδους θεωρητικές απόψεις; Κόρη του ιερού τέρατος της κομμουνιστικής Αριστεράς, του Κώστα Λουλέ, ενός πλουσιόπαιδου του θεσσαλικού κάμπου που επέλεξε το εργατικό στρατόπεδο, η Νίτσα Λουλέ δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του Μύθου που κουβαλούσε. Μικρό το κακό ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Εκλέχτηκε όιμως βουλευτής του ΣΥΝ και όταν είδε πως η βουλευτική της καρριέρα μάλλον έληξε οριστικά-όχι σίγουρα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε μια νεαρή κοπέλλα πάλι στη Λάρισα, κατέφυγε στην αυλή της κας Μπακογιάννη όπου και διορίστηκε από την ίδια (τυπικά εκλεχτηκε) δημοτική σύμβουλος της Αθήνας και Αντιδήμαρχος. Έχοντας μπει στην κατοικία των Μητσοτάκηδων με αιτία τη συγγραφή μικρής βιογραφίς για τον πρώην πρωθυπουργό-όπως και για άλλους πολιτικούς-η κα Λουλέ προφανώς τους συμπάθησε και συμπαθήθηκε. Αυτό όμως δεν λέγεται πολιτική. Είναι τσάϊ για κυρίες.

Περιθωριοποιημένη λοιπόν τώρα πολιτικά η κα Λουλέ ένιωσε πως δικοί της άνθρωποι, όμοιοι στα πολιτικά ήθη με αυτήν, στο ίδιο μήκος κύματος που λέγεται ρεαλισμός, κυβερνητισμός, (πατριωτισμό τον είπε προχτές ο κ.Κουβέλης, μια λέξη που ιστορικά δεν ταιριάζει στην κουλτούρα των ανανεωτικών), στο κλίμα του να βοηθήσουμε τη χώρα βρε παιδιά, να στηρίξουμε τώρ μια προσπάθεια της κυβέρνησης, για την Ελλάδα αγαπητοί μου (χωρίς ρε γαμώτο, αυτό είναι για λαϊκούρες του ΠΑΣΟΚ), να πάρουμε κάποιο πόστο για το καλό του κοσμάκη, να φέρουμε μεταρρυθμίσεις (που δεν θα έλθουν ποτέ) να δούμε το ζήτημα ευρύτερα κλπ κλπ γνωστά είναι αυτά υπάρχει στρατιά ολόκληρη εκδιδόμενων αριστερών που θυσιάστηκαν στο βωμό της πάνδημης κυβερνητικής Αφροδίτης

Με δεδομένο πως ο κ.Σαμαράς είναι έξω από κάθε λογική και αξιοπρεπή λύση, αφού οι Μακεδονομαχίες, η Τουρκοφαγία, τα μυστικά εθνικά κονδύλια, οι Υπερεξοπλισμοί, οι διορισμοί συγχωριανών στα Μουσεία, η υποκριτική και τυχοδιωκτική φραστική απόρριψη του ΔΝΤ (μετά διαβεβαιώσεων πως θα σεβαστούμε την υπογραφή της χώρας βεβαίως βεβαίως), η μικρόψυχη διαγραφή των εσωκομμτικών αντιπάλων, το συγχωροχάρτι στους Βατοπεδινούς, η παρωδία της “αυτοκάθαρσης”, οι αρειμάνιοι κομμάντος συνεργάτες, δεν προοιωνίζονται καμμία βιώσιμη κατάσταση, το σύστημα στρέφεται σε εξασφάλιση δυναμωτικών ενέσεων του κυβερνο-ΠΑΣΟΚ. Είναι φανερό πως αν η λύση ΓΑΠ καταποντιστεί, θα υπάρχουν 3-4 δεκανίκια. Ντόρα Μπακογιάννη, Φώτης Κουβέλης (με μια δόση Οικολογίας), στην ανάγκη και Γιώργος Καρατζαφέρης. Πρωθυπουργός αυτής της πανεθνικής προσπάθειας μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε θαμώνας του Μεγάρου Μουσικής, από τον ξαναζεσταμένο ΓΑΠ μέχρι τον κ.Αλέκο Παπαδόπουλο ή τον μπαρουτοκαπνισμένο ατζαμή κ.Χρυσοχοϊδη ή κάποιον εξωκοινοβουλευτικό. Είναι επίσης φανερό, πως το ανθυποκομματίδιο Κουβέλη που θα στηθεί με τη συνταγή Κύρκου, δηλαδή εξοικονόμηση χρημάτων από το “κόψιμο του καπνίσματος” των μελών του (συγκινητικόν και υγιές) και με τη βοήθεια εταιρειών γκάλοπ όπως της Alco με ερωτήματα του στυλ: “Πιστεύετε πως η εμπειρία, η σοφία και η αρετή του κ.Φώτη Κουβέλη χρειάζονται στην κυβέρνηση;” κλπ κλπ ο μόνος ρόλος που θα έχει να επιτελέσει, αν τελικά δεν εξαφανιστεί σαν την μακαρίτισσα την ΑΕΚΑ του αδικοχαμένου κου Μπίστη θα είναι της κυβερνητικής τσόντας. Πιθανόν κάποιοι σοβαροί πανεπιστημιακοί με light απόψεις για την Ιστορία να βρεθούν σε καλύτερα πόστα, άλλο τίποτα δεν βλέπω όμως ως θετικό αποτέλεσμα. Με την ελπίδα πως θα γίνει χώρος υποδοχής σοβαρών μεγαλοαστών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ , παχύσαρκων Αριστερών του Πολυτεχνείου ή και τηλεθεατών που βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάθλιψης, μοντάρεται για ένα 4-6% το πακέτο Κουβέλη-Οικολόγων ως ένα ακόμη προϊόν μιας πολιτικής Αγοράς η οποία προσπαθεί να βγει από την κρίση χρησιμοποιώντας αυτούς που την δημιούργησαν και αυτούς που δεν μπόρεσαν ούτε να την προβλέψουν ούτε να την προλάβουν, ούτε θέλησαν ποτέ να κατονομάσουν τους ενόχους, μαθημένοι να πίνουν μαζί τους καφέ στη Βουλή ή στην Πλατεία.



