Αναγνώστες

ANAPARASTASIS (ΤΡΕΙΛΕΡ)

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ - ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!!!

>> Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009


Read more...

ΚΚΕ τον Δεκέμβρη του 2008 - τίμια και σταθερά δίπλα σου


Read more...

Ιδιοτητα μέλους. Το Filioque της Αριστεράς!

>> Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009



Βλέποντας με τη ματιά ενός χρονικά απομακρυσμένου παρατηρητή, την θρησκευτική διαμάχη που είχε ξεσπάσει εκεί γύρω στον 4ο μ.χ αιώνα, σχετικά με την προέλευση του Αγίου πνεύματος, ίσως να φανεί αστεία η απεγνωσμένη προσπάθεια των εξουσιών να φέρουν στα μέτρα της (ανθρώπινης) λογικής τους, θρησκευτικές δοξασίες που είχαν φωλιάσει εδω και αιώνες στον ανορθολογικό νου του πιστού της εποχής.
Από την άλλη πλευρά, ένας παρατηρητικός θεατής θα μπορέσει, με σχετική ευκολία να διακρίνει τις (πολλές) ομοιότητες εκείνης της υπόθεσης, με τις προσπάθειες που καταβάλουν οι "ομάδες εξουσίας" (Ρεύματα, Πτέρυγες, Δίκτυα, Συνιστώσες κ.τ.λ ή συνδυασμοί αυτών) στο χώρο της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προκειμένου να φέρουν στα μέτρα τους τις (σκόπιμα ασαφείς) αποφάσεις της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.
Πέραν όμως των σκοπιμοτήτων που κρύβουν οι διάφορες ερμηνείες, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι υπάρχουν έννοιες (όπως αυτή του μέλους ενός δημοκρατικού πολιτικού φορέα) τις οποίες, η ίδια η Αριστερά έχει αναδείξει και διδάξει στην κοινωνία, αφού πρώτη η Αριστερά έμαθε στους πολίτες να οργανώνονται σε (δημοκρατικά) κόμματα, συνδικάτα, συλλόγους κ.τ.λ.
Έτσι, είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια που γίνεται από διάφορες πλευρές (κυρίως από την πλευρά του ΣΥΝ) να ερμηνευθεί η καθιέρωση της ιδιότητας μέλους σαν μία διαδικασία ανάγκης προκειμένου να κοροϊδέψουμε τούς "αφελείς" ανένταχτους, λέγοντας τους ότι είναι μέλη ενός φορέα, την τύχη του οποίου θα εξακολουθούν να διαχειρίζονται τα κομματικά ιερατεία και όπου ουσιαστικά οι ίδιοι δεν θα έχουν άλλο λόγο πέραν της "τιμής" να ονομάζονται μέλη! Κάτι περίπου σαν μασονική στοά!
Ελπίζω αυτή η αστειότητα να μην είναι τίποτα περισσότερο από την αντανακλαστική αντίδραση του παλιού που βλέπει το καινούργιο να έρχεται και ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι για να το σταματήσει. Για τον Αριστερό η έννοια του μέλους είναι μία. Αρχικά είναι ταυτισμένη με την έννοια της ισότητας, έννοια η οποία καταστρατηγείται όταν σε ένα φορέα συνυπάρχουν φυσικά πρόσωπα από τη μία και συλλογικότητες από την άλλη (όταν μάλιστα ικανός αριθμός μελών αυτών των συλλογικοτήτων δηλώνει ότι αρνείται τη συμμετοχή της στον φορέα).
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κινείται πλέον στο νεφελώδες τοπίο των προσυμφωνημένων απ' τα πάνω αποφάσεων οι οποίες να διαμορφώνονται μέσα από βέτο, αυξημένες πλειοψηφίες, διαβουλεύσεις (που φτάνουν μέχρι εκβιασμών), τακτικισμούς και καιροσκοπίες. Μέσα σε τέτοιο καθεστώς μπορεί να λειτουργεί το ΝΑΤΟ, ο ΟΗΕ ή το συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. Όχι όμως ένας αριστερός πολιτικός φορέας, ο οποίος οφείλει να λειτουργεί διάφανος και δημοκρατικός!
Και για να συμβεί αυτό μόνο ένας δρόμος υπάρχει:
Η εγγραφή στα μητρώα των (ισοτίμων) μελών του ΣΥΡΙΖΑ, που ήδη έχουν ανοίξει, όσων αριστερών το επιθυμούν και το δηλώνουν αυτοπροσώπως.
Μελών τα οποία θα ψηφίζουν και θα αποφασίζουν τη δράση και την πορεία των οργανώσεων τους με διαδικασίες απλών πλειοψηφιών (στις περιπτώσεις που οι ομοφωνίες δεν είναι δυνατές). Αυτό βέβαια δεν στερεί τη δυνατότητα από κάποια αριστερή συλλογικότητα να φέρει κάποια πρόταση της για ψήφιση, στην συνέλευση. Όμως η τελική απόφαση θα λαμβάνεται αποκλειστικά και μόνο από τα μέλη!
Ας λάβουν λοιπόν υπόψιν τους τα παραπάνω οι ταγοί των κομματικών ιερατείων και ας μην πάρουν την απόφαση για δυσάρεστες εξελίξεις, στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου κομματικού πατριωτισμού, που μπορεί αυτή τη στιγμή να προβάλλονται από τα συντηρητικότερα τμήματα του χώρου μας και να δημιουργούν ιδιότυπες συμμαχίες, αλλά μελλοντικά μόνο κακό μπορούν να προκαλέσουν στην υπόθεση της ενότητας της αριστεράς. Τα παραδείγματα από το παρελθόν πάρα πολλά!

Παντελής Καβύρης

Read more...

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΠΑΡΜΠΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΠΑΡΜΠΑ - ΚΩΣΤΑ!

>> Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Αν κάτι θυμάμαι περισσότερο απ' όλα τα Χριστούγεννα της ζωής μου, ήταν εκείνη η φορά που η μάνα μου έφερε στο σπίτι τα "Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα"! 
Δεν μπορούσα λοιπόν παρα να συγκινηθώ όταν διάβασα το διήγημα του Κώστα Βάρναλη, γραμμένο σε "αυθεντικά" παπαδιαμάντικα και με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον μπάρμπα Αλέξανδρο! Αυτοπροσώπως!
Το βρήκα στο υπέροχο blog του Νίκου Σαραντάκου και σας το παρουσιάζω:




Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη

 

 

Ο ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ο γραίος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους…
Ο κυρ Αλέξανδρος είχε νηστεύσει ανελλιπώς ολόκληρον το Σαρανταήμερον και είχεν εξομολογηθεί τα κρίματά του (Παπά-Δημήτρη το χέρι σου φιλώ!). Και αφού εγκαίρως παρέδωσε το χριστουγεννιάτικον διήγημά του εις την “Ακρόπολιν” και διέθεσεν ολόκληρον την γλίσχρον αντιμισθίαν του προς πληρωμήν του ενοικίου και των ολίγων χρεών του, γέρων ήδη κεκμηκώς υπό των ετών και της νηστείας, αποφεύγων πάντοτε την πολυάσχολον τύρβην, αλλά φιλακόλουθος πιστός, έψαλεν, ως συνήθως, με την βραχνήν και σπασμένην φωνήν του, πλήρη όμως ενθέου πάθους, ως αριστερός ψάλτης, εις το παρεκκλήσιον του Αγίου Ελισσαίου τας Μεγάλας Ώρας, σχεδόν από στήθους, και ότε επανήλθεν εις το πτωχικόν του δωμάτιον, δεν είχεν ακόμη φέξει!

