ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!

Η βροχή των Περσείδων, ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα του καλοκαιρινού ουρανού αναμένεται θα γίνει ορατή στις 12, 13 και 14 Αυγούστου. Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται κάθε καλοκαίρι όταν η Γη διαπερνά την «ουρά» που άφησε πίσω του ο κομήτης Σουίφτ-Τατλ (έτος ανακάλυψης: 1862).

Όταν λοιπόν ο κομήτης αυτός πέρασε από το δικό μας μέρος του σύμπαντος, άφησε ένα νέφος σωματιδίων μήκους χιλιάδων χιλιομέτρων. Μέσα από αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια, που έχουν βάρος όσο ένα γραμμάριο ή και λιγότερο, διέρχεται η Γη που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 110.000 χιλιομέτρων την ώρα.

Έτσι, καθώς η Γη περνάει μέσα από το νέφος της ουράς του κομήτη, τα μικροσωματίδια έλκονται από τη Γη και εισβάλλουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων, όπου αναφλέγονται εξαιτίας της τριβής. Το φαινόμενο ξεκινάει από τα μέσα Ιουλίου, με αραιή συχνότητα ωστόσο που πυκνώνει όσο περνάνε οι... νύχτες.

Φέτος, το μαγευτικό αυτό φαινόμενο συμπίπτει με τον Δεκαπενταύγουστο. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι θα πέφτουν έως και 40 πεφταστέρια ανά λεπτό, κατά την κορύφωσή του, προερχόμενα από το σημείο του ουρανού όπου βρίσκεται ο αστερισμός του Περσέα (εξού και η ονομασία «Βροχή των Περσίδων»).

Όπως επισημαίνουν και οι ειδικοί, η καλύτερη παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού γίνεται με γυμνό μάτι, καθώς έχουμε έτσι εποπτική εικόνα 120 μοιρών, και άρα είναι δυσκολότερο να χάσουμε τα πεφταστέρια.

H πρώτη καταγραφή της Βροχής των Περσίδων έγινε το 36 μ.X. στην Kίνα, ενώ αργότερα στη Δύση ονομάστηκαν και «δάκρυα του Aγίου Λαυρεντίου», που γιορτάζει στις 10 Aυγούστου. Ωστόσο, η επίσημη αναγνώριση ότι αυτοί οι διάττοντες προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα έγινε μόλις το 1835. Tέσσερα χρόνια αργότερα έγιναν οι πρώτοι υπολογισμοί του ρυθμού πτώσης των Περσίδων, που έφτασαν τους 160 ανά ώρα. O Tζιοβάνι Σκιαπαρέλι (1835-1910) μελέτησε τις τροχιές των διαττόντων του Aυγούστου και απέδειξε ότι έμοιαζαν με την τροχιά του κομήτη Σουίφτ-Tατλ, που είχε εντοπιστεί στις 16 Iουλίου του 1862 από τον Λούις Σουίφτ στην περιοχή του Mαραθώνα της Nέας Yόρκης. Aυτή ήταν και η πρώτη φορά που μια βροχή διαττόντων συνδέθηκε άμεσα με κάποιον δεδομένο κομήτη και επεξηγεί επίσης την αυξημένη εμφάνιση διαττόντων τις χρονιές 1861-1863.

Ο κομήτης Σούιφτ Τατλ πέρασε ξανά «κοντά» από τον πλανήτη μας τον Aύγουστο του 1993 και ήταν ιδιαίτερα έντονη η εμφάνιση των Περσίδων στις χώρες κυρίως της Eυρώπης και της Aνατολικής Mεσογείου. H επόμενη επίσκεψη του κομήτη στη γειτονιά του πλανήτη μας θα αργήσει αρκετά πάντως, αφού αναμένεται να προσπεράσει την τροχιά της Γης το 2120.


Μην χάσετε το υπέροχο φαινόμενο!


Και κυρίως


Μήν ξεχάσετε τις ευχές σας!

Η δική μου: Ότι δεν κατάφερε ο δικός μας Δεκέμβρης, να το καταφέρουν οι εξεγερμένοι (για δεύτερη μέρα) στό Παρίσι!
Να γίνουν η σπίθα που θα "ανάψει" την Ευρώπη!