Ειλικρινά, λυπάμαι.

Read more...

Πάρτε τώρα που γυρίζει!!!

>> Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Πάρε κόσμε!
Και Αγροτική έχω! Και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο...
Ελάτε καλιέ κυρία! Εδω οι καλοί οι στύλοι του Ολυμπίου Διός! Εδω η Πύλη του Αδριανού! 
Α! και να μην ξεχάσω!
Με την αγορά δύο Τραπεζών, δώρο ένας "αριστερός" πρόεδρος για την ποδοσφαιρική σας εταιρία!

Read more...

Η "ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!

>> Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Το όνειρο του κυρΝίκου έγινε επιτέλους πραγματικότητα! Μπορεί όχι όπως ήθελε, πρόεδρος δημοκρατίας δηλαδή, αλλα και ο "θεσμός" του προέδρου της Πανάθας δεν είναι λίγος!
Άντε και στου κυρΦώτη με το καλό!

Αντιγράφω ένα σπαρταριστό κείμενο απο το μπλογκ "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ"

Και γαμώ τα κόμματα έχουμε σύντροφοι




Οι οχτροί μας οι ζουλιάρηδες λένε για τον Συριζα ότι δεν γεμίζουμε ταξί ούτε με τον ταξιτζή, τα κανάλια λένε ότι συνέχεια διασπόμαστε, οι επαναστάτες σύντροφοι μας κατηγοράνε ότι είμαστε μαζί για τα λεφτά, οι αναθεωρητές σύντροφοι μας κατηγοράνε ότι είμαστε αριστεριστές, οι αριστεριστές σύντροφοι μας κατηγοράνε ότι είμαστε αναθεωρητές, κάτι γείτονες μας κατηγοράνε ότι ο Τσίπρας γελάει άμα δει κάμερα και ούτω καθεξής.



Αγνοούν όμως όλοι αυτοί οι οχτροί μας οι ζουλιάρηδες, ότι ο Συριζα και δη η ψυχή του Συριζα, ο Συνασπισμός, είναι το πιο πετυχημένο κόμμα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Τελευταία επιτυχία για την οποία όλοι οφείλουμε να αισθανόμαστε υπερήφανοι είναι η ανάληψη της προεδρίας του Παναθηναϊκού από τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ, τον κυρνίκο Κωνσταντόπουλο.


Ποιο άλλο κόμμα έχει να παρουσιάσει τέτοια επιτυχία; Ποιο άλλο κόμμα έχει βγάλει υπουργούς, βουλευτάδες με τη σέσουλα, πρωθυπουργικούς συμβούλους, επιχειρηματίες, επιτρόπους και επιτροπίνες, και προέδρους ομάδων; Πείτε μου πραγματικά, ποιο άλλο κόμμα έχει να παρουσιάσει τέτοιες επιτυχίες;


Ποιο άλλο κόμμα έχει τέτοιες επιτυχίες ειδικά για τους πρώην προέδρους του: Πείτε μου, πού είναι ο Έβερτ; Πού είναι ο Καραμανλής; Πού είναι ο Σημίτης; Ποια αξιώματα έχουν αυτοί οι τενεκέδες; Ποιες θεσμικές θέσεις έχουν καταλάβει;


Ενώ εμείς, και την Δαμανάκη την έχουμε στις Βρυξέλλες επίτροπο για την Ευρώπη των λαών, και τον κυρνίκο βάλαμε επικεφαλής του Παναθηναϊκού. Ο Αλέκος ξέφυγε, αλλά όπως μαθαίνω από προσεγμένες και έγκυρες διαρροές των κοκκινοπράσινων που έκαναν γιούργια και καβάλησαν τα ερτζιανά, όπου να ‘ναι θα αυτοανακηρυχτεί βασιλιάς του Εξωμβούργου, δούκας στο Τριαντάρος, κόμητας στο Μπερδεμιάρος, μαχαραγιάς στο Μουντάδος και μαρκήσιος στα Εξάρχεια.


Ξανάρχομαι στο θέμα μου.


Λένε οι σημερινοί προεδρικοί του κόμματος ότι ο κυρνίκος πρέπει να ντρέπεται που άφησε την αριστερά και πήγε στον Βαρδινογιάννη. Έχουν άδικο. Καταρχήν και οι Βαρδινογιάννηδες αριστεροί ήτανε. Επομένως ήταν μεταγραφή σε πολιτικά φιλικό επιχειρηματικό όμιλο. Άμα είχανε οι Αλαφουζαίοι ομάδα και βάζαν τον κυρνίκο πρόεδρο στην ομάδα τους, να το συζητήσουμε, διότι τότε θα επρόκειτο περί αποστασίας. Με τους Βαρδινογιάννηδες όμως δεν υπάρχει ζήτημα.


