ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΙΑΣΥΡΕΙ ΤΟΝ ΝΑΝΟ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ!

Καθόλου δεν μας είχε ξενίσει η φράση τού αλεξιπτωτιστη - αγράμματου Τρεμόπουλου, όταν αναφερόμενος στον Νάνο Βαλαωρίτη είχε πεί: "Σιγά τον...Ελύτη".
Ούτως ή άλλως σε πολλούς έχει ανοίξει η όρεξη για "πράσινη μπίσνα" τώρα που το λαχανοπράσινο είναι στη μόδα. Μαζεύτηκαν λοιπόν σαν τη μυίγα στο ψοφίμι. Και αν ήταν να τούς βλέπαμε και σε κανένα αγώνα για το περιβάλλον, κομμάτια να γίνει.
Έλα όμως που έχουν μπλέξει τίς μπίζνες και τον προσκοπισμό με την δράση για το περιβάλλον.
Έτσι, που καιρός... Τις λίγες ώρες που τούς απομένουν απο την αμοιβόμενη "δράση" τους στίς ΜΚΟ, θέλουν και αυτοί να ξεκουραστούν.
Και τί καλλίτερο για ξεκούραση απο μιά σπουδαία δράση για τη σωτηρία τού περιβάλλοντος.
Π.χ η ορειβασία, το άρμεγμα μιας κατσικούλας, η καλλιέργεια βιολογικών μπρόκολων και άλλες συλογικές δραστηριότητες.
Όχι σαν αυτούς τούς μαλάκες ψευτοοικολόγους του ΣΥΡΙΖΑ που, που τους χάνεις - που τους βρίσκεις, σε κάτι "λαϊκούρες" δραστηριότητες για τη σωτηρία του Ασωπού, του Ελαιώνα κ.τ.λ. Σε κάτι συγκεντρώσεις διαμαρτηρίας με κατοίκους υποβαθμισμένων περιοχών!
Τι μπανάλ πράγματα! Καλέ αυτοί ακόμη ασχολούνται με την ...πολιτική!


Ευτυχώς ο Νάνος τους πήρε εγκαίρως είδηση. Όσες πλαστογραφημένες δηλώσεις του και αν δώσουν στην δημοσιότητα, η αλήθεια παραμένει.

Ας διαβάσουμε ένα απόσπασμα απο την συνέντευξη του στην εφημερίδα "Αριστερά":

-Πώς βρεθήκατε επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας των Οικολόγων Πράσινων στις εθνικές εκλογές του 2007;

Να πω αρχικά ότι η οικολογία είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα και το έχω

παρακολουθήσει από την αρχή, πριν ακόμα πάω στην Αμερική. Με τις καταστροφικές

πυρκαγιές του 2007 εξοργίστηκα, και φίλοι καλλιτέχνες με έπεισαν να βάλω το όνομά μου στο

ψηφοδέλτιο. Τώρα, μετανιώνω γι’ αυτό ή όχι; Δεν νομίζω ότι μετανιώνω απολύτως. Νομίζω

ότι εκείνη τη στιγμή χρειαζόταν να γίνει ένα ξύπνημα. Το ελληνικό κοινό είχε εξοργιστεί –

δεν ήμουν μόνο εγώ. Η οικολογική κίνηση είχε περάσει πολλά στο παρελθόν και είχε κατά

κάποιο τρόπο γελοιοποιηθεί. Μια νέα Κίνηση, όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι, δεν θα είχε

ψηφιστεί αν δεν υπήρχε το όνομά μου, που έπαιξε κάποιο ρόλο. Δίπλα σε μένα υπήρχαν και

άλλοι αρκετά γνωστοί καλλιτέχνες, οι οποίοι είχαν προθυμοποιηθεί, έστω κι αν δεν ήταν

ειδικευμένοι στο θέμα, ώστε οι ψηφοφόροι να δουν ότι πρόκειται για μια σοβαρή υπόθεση σε

σχέση με τις προηγούμενες. Μέχρι το σημείο αυτό ήταν όλα καλά. Βγήκε ένα ποσοστό 1,05%

το οποίο σημαίνει περίπου 75.000 ψήφους, από ’κεί που θα έπαιρναν 3.000. Από τη στιγμή

που σημειώθηκε αυτή η πρώτη επιτυχία, άρχισαν να αναφαίνονται οι επαγγελματίες, που

προσπάθησαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Και αυτοί οι επαγγελματίες ήταν

άνθρωποι οι οποίοι από χρόνια τώρα κινούνται γύρω από τους Μη Κυβερνητικούς

Οργανισμούς. Δηλαδή, είναι μέσα κι έξω στα υπουργεία. Μετεκλογικά, λοιπόν, ήρθε ο

Τρεμόπουλος από τη Θεσσαλονίκη, και ζήτησε να αναλάβει όλη την Κίνηση. Στην αρχή

είναι αλήθεια ότι δεν με ήθελαν ούτε οι εδώ, ο Χρυσόγελος και κάποιοι άλλοι. Είχαν σκοπό

να βάλουν μία ακτιβίστρια από τις Βρυξέλλες, η οποία, όμως, δεν είχε… όνομα και στην οποία

δόθηκε η δεύτερη θέση, την οποία και αρνήθηκε. Από εκεί και μετά συνάντησα μόνο

αδιαφορία και εχθρότητα. Παρ’ όλα αυτά, έκανα κι άλλες κινήσεις: έδωσα πολλές

συνεντεύξεις, ενώ διέθεσα κάποια από τα εικαστικά έργα που κάνω σε δημοπρασία, και έτσι

βοήθησα και οικονομικά την Κίνηση. Στην αρχή, λοιπόν, τα πράγματα πήγαιναν καλά,

ώσπου έμαθα ότι ο Τρεμόπουλος είπε να το βουλώσω και να μην μιλάω δημόσια εγώ, παρά

μόνο αυτός. Και όπως είδα κατόπιν, ήθελε να με ελέγξει τι θα πω για τον πολιτισμό, εάν είμαι

κατατοπισμένος για τη θέση των Οικολόγων Πράσινων κ.λπ. Προσπαθούσε να πει ότι αν δεν

ήταν η ακτιβίστρια από τις Βρυξέλλες, η επιλογή θα ήταν ανάμεσα σε μένα και σε μια ανόητη

παρουσιάστρια των καναλιών. Προσπάθησε, δηλαδή, να με γελοιοποιήσει. Αυτό ήταν

καταρχάς το ευχαριστώ. Μετά, βέβαια, ήξερα ότι κινείται για να μπουρδουκλώσει όλο το

σύστημα με δικούς του τρόπους και να βγάλουν τελικά αυτόν, πράγμα που έγινε με πολλά

τηλεφωνήματα, υποσχέσεις κ.λπ. Αλλά το πρόβλημα εδώ δεν είναι μόνο τα προσωπικά, αυτά

θα γίνονταν σε οποιοδήποτε κόμμα. Το ζήτημα είναι αν τελικά ένα τέτοιο κόμμα θα ωφελούσε

την υπόθεση. Αν οι Οικολόγοι Πράσινοι θα γίνονταν σε περίπτωση που έπαιρναν

περισσότερες ψήφους ένα παίγνιο των μεγάλων κομμάτων, όπως έγινε και παλιότερα και

διαλύθηκαν, όταν η βουλευτίνα προσχώρησε αμέσως σε ένα μεγάλο κόμμα…

-Το είπαν ήδη…

Το είπε επισήμως ότι θα συνεργαστεί με οποιοδήποτε κόμμα είναι στην εξουσία.