ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΝΤΡΟΠΗ!!!

Βλέποντας την σημερινή μαθητική πορεία στο κέντρο της Χίου, βλέποντας τούς αστυνομικούς να χτυπούν τα παιδιά μας, αισθάνθηκα ντροπή!
Ντροπή για μας και τη γενιά μας που αναγκάσαμε τα παιδιά μας να βγουν στους δρόμους, βορά στη εξουσιομανία με την οποία εφοδιάζει η (δικιά μας) πολιτεία, τούς μπάτσους κάθε είδους.

Ακούγοντας τα μέλη τής ΚΝΕ και του (άλλοτε) τιμημένου ΚΚΕ, στην ίδια πορεία, να φωνάζουν συνθήματα υπέρ των ...εργαζόμενων αστυνομικών, βλέποντας τα ίδια μέλη να προσπαθούν να ...προστατέψουν τη διμοιρία των ΜΑΤ απο τούς δωδεκάχρονους διαδηλωτές, αιστάνθηκα δύο φορές ντροπή!

Μιά φορά γιατί έβλεπα νέους αριστερούς (;) ανθρώπους, να συντάσονται με τον Καρατζαφέρη, τη Στεφανίδου ή τον Αυτιά.
Δύο φορές, γιατί έβλεπα τον συντηριτικό κατήφορο που έχει πάρει το σημερινό ΚΚΕ. Το κόμμα με τα περισσότερα θύματα, στον αγώνα για τα δημοκρατικά κεκτημένα. Το κόμμα που άλλοτε τίμησε με τούς αγώνες του την Αριστερά. Το κόμμα που έδωσε στρατιές αγωνιστών στην αντίσταση ή τον αντιδικτατορικό αγώνα!

Τί κρίμα! Με την ίδια ευκολία που η σημερινή του ηγεσία αποκαθιστά τον Στάλιν, με την ίδια ευκολία ξεχνά τον Λαμπράκη, τον Κομνηνό ή τον Πέτρουλα!!!

Ύ.Γ : Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, ακούω τις ανταποκρίσεις απο τις δύο συγκεντρώσεις της Αθήνας.
Να είναι τυχαίο άραγε που στην πορεία του ΚΚΕ (μέχρι στιγμής) δεν υπάρχει ούτε ένας αστυνομικός, σε αντίθεση με την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ όπου είναι μαζεμένη όλη η αστυνομική δύναμη της Αθήνας;
Λέτε αυτό να δείχνει ποιούς πραγματικά φοβάται και πολεμά το σύστημα;