Έπειτα, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η αριστερά πρέπει να παλεύει για να διεκδικεί θέση και ρόλο στους θεσμούς. Ο ευρωκομμουνισμός μας διδάσκει πως η ταξική πάλη διεξάγεται παντού: και στη Βουλή, και στην κρατική διοίκηση, και στα ΔΣ των εταιρειών, και στην αυτοδιοίκηση, και στις αναπτυξιακές, και στην Ηρώδου Αττικού άμα λάχει. Εδώ ρε παιδιά διεκδικήσαμε θέση προέδρου της Δημοκρατίας, στην προεδρία του ΠΑΟ θα κολλήσουμε;


Άσε που και ο σημερινός πρόεδρος του κόμματος έχει αναγνωρίσει ότι οφείλει πολλά στον κυρνίκο, τον ακούει με αγάπη και δεν ξεχνά άλλωστε ότι ήταν ο πρώτος που τον υιοθέτησε και του ‘μαθε τα βασικά. Δεν ξέρω αν ο κυρνίκος έκανε τον Αλέξη πανάθα, αλλά πάντως τον έκανε άνθρωπο για πολιτική. Δεν μπορούμε δηλαδή να είμεθα αχάριστοι προς τον πρώην πρόεδρο.


Σπεύδω όμως να πάω βαθύτερα στο ψητό και να εξηγήσω ότι η ανάληψη της προεδρίας του Παναθηναϊκού από τον κυρνίκο ήταν αριστερή πράξη βαθιάς πολιτικής σημασίας. Πράξη αντίστασης στα σκοτεινά σχέδια ανερχόμενων μεγαλοαστικών τζακιών που με την μεταπρατική και αεριτζίδικη πραχτική τους πάνε να εχτοπίσουν το πραγματικά παραγωγικό ελληνικό κεφάλαιο. Και σαν τέτοια πράξη οφείλουμε να την χαιρετίζουν και όχι να την απαξιώνουν οι ανθυπολοχαγοί του Αλέξη, ανάμεσά στους οποίους παρεισέφρησαν και ορισμένοι αναρχικοί (άκουσον άκουσον) τσιπρικοί δημοσιογράφοι.


Όλοι θα ξέρετε τη μάχη που δόθηκε ανάμεσα στον Βγενόπουλο και τον Βαρδινογιάννη. Μια αριστερά που σέβεται τον εαυτό της δεν μπορεί να λέει «όχι σε όλα» (το τόνισε και ο κυρφώτης Κουβέλης), και επομένως πρέπει να πάρει θέση στο δίλημμα. Ακόμη περισσότερο όταν είναι γνωστό ότι διαμορφώθηκε μια μεγάλη ανίερη συμμαχία ανάμεσα σε Μαρινάκη, Πατέρα, Βγενόπουλο και ΣΙΑ, επιχειρηματίες της θαλάσσης, των γκισέ και των γηπέδων, με δύναμη ανερχόμενη. Όλως τυχαίως η τριάς βρίσκεται κοντά στον Κόκκαλη (κι αυτός είναι δικός μας, αλλά της πιο παραδοσιακής αριστεράς) και στην πιο κερδοφόρα ελληνική επιχείρηση, το στοίχημα. Είδαν κι απόειδαν οι Βαρδινογιάννηδες, κόψανε από μακριά και το τρίο Ρέστη, Μαρινάκη, Πατέρα που ελέγχει τα πάντα όλα, από τον ΔΟΛ μέχρι το μαγαζί στην παραλιακή, και σου λέει κάτσε μην μας φάνε λάχανο. Και αντί να βάλουνε κανέναν χλεχλε για πρόεδρο του Παναθηναϊκού, βάλανε τον κυρνίκο. Πράξη μεγίστης αντιστασιακής σημασίας, καθώς ο κυρνίκος είναι καταγεγραμμένος αντι-κοκκαλικός (λόγω της μη κομμουνιστικής προέλευσής του, σε αντίθεση με τον Σόκρατες). Επίσης έχει καλές σχέσεις με το συγκρότημα Τεγόπουλου και το συγκρότημα Αλαφούζου, και διαθέτει λέγειν που το πάει φαρσί, μπορεί να μιλάει μια ώρα και να μην λέει τίποτε. Άσε που πάντα ήταν υπέρ του πράσινου στο κόμμα του, οπότε υπάρχει μια συνέπεια.


Με όλα τα παραπάνω που προφανώς δεν μπορώ και δεν θέλω να αποδείξω, επιχειρηματολογώ για το προφανές: Ο κυρνίκος Κωνσταντόπουλος, απέδειξε ότι ο ΣΥΝ βγάζει προεδράρες, όχι αναλώσιμα στελέχη μιας μικροπεριόδου. Το μέλλον των πρώην, των νυν και των επόμενων είναι λαμπρό.


Read more...

ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ, ΟΣΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

>> Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Ηθικοί αυτουργοί σε μία ακόμη αυτοκτονία για χρέη (η πέμπτη στην εποχή του ΔΝΤ), θα πρέπει να αισθάνονται οι "σοσιαλ(η)ιστές" βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και οι ακροδεξιοί φασίστες συνάδελφοί τους, του Λάος, που ψήφισαν το μνημόνιο!

Σύμφωνα με το troktiko, ένας ακόμη συνάνθρωπός μας, έβαλε τέλος στη ζωή του, μή αντέχοντας τα δυσβάσταχτα χρέη στίς τράπεζες - τοκογλύφους!

Αναδημοσιεύω:

KΡΕΜΑΣΤΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ

Απαγχονισμένος μέσα στο κατάστημα του βρέθηκε σήμερα το πρωί ένας 42χρονος στο χωριό Χριστός των Σερρών. Τον άτυχο άνδρα βρήκε στις 7 π.μ η μητέρα του μέσα στο ψητοπωλείο του, το οποίο δεν λειτουργούσε εδώ και έξι μήνες. Στα ρούχα του άτυχου άνδρα βρέθηκε ιδιόχειρο σημείωμα, στο οποίο εξηγούσε ότι τα χρέη και τα οικονομικά προβλήματα τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Read more...

ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΙΟΥΒΕΤΣΙ!

>> Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Στην αγωνία τους μήπως και δυσαρεστήσουν το Γιωργάκη, οι αποστάτες Κουβελοψαριανοί, απέφυγαν να καταψηφίσουν ευθέως και απεριφράστως (όπως έκαναν όλοι οι Αριστεροί βουλευτές), το εκτρωματικό νομοσχέδιο για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό!!!

Ψήφισαν ...απ' όλα!!!

Συγκεκριμένα:
ΟΧΙ επι τής αρχής!
ΠΑΡΩΝ σε 15 άρθρα!!
και ΝΑΙ σε τρία!!!

Απ' όλα έχει ο μπαξές! Αρκεί να μην στεναχωρηθεί ο Γιωργάκης μας! Γιατί έρχονται και Δημοτικές εκλογές!

Read more...

ΕΙΜΑΙ ΔΕΚΑΕΞΑΡΗΣ, ΣΑΣ ΓΑΜΩ ΤΑ ΛΥΚΕΙΑ!

>> Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Αξίζει τον κόπο αυτές τις μέρες, να στηθεί κάποιος έξω απο τα βιβλιοπωλεία! Μπορεί να εκπλαγείς βλέποντας δεκαεξάρικα παιδιά (απόφοιτους της Β' Λυκείου κατα κύριο λόγο) να αγοράζουν μετά μανίας βιβλία!
Για τις ελεύθερες ώρες του καλοκαιριού θα σκεφθεί κάποιος αφελής! 
Ποιές ελεύθερες ώρες; Ποιού καλοκαιριού;
Είναι τα αθώα θύματα της άθλιας κοινωνίας που φτιάξαμε δήθεν γιαυτά! Ετοιμάζονται να θυσιάσουν το μοναδικό καλοκαίρι των 16 χρόνων τους, αποστηθίζοντας κάθε λογής αθλιότητα που θα τούς χρειαστεί για να "πετύχουν" στίς πανελλήνιες! Και μετά; Ποιός τούς χέζει! Η ατομική και συλλογική ματαιοδοξία ικανοποιήθηκε! Άλλος ένας υποψήφιος άνεργος, που θα πεθάνει πρίν προλάβει να πάρει το προνοιακό επίδομα που του ετοιμάζουν για σύνταξη!
Όχι! Οι σακούλες με τα βιβλία που κραδαίνουν τα παιδιά, βγαίνοντας απο το βιβλιοπωλείο, δεν περιέχουν λογοτεχνία! Που τέτοια τύχη. Ίσως ποτέ στη ζωή τους να μην νοιώσουν αυτό το εφηβικό σκίρτημα της καρδιάς που μόνο ένα λογοτεχνικό βιβλίο μπορεί να περιγράψει. Ούτε καν θα το διαβάσουν!
Σχολικά βοηθήματα περιέχουν. Απ' αυτά που θα κάνουν ακόμη πιο πλούσιο τον Σαββάλα ή τον Πατάκη, κυρίως όμως τον φροντιστή!
Ας μην μένουν λοιπόν με ανοικτό το στόμα οι χάνοι μικροαστοί, βλέποντας τα παιδιά τους να καίνε την Αθήνα! Είναι γιατί τούς στέρησαν (τούς στερήσαμε) τα καλοκαίρια του Έρωτα!
Είναι γιατί σαν ηλίθιοι πανηγυρίσαμε με τις ερωτοβόρες "πρωτιές" τους!
Είναι έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφει στο άρθρο του που ακολουθεί, ο Αλέκος Γαϊτάνος:



Έλεος πια με τις πρωτιές στις εξετάσεις. Φτάνει πια.



Με απόλυτη συνέπεια τουλάχιστο ως προς αυτό, το Υπουργείο Παιδείας -ακόμα και θρησκευμάτων- ανακοίνωσε τις βαθμολογίες στα γραπτά των υποψηφίων για την εισαγωγή τους στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας.    
Οι απλήρωτοι εκπαιδευτικοί, αρμόδιοι για τη διόρθωση των γραπτών, υπερέβαλαν εαυτούς, τα αποτελέσματα δόθηκαν στην ώρα τους, το σκηνικό επιτέλους έτοιμο, η ώρα της κρίσης για τους πάντες έφθασε.
 Τα διατεταγμένα παπαγαλάκια της μαζικής αποβλάκωσης στις θέσεις τους. Τα κοινότοπα ευχετήρια των πολιτικάντηδων δίνουν και παίρνουν. Περιχαρείς οι πάσης φύσεως εντεταλμένοι υπάλληλοι του υπουργείου παραθέτουν συγκριτικά στοιχεία που αποδεικνύουν την επιτυχή έκβαση της όλης διαδικασίας και τέλος η δημοσιοποίηση των ονομάτων των άριστων με βάση το βαθμό πρόσβασης τους στα πανεπιστήμια. Η ώρα της επιβράβευσης να δρέψουν τα παιδιά τους καρπούς μιας επίπονης προσπάθειας που ξεκίνησε από τότε που αυτά θυμούνται τον κόσμο.
Ταξικό και άθλιο το εξεταστικό- κεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα, συνθλίβει τη νιότη και τη ζωντάνια των παιδιών μας, τα θέλει από την κούνια τους ακόμα πειθήνια στρατιωτάκια, τα διαπαιδαγωγεί με βάση της αρχές της ανταγωνιστικότητας και του ατομικισμού, προτάσσει το ατομικό έναντι του συλλογικού, επιβραβεύει τους νικητές και στέλνει στον καιάδα της ανυποληψίας τους χαμένους, αυτούς που ο βαθμός πρόσβασης τους δεν τους δίνει κανένα εισιτήριο εισόδου στις σχολές.
 Με πηχυαίους τίτλους ο τοπικός τύπος κατά τα πρότυπα των κεντρικών Μ.Μ.Ε, θριαμβολογεί για τις πανελλαδικές πρωτιές μας στις εξετάσεις, παραβλέποντας να  προβάλλει ταυτόχρονα και να τις συσχετίσει με άλλες- καθόλου τιμητικές- πρωτιές που έχουμε στην παραπαιδεία, στην οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών και στην κυριολεκτική εξουθένωση των παιδιών μας.
 Τα παιδιά μας, άριστοι ή όχι, τα μεγάλα θύματα αυτού του απάνθρωπου εκπαιδευτικού συστήματος, ολοκλήρωσαν μια μεγάλη προσπάθεια για την οποία είναι άξια συγχαρητηρίων. Είναι η αρνητική οικονομική συγκυρία που δυσχεραίνει περισσότερο το γκρίζο τοπίο στο οποίο καλούνται να δώσουν τους νέους αγώνες για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική τους προοπτική.
Ο αγώνας για ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, για ένα δημόσιο σχολείο που να παρέχει αυτοτελείς γνώσεις, κέντρο συλλογικής δράσης και δημιουργίας, με παιδιά χαρούμενα, για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο ανοικτό σε όλους χωρίς εξετάσεις, παραμένει στο επίκεντρο της κοινωνικής διεκδίκησης με τη νέα γενιά μπροστάρη σε αυτόν τον αγώνα.
Να σταματήσουμε πια να βαυκαλίζουμε εαυτούς και αλλήλους με ανούσιες θριαμβολογίες , κενές οποιουδήποτε ουσιαστικού περιεχομένου. Δεν περικάθησε για άλλη μια φορά επί των κεφαλών μας εδώ στη Χίο η θεία φώτιση για να έρθουμε πρώτοι στις εξετάσεις. Επιτέλους δεν είμαστε ο περιούσιος λαός.
Έλεος πια με τις θριαμβολογίες για τις πρωτιές. Φτάνει πια. Δεν έχουν ανάγκη από αυτές τα παιδιά μας. Να τους δώσουμε πίσω τα παιδικά χρόνια που τους κλέψαμε, αυτό θέλουν.
   
Αλέκος Γαϊτάνος
Επικεφαλής του Νομαρχιακού Συνδυασμού Χίου «Ενωτική Αριστερή Κίνηση». (Ε.Α.Κ)

Read more...

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΉΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ!

Μία απο τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες (στον χώρο της Αριστεράς) της μεταπολιτευτικής περιόδου, βλέπουμε να εξελίσεται τις τελευταίες ημέρες.
Πρόκειται για την πρωτοβουλία που έχουν αναλάβει σημαντικότατες προσωπικότητες απο ολόκληρο το φάσμα της πολιτιστικής, πολιτικής, επιστημονικής και κοινωνικής ζωής του τόπου, με στόχο την επίτευξη ενότητας δράσης της πραγματικής Αριστεράς, ενάντια στην καπιταλιστική λαίλαπα που πλήτει αυτή τη στιγμή τη χώρα!
Ήδη πέραν των αρχικά υπογραφόντων, εκατοντάδες είναι οι ενδιαφερόμενοι για να συμμετάσχουν σ'αυτό το εγχείρημα!

Αναδημοσιεύουμε απο το μπλόγκ της Ε.Ο.Σ

Σήμερα (Τρίτη, 6/7/2010) στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ στην οδό Ακαδημίας δόθηκε συνέντευξη τύπου και ακολούθησε συζήτηση της "πρωτοβουλίας για διάλογο και κοινή δράση της Αριστεράς". Η πρωτοβουλία αυτή δεν έχει ακόμα όνομα, αλλά την βαφτίσαμε εμείς έτσι προσπαθώντας να αποδώσουμε στον τίτλο της προσδιοριστικά στοιχεία της της ταυτότητάς της και κυρίως των δηλωμένων προθέσεών της. Η εκδήλωση είχε μεγάλο ενδιαφέρον όχι μόνον γιατί για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια συμμετείχε τόσο μεγάλο εύρος πολιτικών χώρων της Αριστεράς σε μια κοινή συζήτηση, αλλά και για αυτά που ακούστηκαν. Την Δευτέρα το απόγευμα 7.30 μμ Σίνα 16, θα γίνει η πρώτη ανοικτή συνέλευση των συμμετεχόντων στην οποία όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να συμμετέχει. Κατ αρχάς δημοσιεύουμε το κείμενο και τις πρώτες υπογραφές των συμμετεχόντων σε αυτή την πρωτοβουλία:


Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει σαρωτικές επιπτώσεις σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Στην οικονομία, στην πολιτική, στον πολιτισμό, στη συνείδηση. Η βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων η κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων και η ματαίωση των ονείρων και των προοπτικών της νεολαίας δεν είναι συγκυριακές επιλογές, όπως υποστηρίζει η κηδεμονευόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά οργανωμένοι τρόποι μόνιμης υποβάθμισης της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Σ’ αυτό το συνεχώς αυξανόμενο κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας η Αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, οφείλει να αρθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των εργαζομένων. Ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους της Αριστεράς υπάρχουν αναμφισβήτητες διαφορές, όπως, για παράδειγμα αυτές που αφορούν τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, αλλά και οι σχετικές με τον τρόπο μετάβασης στο σοσιαλισμό, το περιεχόμενο και τη μορφή που αυτός θα έχει τον 21ο αιώνα –ζήτημα που οπωσδήποτε πρέπει να διερευνηθεί και να συζητηθεί με συντροφικό τρόπο, σε μια περίοδο μάλιστα που η δομική κρίση του καπιταλισμού θέτει ‘επί τάπητος’ το στρατηγικό στόχο της σοσιαλιστικής εναλλακτικής. Σήμερα όμως αυτές οι υπαρκτές διαφορές γίνονται συχνά τροχοπέδη, στην πραγματική ανάγκη οργανωμένης αντίστασης του εργαζόμενου λαού απέναντι στην πιο αντιδραστική, αντιλαϊκή, ταξική πολιτική που γνώρισε η χώρα μας, τουλάχιστον στην εποχή της λεγόμενης «μεταπολίτευσης». Είναι ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, ανεξαρτήτως του ειδικού τους βάρους, να βρουν εκείνα τα ζητήματα –και είναι πολλά- που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης, ανταποκρινόμενα στις διαθέσεις των εργαζόμενων στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας για συσπείρωση των δυνάμεων του κινήματος.
Με όρους συλλογικού ηγεμόνα και οργανωτή, να διευκολύνουν έτσι τις κοινωνικές διεργασίες, τις αυθόρμητες και συνειδητές συμμαχίες των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Να απομονώσουν πρακτικές τυφλής βίας και αδιέξοδων δήθεν αντιεξουσιαστικών ξεσπασμάτων αλλά και κάθε δεξιόστροφη «αριστερή» φρασεολογία που διευκολύνει τελικά τις κυβερνητικές επιλογές. Να δώσουν πολιτική προοπτική στους κοινωνικούς αγώνες συμβάλλοντας στην ανάπτυξή τους. Να βοηθήσουν εργαζόμενες μάζες, που βρίσκονται εγκλωβισμένες σε άλλες πολιτικές επιλογές, να αγωνιστούν για τα πραγματικά δικά τους συμφέροντα. Να αναπτύξουν πρωτοβουλίες θεωρητικού διαλόγου ανάμεσα σ’ όλους τους φορείς της Αριστεράς, με άξονα την υπέρβαση του καπιταλισμού.
Χωρίς να εγκαταλείπουν τους στρατηγικούς στόχους τους, ούτε τις συζητήσεις, τις διαφορές, τις διαφωνίες γι’ αυτούς, οι πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς, εντός και εκτός του κοινοβουλίου, μπορούν και πρέπει να συναντηθούν στη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης και κοινής δράσης για την αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων στην προσπάθεια εξόδου απ’ αυτήν. Ζητήματα όπως η αντιμετώπιση θεσμικών μορφών καπιταλιστικής ολοκλήρωσης (ΕΕ, ΟΝΕ, ΔΝΤ), η παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, το αίτημα εθνικοποίησης τραπεζών, η ρήξη με τις πρακτικές του τραπεζικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου, καθώς και η αντιμετώπιση της βίαιης επίθεσης του κεφαλαίου με ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, αλλά και η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση τέτοιων διεργασιών.




Αθήνα, 6 Ιουλίου 2010


Αγγελόπουλος Θόδωρος, σκηνοθέτης

Αθανασιάδου Μυρσίνη, διδάκτωρ Ιστορίας

Αλαβάνου Αριάδνη, μεταφράστρια

Ανδρεάδης Γιάγκος, πανεπιστημιακός, Πάντειο

Αντωνοπούλου Μαρία, πανεπιστημιακός, Πάντειο

Βαλαβάνη Νάντια, συγγραφέας

Βαμβακάς Κώστας, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός

Βασιλειάδου Τέα, δημοσιογράφος

Βατικιώτης Λεωνίδας, διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών

Βενετσάνου Νένα, τραγουδίστρια

Γαλάνης Γιώργος, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός

Γέρου Κάτια, ηθοποιός

Γεωργακάκη Ρόδη, αντιδήμαρχος Ελληνικού

Γεωργίου Χρήστος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Πάτρας

Δημητρίου Αλίντα, σκηνοθέτης

Δημητρίου Σωτήρης, ανθρωπολόγος

Δουζίνας Κώστας, πανεπιστημιακός, πανεπιστήμιο Λονδίνου

Ευσταθίου Κώστας, συνδικαλιστής τραπεζοϋπάλληλος

Ήσυχος Κώστας, συνδικαλιστής Ολυμπιακής

Κακαράς Αντώνης, απόστρατος αρχιπλοίαρχος

Κακναβάτος Έκτωρ, ποιητής

Καλομοίρης Γρηγόρης, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός

Καρτερός Θανάσης, δημοσιογράφος

Κιμπουρόπουλος Γιάννης, δημοσιογράφος

Κοκκίνου Μαρία, ζωγράφος

Κουβελάκης Στάθης, πανεπιστημιακός, King’s College (Λονδίνο)

Κουζής Γιάννης, πανεπιστημιακός, Πάντειο

Κορτζίδης Χρήστος, δήμαρχος Ελληνικού

Κοτσυφάκης Θέμης, συνδικαλιστής, ΔΣ ΟΛΜΕ

Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, δημοσιογράφος

Λαπαβίτσας Κώστας, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Λονδίνου

Λεοντής Χρήστος, συνθέτης

Μαίστρος Γιάννης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ

Μανιάτης Γιώργος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας

Μιχελής Κώστας, συνδικαλιστής λογιστής

Μπελαντής Δημήτρης, διδάκτωρ Νομικής

Μπιτσάκης Ευτύχης, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Ντούμας Χρήστος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας

Παναγιωτόπουλος Χρήστος, συνδικαλιστής ΟΤΑ

Παπαδημητρίου Ζήσης, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ

Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός

Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος

Πεππές Ζώης, συνδικαλιστής ΟΤΟΕ

Πορτάλιου Ελένη, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ

Πρωτονοτάριος Γιάννης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ

Ρηγοπούλου Πέππη, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας

Ριζόπουλος Τάσος, συνδικαλιστής στη φαρμακοβιομηχανία

Ρούσης Γιώργος, πανεπιστημιακός, Πάντειο

Ρούσσος Σίμος, τ. δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου

Σακελαρόπουλος Σπύρος, πανεπιστημιακός, Πάντειο

Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος

Σπαθής Μάκης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ

Σπανού Δέσποινα, συνδικαλίστρια ΑΔΕΔΥ

Στάθης (Σταυρόπουλος), σκιτσογράφος

Σταμάτης Κώστας, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ

Σωτήρης Παναγιώτης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας

Τσακνής Διονύσης, μουσικός

Φράγκου Λία, συνδικαλίστρια, ιδιωτική υπάλληλος

Χατζηστεφάνου Άρης, δημοσιογράφος

Χατζόπουλος Στάθης, δικηγόρος

Χουρμουζιάδης Γιώργος, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ

Χρύσης Αλέξανδρος, πανεπιστημιακός, Πάντειο


Θα παρουσιάσουμε στην συνέχεια ένα ενδεικτικό στιγμιότυπο από την συζήτηση που ακολούθησε μετά τις εισηγήσεις για να αντιληφθείτε το κλίμα της εκδήλωσης. Αφορά σε μια ερώτηση ενός ακροατή και την απάντηση που έδωσε ο Π. Παπακωνσταντίνου.


Read more...

WANTED!!!

>> Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ (Δείτε εδω:  http://www.youtube.com/watch?v=dOjLmfBZnmk&feature=player_embedded)


ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ!

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ; Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΙ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ!

Read more...

Πρωτοβουλία για ένα ενιαίο Αριστερό μέτωπο για ανατροπή του μνημονίου

>> Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Απο το TVXS




Δεκάδες προσωπικότητες της κοινωνικής, πνευματικής και πολιτικής Αριστεράς οργανώνονται και πραγματοποιούν έκκληση για κοινή δράση όλων των κομμάτων κι οργανώσεων του αριστερού.


Ανάμεσα στους πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας για μία ενωμένη και δυναμική Αριστερά είναι και ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο πανεπιστημιακός Γιώργος Χουρμουζιάδης, ο τραγουδοποιός Διονύσης Τσακνής και η συγγραφέας Νάντια Βαλαβάνη.

Στόχος της πρωτοβουλίας είναι η διαμόρφωση του ευρύτερου δυνατού λαϊκού ρεύματος ανατροπής του μνημονίου. Οι στόχοι της πρωτοβουλίας θα παρουσιαστούν την ερχόμενη Τρίτη 6 Ιουλίου στις 12 το μεσημέρι στην ΕΣΗΕΑ.

Θα μιλήσουν οι Γιώργος Μανιάτης, Ευτύχης Μπιτσάκης, Χρήστος Κορτζίδης και Κώστας Ήσυχος.

Read more...

ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ Ο ΟΥΡΑΚΟΤΑΝΓΚΟΣ!!!

>> Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Να επιστρέψουμε την πρώτη δόση του δανείου και να αποχωρήσουμε από το Μνημόνιο βαδίζοντας τον δικό μας δρόμο, πρότεινε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο ΝΕΤ 105,8 !!!


Πάει! Τρελάθηκε ο Καραφασίστας!!! Αφού ψήφισε το μνημόνιο, άρχισε τις...πιρουέτες!
Λέτε να άρχισε να νοιώθει το θρόνο να τρίζει, βλέποντας οτι τα μπουτάκια της Μπουμπούκας, ανεβάζουν τη δημοτικότητα του Μπουμπούκου;
Πρόταση: Αντί να λέει μαλακίες, δεν ντύνεται μάγειρας και να πάρει μέρος στο επόμενο reality;
Λιγότερες ντομάτες θα φαει όταν έρθει η ώρα!!!

Read more...

Προς υπεράσπιση του ΠΑΜΕ στα λιμάνια [1] (αναδημοσίευση)

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ Ο ΡΟΪΔΗΣ ΛΕΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ!



«Η στάση του ΠΑΜΕ τους τελευταίους μήνες προκαλεί ζημιά στην πατρίδα… » [Ν. Χατζηνικολάου, δημοσιογράφος]



Γιατί μπορεί να είμαστε άστεγοι της Αριστεράς, άτιμοι συκοφάντες δεν θα γίνουμε ποτέ. Γιατί δεν είναι του γούστου μας η ίδια κακόγουστη και συνεχώς επαναλαμβανόμενη Άρια από όλα τα έντυπα και τηλεοπτικά μέσα. Γιατί η έντεχνα διαμορφωμένη γνώμη της πλειοψηφίας μας κάνει καχύποπτους. Γιατί δεν έχουμε εμπιστοσύνη στη γνώμη που ασπάζεται αβίαστα η πλειοψηφία γενικώς. Γιατί 9 στα 10 bestsellers είναι κακή λογοτεχνία. Γιατί δεν χρειάζεται να συμφωνούμε με όλες τις απόψεις και τακτικές του ΠΑΜΕ για να το αντιμετωπίζουμε με εντιμότητα. Γιατί το ΠΑΜΕ αποδεικνύεται ως το μοναδικό ανάχωμα στη λαίλαπα που σαρώνει αυτήν την εποχή τον τόπο. Γιατί η Δικαιοσύνη στην περίπτωση του ΠΑΜΕ κινείται με ταχύτητα φωτός ενώ με βατοπέδια, ομόλογα, ζήμενς, χρηματιστήρια κ.α. κινήθηκε με τον ρυθμό αγχωμένης διαβητικής χελώνας.

Δεν χτυπάμε, δεν συκοφαντούμε το ΠΑΜΕ στα λιμάνια, κρατάμε αρκετές επιφυλάξεις για ορισμένες τακτικές του στην ταλαιπωρία αθώων επιβατών, όμως βρίσκω περίεργο, φάλτσο και ύποπτο αυτή την εποχή στεντόρειες κραυγές του τύπου «πλήττεται ο τουρισμός μας» να καλύπτουν σε ένταση τους λυγμούς που βγαίνουν από τα σπλάχνα ενός βάρβαρου «Μνημονίου» που ισοπεδώνει τις εργασιακές και ασφαλιστικές κατακτήσεις ενός αιώνα. Ποιο από τα δύο απαξιώνει την αξιοπρέπεια εκατομμυρίων ανθρώπων, το αγωνιστικό πείσμα του ΠΑΜΕ και το «πλήττεται ο τουρισμός μας» ή κηδεμονία και τα μέτρα της «τρόικας». Διαλέγετε και παίρνετε, εσείς οι ορισμένοι Αριστεροί που καταδικάζετε το ΠΑΜΕ εντονότερα, με μεγαλύτερη ευκολία από τους υπόλοιπους που ούτως ή άλλως δεν θα έκαναν κάτι διαφορετικό…Είναι κρίμα να μην περιορίζεστε στην –νόμιμη κατά τα άλλα- κριτική σας προς τις τακτικές των ναυτεργατών του ΠΑΜΕ και να συντάσσεστε με τους κοινούς συκοφάντες που στηρίζουν όλο αυτό το σαθρό οικονομικό στερέωμα.


Οι Κράχτες των εφοπλιστών

«Η στάση του ΠΑΜΕ τους τελευταίους μήνες προκαλεί ζημιά στην πατρίδα», αποφάνθηκε χτες το πρωί ο Ν. Χατζηνικολάου, σε ένα ακόμα παραλήρημα κατά των ναυτεργατών από το ραδιοσταθμό του («Real»). Απαντά ο «Ριζοσπάστης» : «Δεν περίμενε βέβαια κανείς μια διαφορετική στάση από ένα δημοσιογράφο με συνέπεια και στοχοπροσήλωση στο σύστημα που έχει διαχρονικά υπηρετήσει τα συμφέροντά του. Ωστόσο πάει πολύ να εμφανίζει ως «αντεθνικώς δρώντες» τους ναυτεργάτες που αγωνίζονται για να υπερασπιστούν τα εναπομείναντα δικαιώματά τους και να μην ξεπέσουν στο «καθεστώς γαλέρας» που θέλουν να τους ρίξουν οι εφοπλιστές με τη βοήθεια της κυβέρνησης και της ηγεσίας της ΝΔ. Χρειάζεται περίσσιο θράσος να κατηγορείς όσους δίνουν σκληρές μάχες στην κυριολεξία για την επιβίωσή τους και την ίδια στιγμή να «γλείφεις» τους εφοπλιστές, για τους οποίους ο δήθεν «αντικειμενικός» δημοσιογράφος ποτέ δεν έχει πει το παραμικρό. Ποτέ δεν είδε πού «κτίζουν» τα πλοία τους, δεν είδε τα προκλητικά προνόμια που απολαμβάνουν (φοροαπαλλαγές, συνεχείς μειώσεις στην οργανική σύνθεση), ούτε βέβαια από την άλλη τους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση της δουλειάς των ναυτεργατών κ.ο.κ. Ποτέ δεν είδε ότι οι «απελευθερωμένοι» ακτοπλόοι αύξησαν τα ναύλα κατά 400% τα τελευταία χρόνια, παρόλο που καρπώθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια από τις κρατικές επιδοτήσεις, ποτέ δεν είδε πως δένουν όποτε θέλουν τα πλοία τους, αφήνοντας τα νησιά στο έλεος του Θεού…, κ.ο.κ. Ολα αυτά, και πολλά ακόμα, ο Ν. Χατζηνικολάου ποτέ δεν τα είδε…»

Δυστυχώς ΟΛΑ όσα αναφέρει ο «Ρ», είναι η σκληρή πραγματικότητα.

Πόσο «δίκιο» έχουν οι εφοπλιστές και οι εκάστοτε κυβερνώντες που τους στηρίζουν…

Ο καθηγητής Γιάννης Μηλιός στη συζήτηση που οργάνωσε το το “Δίκτυο Ανέντακτων Σύριζα Αιγάλεω” την Τετάρτη 28 Απριλίου με ομιλητές τον ίδιο και τον Αλέκο Αλαβάνο. Μεταξύ άλλων ο Γιάννης Μηλιός επισημαίνει: «Το κύριο πρόβλημα του κρατικού προϋπολογισμού και η κατάρρευση των κρατικών εσόδων οφείλεται πρωτίστως στις νόμιμες φοροαπαλλαγές και δευτερευόντως στη σκοπούμενη φοροδιαφυγή. Ειδικά το ‘ελληνικό επίτευγμα’ του εφοπλισμού που κατατάσσει την μικρή Ελλάδα στο 16% της παγκόσμιας ναυτιλίας και σε ορισμένες κατηγορίες πλοίων σε πάνω από

Διαβάστε περισσότερα

Read more...

  © Blogger template Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP