Μικρά "χριστιανικά" εγκλήματα

Συνήθως, όταν κάποιος απλός άνθρωπος πεθαίνει, οι αναφορές που γίνονται στο πρόσωπο του αφορούν τις "καλές" πλευρές του χαρακτήρα και των δραστηριοτήτων του. Όταν όμως η προσωπικότητα του θανόντος είναι τέτοιας εμβέλειας ώστε να διεκδικεί τον τίτλο του "Μακαριστού" αντί "εκλιπόντος", "αειμνήστου" κ.τ.λ, ή να θεωρείται ότι "εκοιμήθει" αντι "απεβίωσε", τότε η αλήθεια δεν μπορεί να αποκρύπτεται οσο και αν στεναχωρεί κάποιους.

Αντιγράφουμε λοιπόν το άρθρο της Φιλιώς Τσουκαλά απο την σημερινή Αυγή :

Είναι αλήθεια ότι η αριστερά αντιπαρατέθηκε στον Χριστόδουλο προσωπικά, όταν εκείνος κατέβαζε ένα εκατομμύριο κόσμου στον δρόμο κηρύσσοντας τη μισαλλοδοξία. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο για το πρόσωπο. Η αλλαγή ηγεσίας στην Εκκλησία όμως, μας δίνει μια ευκαιρία να αναφέρουμε μια ακόμη φορά γιατί τα έχουμε όχι με τα πρόσωπα, ούτε με την πίστη πολλών συμπολιτών μας, αλλά με τη δομή της Εκκλησίας και τον ρόλο που παίζει στην Ελλάδα επηρεάζοντας όχι μόνο τους χριστιανούς αλλά όλους τους πολίτες. Οι σημαντικοί λόγοι υπέρ του χωρισμού κράτους - Εκκλησίας έχουν αναπτυχθεί πολλές φορές. Εγώ θέλω να μιλήσω ενδεικτικά για τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Εκκλησίας, την "Αλληλεγγύη", που τις τελευταίες μέρες εξυμνείται ως προσωπικό όραμα του Χριστόδουλου. Η "Αλληλεγγύη" λοιπόν διεκδικεί και παίρνει, μέσα από τη διαπλεκόμενη σχέση της με την εξουσία και κυρίως με τη Δεξιά, μεγάλο μέρος από τα ευρωπαϊκά προγράμματα που δίνονται για δράσεις κοινωνικής πολιτικής, αφήνοντας χωρίς πόρους άλλες οργανώσεις και φορείς που από αυτή τη χρηματοδότηση εξαρτάται η συνέχιση της δικής τους προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Με άλλα λόγια η εκκλησία επέλεξε να κάνει κοινωνικό έργο, και άρα να δημιουργεί ευνοϊκές εντυπώσεις, όχι με τη δική της τεράστια περιουσία, την οποία παρεμπιπτόντως εκμεταλλεύεται χωρίς να φορολογείται, αλλά αντιθέτως αποσπώντας κι άλλα χρήματα και στερώντας αυτές τις υπηρεσίες από τους ωφελούμενους άλλων φορέων. Κάθε ξενώνας που ανοίγει η "Αλληλεγγύη" χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ από την περιουσία της είναι ένας ξενώνας που θα άνοιγε επιπλέον από κάποια άλλη οργάνωση, ή φορέα και θα φιλοξενούσε και άλλα άτομα. Δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε ποιοι φορείς είναι πιο πιθανό να βρεθούν εκτός χρηματοδότησης. Είναι εκείνοι που κάνουν κριτική στην πολιτική των κυβερνήσεων στα θέματα κοινωνικής πολιτικής, είναι εκείνοι που στέκονται πραγματικά αλληλέγγυοι στους κοινωνικά αποκλεισμένους ανθρώπους και όχι φιλάνθρωποι όπως παραδοσιακά διδάσκει η Εκκλησία. Θέλω όμως να μιλήσω και για ένα άλλο μυστικό έγκλημα που γίνεται εξαιτίας της υποκριτικής στάσης της Εκκλησίας. Στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του '80 γίνονται προσπάθειες να ενταχθεί το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Προσπάθειες που πέφτουν στο κενό, καθώς η Εκκλησία εμποδίζει μια τέτοια εξέλιξη. Είναι λογικό, αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων αναγνωρίζει ότι οι μαθητές κάνουν ή θα κάνουν στο μέλλον σεξ εκτός γάμου. Η άγνοια και η παραπληροφόρηση που επιβάλλεται στα παιδιά αποτελεί ένα μέρος της εξήγησης για την εξαιρετικά μικρή χρήση προφυλακτικού ή άλλων μεθόδων αντισύλληψης όπως είναι το χάπι και για τις σοβαρές επιπτώσεις που έχει αυτό για την υγεία και τη ζωή των νέων. Μια από τις σημαντικότερες που αφορά την υγεία των κοριτσιών και των γυναικών είναι και το γεγονός ότι στην Ελλάδα γίνονται οι περισσότερες εκτρώσεις στην Ευρώπη, φτάνοντας στις 300.000 τον χρόνο. Αυτά τα μικρά "χριστιανικά" εγκλήματα έρχονται να προστεθούν στις καταπατήσεις γης, στην περιθωριοποίηση όσων είναι διαφορετικοί, στις εθνικιστικές κορώνες, στο αλισβερίσι με το κράτος και σε τόσα άλλα. Ως νοήμονες προοδευτικοί άνθρωποι δεν μπορούμε άλλο να τα δεχόμαστε...