Ήναψε το κηρίον του και τη βοηθεία του κηρίου (και του Κυρίου!) έβγαλε το υπόδημά του το αριστερόν, διότι τον ηνώχλει ο κάλος, και ημίκλιντος επί της πενιχράς στρωμνής του, πολλά ρεμβάζων και ουδέν σκεπτόμενος, ήκουε τας ορυγάς του κραταιού ανέμου και τους κρότους της βροχής και έβλεπε νοερώς τον πορφυρούν πόντον να ρήγνυται εις τους σκληρούς αιχμηρούς βράχους του νεφελοσκεπούς και χιονοστεφάνου Άθω.
Εκρύωνεν. Αλλά το καφενείον του κυρ Γιάννη του Αγκιστριώτη ήτο κλειστόν. Αλλά και οβολόν δεν είχε να παραγγείλει:
– Πάτερ Αβραάμ, πέμψον Λάζαρον! (ένα ποτηράκι ρακή ή ρώμι).
Εκείνην την χρονιάν τα Χριστούγεννα έπεσαν Παρασκευήν. Τόσον το καλύτερον. Θα νηστεύσει και πάλιν, ως το είχε τάμα να νηστεύει δια βίου κάθε Παρασκευήν δια να εξαγνισθεί ο αμαρτωλός δούλος του Θεού από το μέγα κρίμα της νεότητός του, που είδε τυχαίως από την κλειδαρότρυπαν την νεαράν του εξαδέλφην να γδύνεται.
Έκαμε τον σταυρόν του κι εσκεπάσθη με την διάτρητον βατανίαν του, όπως ήτο ντυμένος και με τα υποδήματα – πλην του αριστερού.
Και τότε ευρέθη εις την προσφιλήν του νήσον των παιδικών του χρόνων με τα ρόδιν’ ακρογιάλια, τας αλκυονίδας ημέρας, τας χλοϊζούσας πλαγιάς, με τα κρίταμα, την κάππαριν και τας αρμυρήθρας των παραθαλασσίων βράχων και με τους απλούς παλαιούς ανθρώπους, θαλασσοδαρμένους ή ναυαγούς, ζωντανούς και κεκοιμημένους.
Και ήλθεν ο Χριστός με το τεθλιμμένον πρόσωπον, η Παναγία η Γλυκοφιλούσα με το λευκόν και ένθεον Βρέφος της, ο Άγιος Στυλιανός, ο φίλος και φρουρός των νηπίων, η Αγία Βαρβάρα και η Αγία Κυριακή με τους σταυρούς και τους κλάδους των φοινίκων εις τας χείρας, ο όσιος Αντώνιος και Ευθύμιος και Σάββας με τας γενειάδας και τα κομβοσχοίνιά των· και ήλθε και ο όσιος Μωϋσής ο Αιθίοψ, “άνθρωπος την όψιν και θεός την καρδίαν”, η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια κρατούσα εις τας χείρας το μικρόν της ληκύθιον, το περιέχον τα λυτήρια όλων των μαγγανειών και επωδών, ο Άγιος Ελευθέριος, η Αγία Μαρίνα και είτα ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Δημήτριος με τα χαντζάρια των, με τας ασπίδας και τους θώρακάς των – ολόκληρον το Τέμπλον του παρεκκλησίου της Παναγίας της Γλυκοφιλούσης εκεί επάνω εις τον βράχον τον μαστιζόμενον από θυέλλας και λαίλαπας και λικνιζόμενον από το πολυτάραχον και πολύρροιβδον κύμα….
Φέγγος εαρινόν και θαλπωρή διεχύθησαν εντός του υγρού δωματίου και ο κυρ Αλέξανδρος λησμονήσας τον κάλον του ανεσηκώθη να φορέσει και το αριστερόν του υπόδημα δια ν’ ασπασθεί ευλαβώς τους πόδας του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων.
Αλλ’ η οπτασία εξηφανίσθη και ιδού ευρέθη εις τον Άι Γιάννην τον Κρυφόν, που εγιάτρευε τους κρυφούς πόνους κι εδέχετο την εξαγόρευσιν των κρυφών αμαρτιών. Πλήθος πιστών είχεν ανέλθει από την πολίχνην, ζωντανοί και συγχωρεμένοι, να παρακολουθήσουν την Λειτουργίαν, την οποία ετέλει ο παπά-Μπεφάνης βοηθούμενος από τον μπάρμπ’ Αναγνώστην τον Παρθένην.
Κατά περίεργον αντινομίαν των στοιχείων, ήτο καλοκαίρι κι η Λειτουργία είχε τελειώσει και ήτον δεν ήτον τρίτη πρωϊνή, ότε η αμφιλύκη ήρχισε να ροδίζει εις τον αντικρυνόν ζυγόν του βουνού.
Όλοι γείτονες, λάλοι και φωνασκοί, εκάθηντο κατά γης πέριξ εστρωμένης καθαράς οθόνης. Τέσσερ’ αρνιά, τρία πρόβατα, δύο κατσίκια, αστακοουρές, κεφαλόπουλα καπνιστά της λίμνης, αυγοτάραχον και εγχέλεις αλατισμένοι, πίττες, κουραμπιέδες, μπακλαβάδες, πορτοκάλια και μήλα – όλα τα καλούδια, προϊόντα της μικρής και ωραίας νήσου, περιέμενον τους συνδαιτυμόνας.
– Καλώς ώρισες κυρ Αλέξαντρε, κάτσε κ’ η αφεντιά σου, του είπεν η θεια η Αμέρσα.
Αλλά τι βλέπει γύρω του; Όλους τους ήρωας και τας ηρωίδας των Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του. Εκεί ήτον η θεια-Αχτίτσα, φορούσα καινουργή μανδήλαν και νέα πέδιλα, επιδεικνύουσα μετ’ ευγνωμοσύνης το συνάλλαγμα των δέκα λιρών, το οποίον μόλις έλαβε από τον ξενητευμένον εις την Αμερικήν υιόν της. Δίπλα της εκάθητο κι ο Γιάννης ο Παλούκας, ο προσποιηθείς τον Καλλικάντζαρον την Παραμονήν των Χριστουγέννων και ληστεύσας τον Αγγελήν, τον Νάσον, τον Τάσον – όλα τα παιδιά τα οποία κατήρχοντο από την Επάνω ενορίαν, αφού είχαν ψάλει τα Κάλανδα. Εσηκώθη και παρέδωσεν εις τον κυρ Αλέξανδρον τας κλεμμένας πεντάρας -δεν είχε πως να μεθύσει και εορτάσει τα Χριστούγεννα εκείνην την χρονιάν (συχωρεμένος ας είναι!).
Ιδού κι ο Μπάρμπ’ Αλέξης, ο Καλοκαιρής, που δεν είχεν ανάγκην του πορθμείου του Χάρωνος δια να πηδήσει εις τον άλλον κόσμον· είχε το ιδικόν του, υπόσαθρον πλοιάριον, αυτόχρημα σκυλοπνίχτην. Μαζί του ήτον κι ο σύντροφός του ο Γιάννης ο Πανταρώτας ο ναυτολογημένος ως Ιωαννίδης και διατελών εν διαρκεί απουσία κατά τας ώρας της εργασίας.
– Να φροντίσεις, του είπεν ο Πανταρώτας, να πάρω την σύνταξή μου!
Και λησμονών την ιερότητα της στιγμής εμούντζωσε το κενόν συνοδεύων την άσεμνον χειρονομίαν με την ασεμνοτέραν βλασφημίαν:
– Όρσε, κουβέρνο!
Εκεί ήτον κι ο Μπάρμπα-Διόμας, ευτυχής διότι εγλύτωσεν από το ναυάγιον και ερρόφησεν απνευστί επί του διασώσαντος αυτόν τρεχαντηρίου ολόκληρον φιάλην πλήρη ηδυγεύστου μαύρου οίνου δια να συνέλθει – ω πενιχρά, αλλ’ υπερτάτη ευτυχία του πτωχού!
Αλλ’ ιδού έτρεξε να του σφίξη την χείρα και ο βοσκός ο Σταθ’ς του Μπόζα, του οποίου δύο αίγες είχον βραχωθή εις τον κρημνόν υπεράνω της αβύσσου, όπου έχαινεν ο πόντος και ήτο αδύνατον να σωθούν, αν δεν τον κατεβίβαζαν δια σχοινίου εις τον βράχον με κίνδυνον της ζωής του.
– Την Ψαρή την έχω τάξει ασημένια στην Παναγιά. Τη Στέρφα (την άλλην αίγα) θα την σφάξω για σένα, να την φάμε.
Και η Ασημίνα του μαστρο-Στεφανή του βαρελά, με τας τέσσαρας κακοτυχισμένας θυγατέρας, τη Ροδαυγή, την Ελένη, τη Μαργαρώ και την Αφέντρα, η Ασημίνα, που την μίαν ημέραν εώρτασε τους γάμους της Αφέντρας με τον Γρηγόρη της Μονεβασάς και την άλλην ημέραν επένθησεν τον θάνατον του υιού της του Θανάση.
Τέλος, ω! της εκπλήξεως, ενεφανίσθη και ο έτερος εαυτός του, ο Αλέξανδρος Παπαδημούλης, ο πτωχαλαζών, ο ασχολούμενος εις έργα μη κοινώς παραδεδεγμένης χρησιμότητος!
Ο κυρ Αλέξανδρος ησθάνθη τύψεις, ότι έπλασεν όλους αυτούς τους ανθρώπους του λαού τόσον δυστυχείς και ταπεινούς ή τόσον αμαρτωλούς (ουδείς αναμάρτητος!) και τον εαυτόν του τόσον επηρμένον!…
Αλλά την στιγμήν εκείνην τον διέκοψεν η οκταόκαδος τσότρα, η περιφερομένη από χειρός εις χείρα. Δεν επρόλαβε να την εναγκαλισθή και ήχησαν τα λαλούμενα (βιολιτζήδες ντόπιοι και τουρκόγυφτοι με κλαρινέτα) και … εξύπνησεν.
Ποτέ ο κοσμοκαλόγηρος κυρ Αλέξανδρος δεν εξύπνησε τόσον χορτάτος, όσον εκείνην την αγίαν ημέραν, ο νήστις του Σαρανταημέρου και ο νήστις όλης της ζωής του! – ζωήν να έχει!

Read more...

ΤΟ ΕΞΩΔΙΚΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ!

>> Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Σύμφωνα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας ο Νομάρχης απέστειλε εξώδικη διαμαρτυρία στο Μίμη Μουτσάτσο. Αγωνιστής της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων ο Μίμης, εμβληματική φυσιογνωμία στον αγώνα των πολιτών ενάντια στην επέκταση του αεροδρομίου, εγκαλείται για την κριτική που άσκησε από ραδιοφώνου στο Νομάρχη.
Ενεργό μέλος της κοινωνίας μας ο Μίμης, εξέφρασε από τα ερτζιανά την καταγεγραμμένη στη συλλογική συνείδηση των πολιτών αγανάκτηση για την ασκούμενη εδώ και χρόνια καταστροφική για το περιβάλλον πολιτική της παρούσας Νομαρχιακής Αρχής.
Με την εκφραστικότητα που διακρίνει τον άνθρωπο που η συνεχιζόμενη πολιτική του Νομάρχη στέρησε σε εκείνον και στους γείτονες του το δικαίωμα να ονειρεύονται, ο Μίμης μεσω της παρέμβασής του εξέπεμψε κραυγή αγανάκτησης αλλά και αγωνίας για το μέλλον του τόπου.
Να τελειώνουμε πια με αυτό το μοντέλο ανάπτυξης στο Νομό μας αντέταξε ο Μίμης. Με σαφήνεια λόγου και στεντόρεια φωνή ο κοινωνικός αγωνιστής ανέδειξε τα αντιοικολογικά και συνάμα βαθύτατα ταξικά χαρακτηριστικά της υφιστάμενης πολιτικής ανάπτυξης για το Νομό.
Ως απάντηση ο Νομάρχης στην κριτική που του ασκήθηκε επέλεξε την αποστολή εξωδίκου. Κάνοντας μάλιστα επίκληση αμφιλεγόμενων διατάξεων νόμου διατυπώνει την πρόθεσή του για άσκηση αγωγής. Ο Νομάρχης επέλεξε να στείλει εξώδικο για την πολιτική κριτική που του ασκήθηκε.
Πολιτικά η επιλογή αυτή του Νομάρχη έχει ιδιαίτερο συμβολισμό. Ο Μίμης Μουτσάτσος αποτελεί τη σημαία ενός αγώνα για την οικολογική προστασία της πόλης της Χίου. Ενός αγώνα που έτσι κι αλλιώς συνεχίζεται…
.

Αλέκος Γαϊτάνος
Επικεφαλής του Νομαρχιακού Συνδυασμού Χίου «Ενωτική Αριστερή Κίνηση». (Ε.Α.Κ)

Read more...

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΤΣ

>> Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009


Την βρήκαμε σαν ολοσέλιδη καταχώρηση σε ηλεκτρονικό περιοδικό της ομογένειας, που εκδίδεται στην Αστόρια. Την δημοσιεύουμε ως έχει.

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Τον διάκοσμο, το ντύσιμο, το ύφος;
Έχει άραγε  όρια το κιτς;

Read more...

ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΛΑΤΖΑ.

>> Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009



 
Παρασκευή 18, Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
Ινστιτούτο GOETHE Αθηνών (Ομήρου 14-16)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

10.15-10.30 Έναρξη
Χάρης Γολέμης, διευθυντής του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς

Α΄ΕΝΟΤΗΤΑ
10.30-12.30
Συντονιστής: Στέλιος Μπαμπάς, κοινωνιολόγος
Κώστας Ελευθερίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών
“Κυρίαρχο μαζικό κόμμα” και “κόμμα καρτέλ”. “Συναντήσεις” του ύστερου Πουλαντζά με την σύγχρονη θεωρία των κομμάτων
Χρήστος Σίμος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πουλαντζάς vs Λακλάου: Η αντιπαράθεση αναφορικά με το κράτος
Δημήτρης Τζανακόπουλος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αστικό κράτος και επαναστατική στρατηγική
συζήτηση-παρεμβάσεις
12.30-12.45 διάλειμμα

Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ
12.45-14.45
Συντονίστρια: Ντίνα Βαΐου, Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο
Χάρης Γολέμης, διευθυντής του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
Δέκα χρόνια από το Σιάτλ. Σκέψεις για τις αντιστάσεις στην «παγκοσμιοποίηση» με βάση το έργο του Πουλαντζά
Ελένη Πορτάλιου, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Κοινωνικά Κινήματα και η στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου για το σοσιαλισμό
Θανάσης Τσακίρης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πουλαντζάς και κοινωνικά κινήματα: η περίπτωση του εργατικού συνδικαλισμού
συζήτηση-παρεμβάσεις
14.45-16.15 διάλειμμα

Γ΄ΕΝΟΤΗΤΑ
16.15-18.15
Συντονιστής: Κώστας Σταμάτης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Διονύσης Γράβαρης, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Στιγμές της έννοιας του κράτους στην μαρξική κριτική της
πολιτικής οικονομίας
Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ο Νίκος Πουλαντζάς και η σύγχρονη ακροδεξιά
Άρης Στυλιανού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Το κράτος στον Πουλαντζά: μια σπινοζική προσέγγιση;
συζήτηση-παρεμβάσεις
18.15-18.30 διάλειμμα

Δ’ ΕΝΟΤΗΤΑ
18.30-20.30
Συντονίστρια: Μαρίκα Φραγκάκη, Δίκτυο Ευρωπαίων Οικονομολόγων για μια
Εναλλακτική Οικονομική Πολιτική
Γιάννης Μηλιός, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Ο Νίκος Πουλαντζάς απέναντι στις θεωρίες του ιμπεριαλισμού
Ηρακλής Οικονόμου, Πανεπιστήμιο της Γάνδης, Βέλγιο Ο Νίκος Πουλαντζάς και η θεωρία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης
Κωστής Χατζημιχάλης, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Γεωγραφίες του Κράτους: ο Πουλαντζάς στις σημερινές προσεγγίσεις για την οργάνωση του χώρου
συζήτηση-παρεμβάσεις
20.30 -20.45 διάλειμμα

E’ENOTHTA
20.45-21.45
Συντονίστρια: Ιωάννα Καυτανζόγλου, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Απόστολος Δεδουσόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πολιτικές Απασχόλησης και θεωρία του κράτους

Χρήστος Λάσκος, οικονομολόγος
Οι τάξεις στον σύγχρονο καπιταλισμό – τριάντα χρόνια μετά
συζήτηση-παρεμβάσεις
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΣΤ΄ΕΝΟΤΗΤΑ
10.30-12.30
Συντονίστρια: Μαρία Καραμεσίνη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιάννης Μπαλαμπανίδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πολιτική εκπροσώπηση και πολιτικές συμμαχίες: ο Πουλαντζάς στην ελληνική συγκυρία
Βασίλης Ρόγγας, πολιτικός επιστήμονας
Η σχετική αυτονομία του στρατού στον συνασπισμό εξουσίας
της μεταεμφυλιακής Ελλάδας
συζήτηση-παρεμβάσεις
12.30-12.45 διάλειμμα

Ζ΄ΕΝΟΤΗΤΑ
12.45-14.45
Συντονιστής: Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δημήτρης Καρύδας, Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου
Συγκυρία και θεωρία: γιατί και ποιός Πουλαντζάς σήμερα
Γεράσιμος Κουζέλης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιδεολογία και πραγματικότητα στον Μαρξ: η ανάγνωση του Πουλαντζά
Αριστείδης Μπαλτάς, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Το “πρόγραμμα Αλτουσέρ” και η θέση του Νίκου Πουλαντζά σε αυτό
συζήτηση-παρεμβάσεις
14.45-16.45 διάλειμμα

Η’ ΕΝΟΤΗΤΑ
16.45-18.15
Συντονιστής: Νίκος Πετραλιάς, Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόεδρος του Ινστιτούτου ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ
Τζέϊμς Μάρτιν, Πανεπιστήμιο του Γκόλντσμιθ, Μεγάλη Βρετανία
Η ηγεμονία ως επιχείρημα: σύγκριση του Πουλαντζά με τον Γκράμσι
Άλεξ Ντεμίροβιτς, Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Γερμανία
Η υλιστική θεωρία του κράτους και η διεθνοποίηση του καπιταλιστικού κράτους
συζήτηση-παρεμβάσεις
18.15-18.30 Παρεμβάσεις
Βάλτερ Μπάγιερ, συντονιστής του Ευρωπαϊκού Δικτύου Εναλλακτικού Προβληματισμού και Πολιτικού Διαλόγου Transform! Europe
Νίκος Πετραλιάς, Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
18.30-19.00 διάλειμμα

19.00-21.30
Στρογγυλό τραπέζι:
Ο Πουλαντζάς ως οργανικός διανοούμενος της αριστεράς
Συντονιστής: Άλκης Ρήγος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Κώστας Βεργόπουλος, Πανεπιστήμιο Παρίσι 8

Μάκης Καβουριάρης, Πανεπιστήμιο Παρίσι 8
Μίκαελ Λεβί, Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS), Σχολή Ανωτάτων Σπουδών στις
Κοινωνικές Επιστήμες, (EHESS) Παρίσι

Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Πανεπιστήμιο Αθηνών

21.30
Ο Θάνος Μικρούτσικος παίζει στο πιάνο και τραγουδά το «Κακόηθες Μελάνωμα» (1980), σύνθεσή του, σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, αφιερωμένη στον Νίκο Πουλαντζά.

Read more...

ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΤΟ BUENOS AIRES

>> Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Μπορεί για κάποιους το νοερό ταξίδι του Μανώλη να τούς οδηγεί στη μακρινή Αργεντίνα.
Εμένα με γυρίζει χρόνια πίσω. Καθισμένο κοντά σε ένα τραπεζάκι της πλατείας. Μικρό παιδί ακόμη.  Να ακούω τις διηγήσεις του πατέρα, των θείων, των φίλων που μόλις ξεμπάρκαραν. Διηγήσεις για μέρη μακρινά, με ακόμα πιο μακρινά και μυστήρια ονόματα!

Μπουένος Αιρες, Ρίο ντε λα πλάτα, Ρίο ντε Παράνα!!!
Μανώλη, σε ευχαριστώ για το ταξίδι!




       Από τον Περσικό κόλπο κατεβαίνουμε προς Αργεντινή ξεφόρτωτοι. Είναι η εποχή που ο πόλεμος Ιραν – Ιράκ καλά κρατεί και το αγκυροβόλιο του Μπανταρ – Αμπάς (λιμάνι του Ιράν) είναι γεμάτο ελληνικά βαπόρια που περιμένουν να ξεφορτώσουν σιτηρά. Τα λιμάνια της Αργεντίνας, της πλέον αγαπημένης πατρίδας των ναυτικών εκείνα τα χρόνια, ήταν η Νικοτσέα, η Μπαία Μπλάνκα, το Μπουένος Αιρες και βέβαια τα ποταμίσια λιμάνια του πλωτού ποταμού Παρανά (Rio del Parana) του πολυτραγουδισμένου από τους Αργεντινούς. Μια μέρα πριν φτάσουμε στη Ρεκαλάδα που είναι φαρόπλοιο και σταθμός πλοηγών στην είσοδο του Ρίο δε λα Πλάτα (Rio de la plata) ήρθε τηλεγράφημα και οδηγίες για το καινούργιο ταξίδι όπου το μισό φορτίο θα φορτωνόταν στο βίλια Κονστιτουσιόν (Villa constitusion)και το υπόλοιπο στην επιστροφή στο Μπουένος Αιρες, προορισμός περσικός κόλπος. 

Ήταν μέσα του Δεκέβρη 1983 αρχή καλοκαιριού για το Νότιο ημισφαίριο σα να λέμε Ιούνιος. Το εορταστικό κλίμα των ημερών πριν τα χριστούγεννα το εισπράξαμε στην αρχή κιόλας από τους πιλότους της Ρικαλάδας (παρόλο που φτάσαμε στις δυό αφτ' τα μεσάνυχτα) που ήταν όλο ευχές τραγούδια και αστεία. Ρώτησα μάλιστα έναν από αυτούς γιατί τόση ευθυμία και μου απάντησε οτι φυσάει βορριάς. και ο βορριάς είναι ο αγέρας των τρελών (αφού έρχεται από το ισημερινό) “El norte es el viento de los locos” 

Μέσα σ' όλα είχαμε και ένα πέρση λαθρεπιβάτη πολιτικό πρόσφυγα που μας είχε κερδίσει με την προσωπικότητά του και έπρεπε να τον βοηθήσουμε να βγεί λαθραία στη Αργεντινή και που έπρεπε καποιος να τον βοηθήσει να περάσει απαρατήρητος.


Μόλις χάραξε η αυγούλα αφήναμε αριστερά μας το αγουροξυπνημένο Buenos Aires και μπήκαμε στο ποτάμι του Παρανά ( RIO DEL PARANA ). O ποταμός μπροστά μας φάνταζε σαν ένα καφέ – γάλαζο φίδι μέσα στη πράσινη θάλασσα των πεδιάδων δεξιά και αριστερά.. Χιλιοτραγουδισμένος κι αυτός κι η πεδιάδα με όλα της τα πρόσωπα έγινε κομμάτι της καρδιας πρώτα-πρώτα των ανθρώπων της πάμπας των γκαούτσος,,των ποιητών τους , και των τραγουδιστών τους αλλά και της δικής μας καρδιάς που τόσες φορες ταξιδέψαμε εδώ και αδελφωθήκαμε με τον τόπο και τους ανθρώπους. Στη διαδρομή προς το λιμάνι φόρτωσης μαζί με τους πιλότους του ποταμού ανέβηκαν και οι επιθεωρητές των αμπαριών που έπρεπε να τους έχουμε από κοντα να μη μας “κόψουν “τα αμπάρια και καθυστερήσουμε. Σε συννενόηση μάλιστα με τον καπετάνιο κατέβηκα και εγώ στα αμπάρια με το πρόσχημα του διερμηνέα στα σπανιόλικα. Βέβαια ο υποπλοίαρχος ήξερε φαρσί σπανιόλικα αλλά έκανε πως δεν ήξερε για να με βάλει και μένα στο παιχνίδι.Κατέβηκα στο πρώτο αμπάρι και άρχισα να τους ρωτώ για τις πολιτικές εξελίξεις στην Αργεντινα Ήταν η εποχή που είχε πρόσφατα αποκατασταθεί η δημοκρατία με την επιστροφή και εκλογή του προέδρου Ραούλ Αλφονσίν και ήταν όλοι ιδιαιτέρως χαρούμενοι. Έτσι δεν χρειάστηκε πολύ να αρχίσουμε το τραγούδι. Την αρχή βέβαια την έκανα εγώ με ένα υπέροχο τραγουδι “ζωγραφιά” του ποιητή Χ. Δάβαλος μουσ. Εδ. Φαλού“Τα χελιδόνια” las golondrinas και μ' αυτό τον τρόπο άρχισε ένας τραγουδιστικός διάλογος. Έλεγα εγώ τραγουδιστά Vuela, vuela, vuela, golondrina και έπαιρνα απάντηση από τους επιθεωρητές “vuelve del más allá.” -“Vuelve desde el fondo de la vida” “-sobre la luz, cruzando el mar” τραγουδιστά πάντα. Σε λίγο,.. από το κέφι,.. διακόπηκε η επιθεώρηση των αμπαριών, υπογράψαμε τα χαρτιά και καταλήξαμε στο καπνιστήριο με κρασιά μεζέδες και με την κιθάρα μου να την μοιραζόμαστε όλοι εκ περιτροπής μια ο ένας μια ο άλλος μια ό απέναντι,.. τραγουδώντας.

Η φόρτωση άρχισε με την άφιξη και συνέχισε όλη τη νύχτα με προοπτική να τελειώσει το πρωί. Οι επιθεωρητές των αμπαριών φύγανε σχεδόν μεθυσμένοι αφού ήπιανε πάνω από δέκα μπουκάλια κρασί αλλά σίγουρα τρισευτυχισμενοι με προοπτική να συνεχίσουν το γλέντι στο χωριό Μας καλέσανε μάλιστα για να μας ανταποδώσουν το κέρασμα αλλά αρνηθήκαμε ευγενικά λόγω δουλειάς .
Το βράδυ η υγρασία του ποταμού τρυπούσε κόκκαλα ...και ΄θέλεις τα τραγούδια ,θέλεις το ξενύχτι για το παράνομο κατευόδιο του λαθρεπιβάτη περση φίλου μας ήταν φαίνεται η αιτία να αρπάξω ένα γερό κρύωμα και να φλογωθεί ο λαιμός μου . O εγωισμός μου δεν μ' άφησε να ενημερώσω τον καπετάνιο έγκαιρα, παρά άρχισα να πίνω βραστικά και ασπιρίνες .

Έτσι όταν επιστρέψαμε πίσω στο αγκυροβόλιο αναμονής του Μπουένος Άιρες ειχα σηκώσει πυρετό και δυσκολευόμουν να παρω αναπνοή από το πρήξημο των αμυγδαλών.Ο καπετάνιος κάλεσε βοήθεια και ο γιατρός των πρώτων βοηθειών έκρινε πως έπρεπε να πάω νοσοκομείο επειγόντως.
Βρέθηκα λοιπόν σε ένα νοσοκομείο στην Ενσενάδα (προάστιο του μπουένος Άιρες) γύρω στο μεσημέρι με τον έλληνα - αργεντίνο πράκτορα κ. Νίκο Αγγελίδη, όπου οι γιατροί με άρχισανε με αντιβιοτικές ενέσεις για να συνέλθω.Πως μούρθε και εξομολογήθηκα στον πράκτορα με δυσκολία πως έχω έναν καλό φίλο από παλια που μένει στην Ενσενάδα το Ροβέρτο Μορέιρα μηχανικό στα ρυμουλκά και έχω να τον δώ αρκετά χρόνια. Αλλά δεν συνέχισα την κουβέντα γιατί ήμουν αρκετά καταπονημένος....και ανακουφισμένος καθώς ήμουν από την επίδραση της αντιβίωσης κοιμήθηκα και ξύπνησα την άλλη μέρα το πρωί.

Συνήλθα για τα καλά και ο γιατρός μου είπε ότι την επομένη θα πάω στο ξενοδοχείο όπου θα ακολουθήσω εκεί μια προληπτική θεραπευτική αγωγή.
Ενώ λοιπόν καθόμουν και σκεφτόμουν διάφορα , βλέπω με έκπληξη να μπαίνει στο θάλαμο ένας πανύψηλος άντρας με μια χαρτόκουτα γεμάτη φρούτα, μια πολύ όμορφη κοπέλα και ένα πολύ γλυκό χαριτωμένο κοριτσακι.
Δέν πρόλαβα να συνέλθω από την έκπληξη και ο άνδρας με αγκάλιασε λέγοντάς μου Μανόλο αδελφέ μου τι γίνεται πως είσαι” στη συνέχεια με αγκάλιασε η κοπέλα και αφού με φίλησε μου είπε “Μανόλο πως αισθάνεσαι είσαι καλά?” και το κοριτσάκι αφού κρεμάστηκε στο λαιμό μου μου λέει “Μανόλο ο μπαμπάς μου είπε πως ξέρεις ωραία παραμύθια και ωραία τραγούδια και θα μείνω μαζί σου να παίξουμε.!!”
Ήταν ο Ροβέρτο η γυναίκα του η Μπέτσυ και η κορούλα τους η Μαρία – Έλενα περ. 5 χρόνων.

Μα εγώ μόνο τον Ροβέρτο γνώριζα και μάλιστα πριν παντρευτεί και τώρα ανακάλυψα γλυκά συγκινημένος πως έχω τώρα τρείς φίλους αντί για ένα. Λύθηκε και το μυστήριο αφου ο Ροβέρτο ήταν γνωστός με τον Πράκτορα του καραβιού Νίκο Αγγελίδη ό οποίος τον είχε ειδοποιήσει για μένα. Η Μαρία – Έλενα βέβαια με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Πρώτα-πρώτα της είπα ένα αυτοσχέδιο παραμύθι ναυτικό ,με δελφίνια, σκυλόψαρα με κτενισμα και γυαλιά και άλλα σημεία και τέρατα. Μετα παίξαμε στην αυλή και μετα τραγουδήσαμε και της έμαθα ένα παιδικό τραγουδάκι από την βενεζουέλα την “Γιαγιάκα” (Abuelita!!! es que yo tequιero tanto).

Στις 20 του Δεκέβρη βγήκα από το Νοσοκομείο ενσωματώθηκα και πέρασα δυό μέρες ονειρικές με την οικογένεια του Ροβέρτο. Και φυσικά πρωταγωνιστές σε κάθε τρέλα χωρίς να υστερούν και οι υπόλοιποι είμασταν εγώ και η μικρή Μαρία Έλενα. Στις 22 του μήνα το βράδυ με πήγαν με το αυτοκίνητό τους στο ξενοδοχείο μου (continental)στο Κέντρο του Μπουένος Άιρες γιατί ήταν πιθανό να πέσει δίπλα το βαπόρι. Έτσι χωριστήκαμε με ζεστά λόγια φιλίας και ευχές αλλά και με δάκρυα στα μάτια.

Την άλλη μέρα το πρωί αποφάσισα να κάνω ένα περίπατο στην πόλη να ζήσω λίγο την εορταστική ατμόσφαιρα και το ρυθμό της . Έτσι κατεβαίνοντας την κοριέντες προς το κέντρο(9 de Mayo) από αριστερά βλέπω μια εκκλησία (ευαγγελική εκκλησία του Β.Α.)με μια μεγάλη αφίσα απέξω που έγραφε “ΜUSICA PARA TODOS” (μουσική για όλους)
Μπήκα μέσα και βρήκα σε εξέλιξη μια μουσική εκδήλωση με μικτή χορωδία που τραγουδούσε τραγούδια χριστουγεννιάτικα και κάλαντα από όλη την Λατινική Αμερική. Τη συγκεκριμένη στιγμή τραγουδούσαν το μεξικάνικο “las mananitas”. Mια κυρία μου έφερε ένα έντυπο με τους στίχους των τραγουδιών αλλά της εξήγησα πως είμαι ξένος και δεν είναι απαραίτητο το έντυπο.Τότε ευγενικά με ρώτησε πως βρέθηκα στο Μπουένος Άιρες και της εξήγησα σύντομα, ψιθυριστά.

Σε λίγο μόλις τέλειωσε το τραγούδι ακούω τον επικεφαλής της χορωδίας και ιερέα να ανακοινώνει στο κοινό κοιτάζοντας εμένα. “ Σήμερα φίλοι μου είναι κοντά μας ο Μανόλο ένας αδελφος μας από τη μακρυνή Ελλάδα”. Έπεσε χειροκρότημα και με κάλεσε στη σκηνη δίπλα του. Αφού ανταλλάξαμε ευχές και συστάσεις, με ρώτησε . “μήπως ξέρεις να μας τραγουδήσεις κανένα χριστουγεννιάτικο ύμνο της ανατολής? (hymno oriental όπως είπε). Σκέφτηκα λίγο ζήτησα μια κιθάρα και διστακτικά άρχισα να ψάλλω όσο μπορούσα καλά και ελαφρώς προς το δυτικότροπο στυλ. << Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει................>> Η χορωδία ακούγωντας τα κομπανιαμέντα της κιθάρας που αρπιζα ενόσω συνόδευα τη φωνή μου, άρχισε να με συνοδεύει διακριτικά κάνοντας το μέτριο αποτελεσμα της μονωδίας μου, όμορφο και με χαρακτήρα. Τέλειωσα το τροπάριο μεσα σε ένα ζεστό χειροκρότημα. Τους ευχαρίστησα συγκινημένος και γύρισα στη θέση μου στο ακροατήριο.Το πρόγραμμα συνέχισε και κατέληξε στο γνωστό σ' όλο τον κόσμο χριστουγεννιάτικο τραγούδι “Άγια νύκτα” στα ισπανικά “Νοche Buena”που το τραγούδησε η υψίφωνος, κορυφαία της χορωδίας (soprano - Prima Dona) μια κυρία γύρω στα 50 ευγενική γλυκύτατη και ευτραφέστατη. Μόλις τέλειωσε , μέσα σε χειροκροτήματα ήρθε , με πήρε από το χέρι, με οδήγησε πάλι στη σκηνή και μου ζήτησε να κλείσει η γιορτή με το “Η Παρθένος σήμερον”
Τουτη τη φορά συμμετέχανε μαζί μου χορωδία και Πρίμα Δόνα πιο σίγουροι από την πρώτη φορά με εξαιρετικό μουσικό αποτέλεσμα.

Ένοιωσα τρυφερά αγκαλιασμένος από αυτούς τους ανθρώπους που με έκαναν να ξεχάσω για λίγο πως είμαι χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι μου. Μοιράστηκα τα τραγούδια τους. Έκαναν δικό τους τον ύμνο μου τον τραγούδησαν μαζί μου και με έκαναν να νοιώσω αδελφός τους Μη φανταστείτε πως τραγουδώ καλα. Αν κατι έγινε καλό ήταν η χρυσή στιγμή της νοσταλγίας μου, που λειτούργησε και έγινε η επικοινωνία και η επαφή μου με αυτούς τους ανθρώπους.Η φωνή όλων μας έγινε ένα με την αλήθεια της καρδιάς μας Κι έτσι πήρε μπόι ο “ανθρωπος” που έχουμε μέσα μας,..... ψηλώσαμε.... και μεγάλωσε η αγκαλιά μας ..κι η αγάπη μας τόσο,..... που χώρεσε όλο τον κόσμο.
Έμεινα μαζί τους μετά το τέλος πάνω από δυο ώρες να με ρωτούν να με προσκαλούν να με αγκαλιάζουν

Την άλλη μέρα με ξεναγούς τον Σέργιο και την Ανδριάνα (καινούργιοι φίλοι, νεαρό ζευγάρι από την χορωδία) γυρίσαμε όλη την πόλη παρακολουθώντας όλες τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις στην πρωτευουσα της Αργεντινής, το Παρίσι του Νότιου ημισφαιρίου το Μπουένος Άιρες. Ένα ασυνήθιστο γραφικό έθιμο συντελείται το μεσημέρι της παραμονής, οπου,.. από όλα τα ψηλα κτίρια χιονίζει χαρτι που το πετάνε από τα ανοικτα παράθυρα οι ένοικοι... και κάνει .. το κέντρο της πόλης να δείχνει σαν.... χιονισμένο!!!. Βλέπετε τα Χριστούγεννα εδώ είναι καλοκαιρινή γιορτή και πρεπει να εφεύρουν το χιόνι!.
Η ιστορία βέβαια δεν τελειώνει εδώ αφού τελικά έμεινα στο Μπουένος Άιρες άλλες 17 πολύ ξεχωριστές μέρες περιμένοντας το πλοίο μου για να ξαναμπαρκάρω.

Μανώλης Φύσσας

Read more...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟ!!!

>> Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Η είδηση όπως μου ήρθε απο τον Γιάννη Μακριδάκη:


Σήμερα στη Χίο ήρθανε δύο Τούρκοι ψαράδες και φέρανε τα δίχτυα ενός Χιώτη ψαρά. Τα δίχτυα είχε κατασχέσει πρό τριμήνου η Τουρκική ακτοφυλακή επειδή βρίσκονταν απλωμένα στα Τουρκικά χωρικά ύδατα.
Οι Τούρκοι ψαράδες του Τσεσμέ συνεννοήθηκαν να μην "χτυπήσουν" την δημοπρασία. Έτσι αγόρασαν απο το Τουρκικό δημόσιο, τα 2.500 μέτρα διχτυού στην τιμή των...500 ευρώ και τα έφεραν πίσω στον ιδιοκτήτη τους.
Αυτά για να ξέρετε και κάτι διαφορετικό απο ότι μας ταϊζουν καθημερινά!


Σας χαιρετώ απο τη Χίο
Γιάννης Μακρυδάκης.

Read more...

Επιτέλους!!! Κοιμηθήτε ήσυχοι!

>> Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Επιτέλους! Κοιμηθήτε ήσυχοι οι ασφαλισμένοι!

Διαβάζουμε απο την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου:

 Τρίτη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Οκτώβριο

Συνῆλθε σήμερα Παρασκευή, 23 Ὀκτωβρίου 2009, στήν τρίτη Συνεδρία Της ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου.
.............................................................................................................................................................................
Ἀναφορικά μέ τόν Ἀριθμό Μητρώου Κοινωνικῆς Ἀσφάλισης (Α.Μ.Κ.Α.) ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεδέχθη τήν εἰσήγηση τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων, σύμφωνα μέ τήν ὁποία «ὁ ἀριθμός Α.Μ.Κ.Α. εἶναι ἁπλῶς εἷς ἐπί πλέον χρηστικός ἀριθμός καί ἀπό ὅλα τά μέχρι τοῦδε στοιχεῖα οὐδείς κίνδυνος προκύπτει διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν. Εἰς πᾶσαν περίπτωσιν ἡ Ἐκκλησία γρηγορεῖ».

Read more...

Θα χρειαστούμε το εμβόλιο κατα του ιού της...τρέλλας;

>> Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Απο την ηλεκτρονική σελίδα της Ελευθεροτυπίας:

"Νωρίτερα, εντός της Ολομέλειας υπήρξε πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον υπουργό Εργασίας και στον Αλέξη Τσίπρα. Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ  χαρακτήρισε την κυβέρνηση "υπηρεσιακή" και της καταλόγισε ότι "παίρνει εντολές από τις Βρυξέλλες και μετά έρχεται στην Ελλάδα και κινδυνολογεί"

Αν δεν κάνω λάθος, τα ίδια  λόγια δεν χρησιμοποίησε και ο Αλέκος Αλαβάνος στην εισήγηση του στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ!
Τότε που χαρακτηριστηκε "τρελλός", "μονομανής" κ.τ.λ!!!


Για να δούμε τι ακριβώς είχε πεί ο Αλαβάνος:


Δεν ταυτίζουμε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ. Δεν αγνοούμε τις διαφοροποιήσεις του σε οικολογικά ή θεσμικά θέματα. Δεν κρίνουμε προθέσεις.
Βλέπουμε όμως πολύ καλά ότι κινείται μέσα στα ασφυκτικά όρια που έχει θέσει το εγχώριο και ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Η πραγματική κυβέρνηση δεν είναι στην Αθήνα. Είναι στις Βρυξέλλες.
Τον Έλληνα Πρωθυπουργό παριστάνουν ο Ισπανός Αλμούνια, ο γάλλος Τρισέ, ο πορτογάλος Μπαρόζο.


Τι έγινε τώρα ρε παιδιά; Ποιός επαναλαμβάνει μέσα στη βουλή τις ...παλαβομάρες του Αλαβάνου; Μήπως είναι κολλητική η ..."τρέλλα" του Αλέκου; Μήπως θα πρέπει να εμβολιαστούμε κατα του ιού Alekos1 Alavanos1;

Ή μήπως να αρχίσουμε να βλέπουμε χωρίς κομματικούς πατριωτισμούς και παρωπίδες;

Αν θέλουμε η Αριστερά να πάει εμπρός!!!

Read more...

Πού'ντο - που'ντο το ΚΚΕ;

>> Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Με μία εκκωφαντική σιωπή "συμμετείχε" το ΚΚΕ στίς εκδηλώσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Για μία ακόμη φορά κρύφτηκε πίσω απο τα συμφέροντα των μικρονυκοκοιραίων και των συντεχνιών των μπάτσων!
Για μιά ακόμη φορά φάνηκε η τεράστια απόσταση που το χωρίζει απο το νεολαίστικο κίνημα, αφου παρά την επίσημη αποχή του, η συμμετοχή στίς εκδηλώσεις  ήταν τεράστια!
Τρομάζοντας απο αυτήν ακριβώς την συμμετοχή η Αλέκα, προσπάθησε να απολογηθεί ψελίζοντας κάτι για stage κ.τ.λ.
Βλέπετε ο φόβος για μιά δεύτερη Πανσπουδαστική Νούμερο 8 είναι πλέον παραπάνω απο ορατός!
Δυστυχώς και αυτή η ευκαιρία για τον Περισσό χάθηκε. Συμπλέοντας με τις δυνάμεις του δικομματισμού και το φασιστικό Λάος, διάλεξε για μία ακόμη φορά την πλευρά των αντιπάλων της νεολαίας! Των αντιπάλων του κινήματος!  Γιαυτό και οι λιγοστοί Κνίτες που βρέθηκαν προχθές στούς δρόμους, παρακούοντας τις κομματικές εντολές, είχαν σκυφτά τα κεφάλια. Όμως δεν χρειάζεται ούτε καν αυτό! Ψηλά τα κεφάλια πρέπει να έχουν οι σύντροφοι. Περήφανοι όπως τούς παλιούς  κομμουνιστές. Περήφανοι που έπραξαν το καθήκον τους! Περήφανοι που επι τέλους μπορούν να δούν κατάματα την αλήθεια!!!

Και για του λόγου το αληθές, ορίστε και το πρωτοσέλιδο του "Ριζοσπάστη" που μου έστειλε το "Αριστερό Σχήμα" .
Όλα τα έχει. Και για την απεργία στις 17 και για την πιθανότητα υπερκάλυψης του οικονομικού πλάνου και για το ...ημερολόγιο του ΠΑΜΕ!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ!!!
Καληνύχτα σύντροφοι! Και μην ξεχνάτε, αυτή η γενιά σε λίγα χρόνια ψηφίζει!


 




Read more...

Ο ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ


Read more...

ΤΑ ΧΑΝΕΙ ΣΙΓΑ - ΣΙΓΑ Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ!

Βλέπει τούς ένοικους του υπογείου να ανεβαίνουν ομαδικά στο ρετιρέ του Σαμαρά και έχει κάψει φλάντζες!!!
Ακούστε τον εδώ να γυρεύει τα ρέστα απο το θύμα!!!
"Γιατί δεν τραβήχτηκε αφού είδε την μοτοσυκλέτα να έρχεται;" 

Έλα ντε!



Read more...

ΟΙ ΑΘΛ (ΗΛΙΘ) ΙΟΙ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ!

>> Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Για μία ακόμη φορά οι ορδές πανιβλάκων ρομποκόπ, του βρυκόλακα Χρυσοχοίδη, στους δρόμους!!!




Στό μικρό αυτό διάστημα της προκλητικής τους παρουσίας κατάφεραν πάρα πολλά!!!

Σταχυολογώ:


  1. Να βγάλουν ψεύτη τον ίδιο τον πολιτικό τους προϊστάμενο που προκλητικά είχε δηλώσει απο τηλεοράσεως οτι εφ' εξής οι μπάτσοι θα φέρουν διακριτικά οταν "δρουν", προκειμένου οι πολίτες να μπορούν να καταγγείλουν τις αλητείες τους!
  2. Να πατήσουν (κυριολεκτικά) στο κεφάλι, με τις ρόδες της μοτοσυκλέτας,  μία 55χρονη που διαδήλωνε!
  3. Να πέσουν με τις μηχανές πάνω σε διαδηλωτές και να τραυματίσουν πολλούς απο αυτούς, σε μία επίδειξη Παγκάλιας κουραδομαγκιάς!
  4. Να προσάγουν εκατοντάδες πολίτες, χωρίς καμία αιτία ή στοιχείο!
  5. Να συλλάβουν δεκάδες ανθρώπους, επειδή στόν δημόσιο χώρο που έπιναν τον καφέ τους, βρέθηκαν ...άδεια μπουκάλια μπίρας! (σε καφενείο μπήκαν, άδεια μπουκάλια μπίρας βρήκαν! Αν έμπαιναν σε μπουρδέλο θα έβρισκαν άλλα πράγματα άδεια).
  6. Να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία χιλιάδων ανθρώπων που παρακολουθούσαν τον αγώνα Παναθηναϊκός - Απόλλωνας (μεταξι αυτών και πολλά παιδιά), κάνοντας άσκοπη χρήση τεράστιας ποσότητας χημικών, κατα....14 μπάχαλων!!!
  7. Γενικά να καταλύσουν κάθε έννοια νόμου και συντάγματος αλλά και να προκαλέσουν με την προκλητική παρουσία και συμπεριφορά τους, μεγάλης έκτασης υλικές ζημιές!

Το θέμα όμως δεν είναι τι κάνουν αυτοί αλλά τι κάνουμε εμείς σύντροφοι!!!
Τι λέτε; Να τούς ασκήσουμε μιά....προγραμματική αντιπολίτευση που να τους κόψουμε τα ήπατα ή να τούς περιλάβουμε και αυτούς στη "μεγάλη δημοκρατική αριστερά" που ονειρεύονται κάποιοι;

Read more...

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΡΓΕΙ!

>> Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Σωματείο εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
(Μ.Μ.Ε) Xίου

 Χίος 4 Δεκεμβρίου 2009


Ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου η δικαιοσύνη ακόμα αργεί.

Η βία στην ακραία μορφή της -αντίθετα με άλλες σαφώς μικρότερων συνεπειών πράξεις που εκδικάζονται με διαδικασίες εξπρές - θα περίμενε κανείς ότι θα οδηγούσε ευαίσθητους δικαστές σε συντόμευση τους ώστε η δίκη και το όποιο αποτέλεσμα της να είχε άμεσο αντίκρισμα σε αθώους ή ένοχους , σε θύτες ή σε θύματα αφού η λογική και όχι μόνο, υπαγορεύει ότι κάθε καθυστέρηση μόνο εις βάρος των θυμάτων μπορεί να ερμηνευτεί από όπου και αν προέρχονται.  


Το Σωματείο Εργαζομένων ΜΜΕ αναλογιζόμενο και την περίπτωση της συναδέλφου μας Αγγελικής Χατζηδημητρίου εκφράζει την συμπα-ράσταση του στην οικογένεια του δολοφονημένου παιδιού , ελπίζοντας ότι τουλάχιστον αυτή η υπόθεση θα φτάσει γρήγορα στο ακροατήριο χωρίς περιττές αναβολές και κωλυσιεργίες. 




Μπορείτε να επικοινωνείτε με το Σωματείο μας στο παρακάτω

Read more...

Οι κρεατομηχανές στην αριστερά έχουν τελειώσει !

>> Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Απο τη "ΑΥΓΗ"
Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/12/2009



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ*

Θόρυβο επικοινωνιακό και μάλιστα μεγάλο, αλλά με μικρό πολιτικό αντίκρισμα έχουν ξεσηκώσει τα στελέχη του ΣΥΝ, μετά την ομιλία του σ. Αλέκου Αλαβάνου στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Όσα αναφέρω είναι αυστηρά προσωπικές απόψεις και θα παρακαλέσω τους διάφορους καλοθελητές -που θα υπάρξουν εντός του κόμματος- να μην προσπαθήσουν να τα ερμηνεύσουν ως συλλογική έκφραση του ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος στο οποίο ανήκω. Να ξεκαθαρίσω ότι θεωρώ πως ο σ. Αλέκος Αλαβάνος δεν έχει ανάγκη από υπερασπιστές. Μπορεί από μόνος του να υπερασπίσει τον εαυτό του ή και να τον αδικήσει, όπως έχει δείξει η διαδρομή του στην αριστερά.

Από κει και πέρα το τρέμουλο και η ομόθυμη καταγγελία της παρουσίας του στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ από τη συντριπτική πλειοψηφία των κεντρικών στελεχών του ΣΥΝ, έδειξε ότι η αναφορά του στους μηχανισμούς έπιασε τόπο. Γιατί ήξερε ότι όταν αναφερόταν σε αυτό το ζήτημα θα έπιανε τον παλμό της βάσης. Είναι τεράστιες οι ευθύνες του γιατί δεν άλλαξε τίποτα όταν ήταν πρόεδρος του κόμματος, αλλά αυτό δεν του απαγορεύει να αναφέρεται στο μείζον πρόβλημα του ΣΥΝ που είναι η Κουμουνδούρου. Άλλωστε όλα τα στελέχη του ΣΥΝ ήξεραν ακριβώς τις θέσεις του σ. Αλέκου Αλαβάνου. Μόνο δύο ενδεικτικά παραδείγματα:

1. Σε συνέντευξή του στην "Αυγή" στις 25 Φλεβάρη του 2007 είχε πει: «Ο Συνασπισμός μπορεί, νομίζω, να κάνει το μεγάλο άλμα. Φτάνει να νικήσει τον μεγάλο αντίπαλό του. Και ο μεγάλος αντίπαλος του Συνασπισμού είναι η Κουμουνδούρου, η παγίδα μιας αντιπαράθεσης στελεχών, μακριά από τα μέλη του κόμματος και την κοινωνία» και είχε ξεσηκώσει και τότε τη μήνη των στελεχών.

2. Από την τοποθέτησή του στο οργανωτικό - καταστατικό συνέδριο τον Απρίλη του 2005. Είχε πει τότε ο σ. Αλαβάνος: «Ζούμε σε μια εποχή η οποία δεν μπορεί να κινηματογραφηθεί με μία μηχανή, έχει διαφορετικές γωνίες λήψης. Και αυτές θα υπάρχουν στο κόμμα. Και τα ρεύματα ιδεών θα υπάρχουν μέσα στο κόμμα, και μπορεί να είναι πλούτος. Όμως, εδώ δεν είναι μόνο αυτό. Εδώ είναι μηχανισμοί, συσπειρώσεις, πέρα από τα ρεύματα ιδεών, προσώπων στο ηγετικό επίπεδο που δημιουργούν ένα τεράστιο βάρος στη λειτουργία του κόμματος».

Προς τι λοιπόν τώρα όλος αυτός ο κλαυθμός και οδυρμός των κεντρικών στελεχών; Ο σ. Αλαβάνος δεν άλλαξε απόψεις, το κόμμα δεν μπόρεσε να αλλάξει και γι’ αυτό έχει βαριές ευθύνες. Όλα τα άλλα που σήμερα ψιθυρίζουν ή ψελλίζουν τα στελέχη του κόμματός περί «διχαστικής ομιλίας» είναι για εσωκομματική κατανάλωση. Και θα πω και κάτι ακόμα. Ας απαντήσουν πολιτικά στην ομιλία του σ. Αλαβάνου όλοι αυτοί που σήμερα ξεσηκώθηκαν στον ΣΥΝ. Ο σ. Αλαβάνος μέσα από τις παραλείψεις του, τα λάθη του, τα ζικ ζακ του έδωσε τουλάχιστον αυτοπεποίθηση στα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Έδειξε ότι η δική μας αριστερά μπορεί να ξεπεράσει τα μίζερα όρια του 3% και 4%. Ως επικεφαλής της μάχης για την υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου, για την υπεράσπιση του άρθρου 16, ο σ. Αλαβάνος έδωσε την πρώτη νίκη στο κίνημα της νεολαίας μέσα σε συνθήκες υποχώρησης και κρίσης της αριστεράς. Ως επικεφαλής πέρασε το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, άνοιγε τις πόρτες του απλού κόσμου. Έφτασε τη δική μας αριστερά να γνωρίσει τη μεγαλύτερη έκρηξη πρόθεσης ψήφου την περίοδο 2007-2008, η οποία και πάλι υπονομεύτηκε από τη διαμάχη των κεντρικών στελεχών του ΣΥΝ. Ας μας παρουσιάσουν όλα αυτά τα στελέχη που σήμερα του επιτίθενται ένα επίτευγμα, εκτός από τα μαγειρέματα στα συνέδρια, στην ΚΠΕ και την Π.Γ.

Και κάτι ακόμα. Όσον αφορά την Ευρώπη. Ο σ. Αλέκος Αλαβάνος δεν έθεσε θέμα ευρωπαϊκού προσανατολισμού του ΣΥΝ ή της αριστεράς, όπως πολλοί έσπευσαν να προβοκάρουν την συγκεκριμένη τοποθέτηση του. Είπε κάτι απλό. Ότι αυτά τα φληναφήματα, κληρονομιά της δεκαετίας του ’80, που έχει ως «ευρωπαϊκές» θέσεις ο ΣΥΝ είναι παρωχημένα. Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καμιά σχέση με την τότε ΕΟΚ. Γι’ αυτό συμφωνώ απολύτως και με τον σ. Αλέκο στην κριτική του για τον «ευρωπαϊσμό» του ΣΥΝ, αλλά και με τον Νίκο Φίλη που έγραψε στην «Αυγή» της Τρίτης ότι: «Η κρίση του κυρίαρχου ευρωπαϊσμού επιβάλλει στην αριστερά να αποκρούσει χωρίς περιστροφές τις πολιτικές των Βρυξελλών και ταυτόχρονα να δώσει προοπτική στους κοινωνικούς αγώνες, με πολιτικό σχέδιο».



* Ο Γιώργος Ματθαίου είναι μέλος της Π.Κ. Γέρακα και συμμετέχει στην Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση του ΣΥΝ

Read more...

Η μουγκαμάρα των πολιτικών μας…

>> Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009


Η είδηση από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Με απόφασή του το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας ακύρωσε ως αναιτιολόγητο το σκανδαλώδη κατ΄ουσία αποχαρακτηρισμό της δασικής έκτασης του Κορακάρη, βάζοντας προς το παρόν φραγμό στα επενδυτικά σχέδια τσιμεντοποίησης της περιοχής με ότι αυτό συνεπάγεται για την πόλη και ολόκληρο το Νομό της Χίου.
Λαλίστατοι και φαινομενικά ορεξάτοι οι κατά τα άλλα πολιτικοί μας ταγοί -παλαιοί και νεότεροι- αναλώνονται σε ανούσιες διαβουλεύσεις συναινετικού χαρακτήρα αλλά για το μέλλον του Κορακάρη, επίδικο για μέλλον της πόλης και ολόκληρου του Νομού θέμα δεν βρήκαν να πουν κουβέντα.
Μουγκοί και άβουλοι μέρες τώρα οι εκλεκτοί αντιπρόσωποι μας στο Κοινοβούλιο δεν αρθρώνουν λέξη για την απόφαση του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ αποδεικνύοντας την εξάρτηση των κομμάτων εξουσίας από τα πάσης φύσεως οικονομικά συμφέροντα καθώς και την τεράστια απόσταση που χωρίζει τον Κορακάρη από το Αεροδρόμο της Χίου.
Παγωμένη μουγκαμάρα διακατέχει επίσης και τον επίδοξο διάδοχο των βουλευτών μας Νομάρχη Χίου Πολύδωρο Λαμπρινούδη. Προκλητικά ακόμα  ηχούν στα αυτιά μας οι διθύραμβοι του Νομάρχη για την απόφαση του ιδίου Τμήματος του ΣτΕ για την επέκταση του αεροδρομίου, γαργάρα όμως έκανε την απόφαση για τον Κορακάρη. Επιλεκτική η ευαισθησία του κυρίου Λαμπρινούδη σαφέστατα επηρεασμένη από τα συμφέροντα που κάθε φορά κρύβονται από πίσω.
Κρυμμένος είναι και ο Δήμαρχος της Χίου Παντελής Βρουλής. Κάποιος από τους εναπομείναντες πλέον συνεργάτες του θα πρέπει να τον ενημερώσει ότι η περιοχή του Κορακάρη ανήκει κατά μεγάλο μέρος στα διοικητικά όρια του Δήμου και ότι ανήκει σε εκείνον η ευθύνη για το μέλλον και την προοπτική της πόλης και των πολιτών της.
Είναι αρκετό το τσιμέντο που τρώει τα σωθικά της πόλης. Δεν χρειαζόμαστε άλλο κύριε Ξενάκη. Η περιουσία του Νοσοκομείου που σύσσωμη η κοινωνία της Χίου υπερασπίστηκε δεν πρέπει να υπαχθεί σε λογικές λογιστικής αξιοποίησης και όρους οικοπεδικών αξιών με στόχο το κέρδος.
Η αναπόληση του θερινού σινεμά Ακροπόλ στη ίδια περιοχή ξυπνά μνήμες για μια πόλη που δεν υπάρχει πια και ότι έχει απομείνει από αυτήν θα πρέπει να προστατεύσουμε.
Ο ελεύθερος χώρος σε μια περιοχή που ασφυκτιά πολεοδομικά και είναι δημόσια περιουσία πρέπει να παραμείνει αδόμητος, πράσινος, δροσερή όαση στο γκρίζο που δυστυχώς όλο και περισσότερο καλύπτει πλέον τα πάντα.
Οι δυνατές φωνές των πολιτών για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, την προστασία του δάσους και του πράσινου του τόπου μας βέβαιο είναι θα καλύψουν  την απουσία και την εκκωφαντική μουγκαμάρα των πολιτικών μας…  

Αλέκος Γαϊτάνος
Επικεφαλής του Νομαρχιακού Συνδυασμού Χίου «Ενωτική Αριστερή Κίνηση». (Ε.Α.Κ)


Read more...

  © Blogger template Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP