Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (ΒΟΥΝΑΚΙΟΥ) ΧΙΟΥ

Η απόφαση της Δημοτικής αρχής του Δήμου Χίου, για ανάπλαση της κεντρικής πλατείας (αλλά και της πλατείας φρουρίου) φέρνει στην επιφάνεια, για ακόμη μια φορά ένα ζήτημα μεγάλης σπουδαιότητας για τον πολιτισμό αυτής της χώρας. Σε ολόκληρο τον κόσμο η ανάπλαση μιας τόσο κεντρικής περιοχής προϋποθέτει τον σχεδιασμό της, από ομάδες ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να έχουν λόγο για την λειτουργία (αισθητική και πρακτική) του χώρου. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οπωσδήποτε καλλιτέχνες από το χώρο της γλυπτικής ή της ζωγραφικής, πολιτισμολόγοι κ.ά. Όχι μόνο αρχιτέκτονες (σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει τον οποιονδήποτε υπαινιγμό για το αρχιτεκτονικό γραφείο που έχει αναλάβει την εργασία και που είναι από τα καλλίτερα στο νησί).

Από την άλλη πλευρά, εκείνων των οποίων η ανάμειξη πρέπει να αποφεύγεται εντελώς, είναι κάποιων ασχέτων πολιτικών των οποίων το μικροπολιτικό συμφέρον φαίνεται να υπερισχύει της κοινής λογικής. Αναφέρομαι στην αντιοικολογική (για να μην χρησιμοποιήσω βαρύτερη έκφραση) πρόταση του συνδυασμού "Νέα Αντίληψη" για κατασκευή υπόγειου γκαράζ κάτω από την πλατεία. Στην προσπάθεια του συνδυασμού να προσεταιριστεί τους ψήφους μερικών καταστηματαρχών του κέντρου, θέτει σε δοκιμασία όλους τους δημότες του νησιού και θέλει να υπονομεύσει το μέλλον της πόλης για πολλά χρόνια. Τη στιγμή που ο κύριος στόχος κάθε σύγχρονης πόλης, είναι η απομάκρυνση των αυτοκινήτων από το κέντρο, ο συγκεκριμένος συνδυασμός μας προτείνει ακριβώς το αντίθετο. Να μαζέψουμε δηλαδή όσα περισσότερα μπορούμε στην κεντρική πλατεία επιτείνοντας ακόμη περισσότερο το κυκλοφοριακό χάος της πόλης.