Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ!

Read more...

ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΓ ΤΟΥ ΣΥΝ! ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ...ΤΣΙΠΡΑ!

Ανω - κάτω ο ΣΥΝ μετά την αποψινή συνεδρίαση της Π.Γ. Η Ανανεωτική Πτέρυγα αποχώρησε απο την συνεδρίαση καταγγέλλοντας τον πρόεδρο του κόμματος!
Η δήλωση αποχώρησης "έπαιζε" στα ΜΜΕ πριν κάν τελειώσει η συνεδρίαση, δείγμα του σχεδιασμού που υπήρχε!
Αξιοσημείωτη η διαφοροποίηση του Μπαλάφα αλλα και η ταύτιση Λαφαζάνη με τούς "ανανεωτικούς"στο θέμα του συνεδρίου! Ο Παπαδημούλης διαφωνει με τους υπόλοιπους ανανεωτικούς!
Τα απόνερα Αλαβάνου φαίνεται οτι οδηγούν σε τσουνάμι!!! 

 

Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ

Η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ εκφράζει την πλήρη διαφωνία της με τη μεθοδολογία με την οποία η ηγεσία του ΣΥΝ οδηγεί το κόμμα σε έκτακτο συνέδριο.




Μέσα σε 6 μήνες, για 4η φορά, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, αδιαφορώντας για την πολιτική συγκυρία, πιέζει το κόμμα για μια εσωστρεφή πορεία, χωρίς πολιτικό σχέδιο και με μοναδική στόχευση εσωκομματικές διευθετήσεις. Είναι προφανές ότι με εκβιαστικές διαδικασίες, ψιθυρολογίες και συκοφαντικές επιθέσεις οδηγείται ο ΣΥΝ σε ένα συνέδριο με ορατό τον κίνδυνο να κινηθούν «όλοι εναντίον όλων».



Προτείνεται Έκτακτο Συνέδριο για να χαραχτούν διαχωριστικές γραμμές μέσα στο κόμμα και να παρθούν αποφάσεις επιστροφής σε περιόδους όπου κάθε διαφορετική φωνή ήταν ένοχη και έπρεπε να εξοστρακιστεί.



Η Ανανεωτική Πτέρυγα θεώρησε αναγκαίο να υπογραμμίσει ότι σήμερα χρειάζεται η ψύχραιμη αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων στο χώρο μας, με κριτήριο την πολιτική συνεννόηση στο εσωτερικό του ΣΥΝ και τον ανακαθορισμό της πολιτικής συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ. Υποστήριξε την πρόταση για διενέργεια εσωκομματικού δημοψηφίσματος για τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εκφρασθεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες η γνώμη των μελών του κόμματος, χωρίς τη μάχη μηχανισμών σε ένα διχαστικό συνέδριο.



Έστω και αυτή τη στιγμή, πριν τη συνεδρίαση της ΚΠΕ, καλούμε την ηγεσία του κόμματος να αλλάξει ρότα και να προσανατολιστεί σε μια κατεύθυνση πολιτικής συνεννόησης μέσα στον ΣΥΝ και ,ταυτόχρονα, μαχητικής παρουσίας στην κοινωνία.



Με την κατάθεση αυτής της δήλωσης, τα μέλη της ΠΓ Σπύρος Λυκούδης, Θόδωρος Μαργαρίτης, Στέφανος Μπαγεώργος και Μιχάλης Σαμπατακάκης, που ανήκουν στην Ανανεωτική Πτέρυγα, αποχώρησαν από τη συνεδρίαση της ΠΓ.

Αθήνα, 26/1/2010

ΔΗΛΩΣΗ ΓIANNH ΜΠΑΛΑΦΑ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ Π.Γ. ΤΟΥ ΣΥΝ

Υποστήριξα την πρόταση για διεξαγωγή εκτάκτου Συνεδρίου, επειδή θεωρώ ότι, μέσα από τη διεξαγωγή ενός δημοκρατικού, ουσιαστικού, ανοιχτού Συνεδρίου μπορούν να αντιμετωπιστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κρίσιακά φαινόμενα που χαρακτηρίζουν σήμερα την κατάσταση στο κόμμα και, ταυτόχρονα, οι αποφάσεις αυτού του Συνεδρίου μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά σε μια επανεκκίνηση του κόμματος, με δυναμισμό και έμπνευση.

ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥΣ

Σύμφωνα με πληροφορίες του enet, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, επιφανές στέλεχος της Ανανεωτικής Πτέρυγας, από το Στρασβούργο όπου βρίσκεται σε αποστολή της Βουλής, εξέφρασε σε συνομιλητές του τη διαφωνία του με την αποχώρηση από τη συνεδρίαση, δηλώνοντας ανοιχτός στο ενδεχόμενο “ενός συνεδρίου σύνθεσης”.

 

Read more...

ΤΑ ΔΕΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ Α. ΑΛΑΒΑΝΟΥ

• Δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Σταθερότητας
• Για ένα Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης
• Η Αριστερά καλείται από την Ιστορία

Τη Συνέντευξη διεύθυναν ο Δήμος Τσακνιάς, από την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και η Αυγή Θεοδόση από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ. Στη Συνέντευξη παρευρέθηκαν  στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα τους οι : Περικλής Κοροβέσης, Γιάννης Μπανιάς, Γιάννης Θεωνάς, Αντώνης Νταβανέλος, Νίκος Γαλάνης, Γιώργος Σαπουνάς, Ελένη Πορτάλιου, Ρούντι Ρινάλντι,Γιώργος Χελάκης κ.α.

Πρώτο: Τον χειμώνα του 1898, με κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη, οι Μεγάλες Δυνάμεις επιβάλλουν στην ελληνική Βουλή την ψήφιση νόμου για Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.

Τον χειμώνα του 1951, με κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Peurifoy ανακοινώνει την εισοδηματική και αγροτική πολιτική και τη ματαίωση κάθε επένδυσης σε υδροηλεκτρικά έργα και λιπάσματα.

Τον χειμώνα του 2010, με κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, Επίτροποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κοινοτικοί υπαλληλίσκοι που καθοδηγούν  έλληνες υπουργούς, κοράκια από ομίλους διεθνών πειρατικών κεφαλαίων αποφασίζουν για τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, τον ελληνικό προϋπολογισμό, Νομοσχέδια, όπως για τις οφειλές των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, γελοιοποιώντας την Ελληνική Βουλή.

Διευθυντικά κοινοτικά στελέχη με απολαβές 20.000 ευρώ κόβουν τις συντάξεις των 500 ευρώ. Διατάσσουν μειώσεις στην Παιδεία και την Υγεία και σιωπούν για τις δαπάνες για τις στρατιωτικές αποστολές στο Αφγανιστάν και το Κόσοβο.

Η κυβέρνηση σκύβει το κεφάλι στις Βρυξέλλες. Και ορθώνει το ανάστημα στις νέες και τους νέους των Stage και στους αγρότες των μπλόκων.

Δεν πρόκειται για προσαρμογή της χώρας μας σε αποφάσεις διεθνών οργανισμών, σε μια εποχή που όντως μια σειρά μεγάλα θέματα ρυθμίζονται πια σε διασυνοριακό πλαίσιο.

Πρόκειται για τελεσίγραφα, εκβιασμούς, υπαγορεύσεις και τελικά διακυβέρνηση της χώρας μας από  ακραίους κύκλους ενός επιθετικού και εκδικητικού καπιταλισμού.

Ζούμε ιστορικές στιγμές. Στιγμές που μπορούν να αφήσουν μόνιμο στίγμα στη χώρα.

Αυτό που γίνεται σήμερα στην Ελλάδα θα ήταν ντροπή και αίσχος  για τον λαό κάθε χώρας.

Δεύτερο : Η ποινικοποίηση της Ελλάδας από υπερεθνικά καπιταλιστικά κέντρα δεν συνδέεται μόνο με την χρεοκοπία ενός οικονομικού μοντέλου  αντιπαραγωγικής ανάπτυξης με άνευ ορίων δανεικά που οδήγησε σε υψηλούς αρνητικούς δημοσιονομικούς δείκτες.

Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν επίσης διαρρήξει τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας για το δημόσιο έλλειμμα. Η Ιταλία υπερβαίνει σε εξωτερικό χρέος την Ελλάδα. Αντί να γίνουν «στόχοι», τα κριτήρια διευρύνθηκαν στα μέτρα τους.

Η χώρα όπου η διαφθορά έχει φτάσει μέχρι το γραφείο του πρωθυπουργού της με την απεχθή μάλιστα μορφή της μαφίας είναι η Ιταλία. Κοιτίδα της διαφθοράς όμως σήμερα προβάλλεται  η Ελλάδα.

Με τον πιο ανόητο τρόπο η χώρα μας παρουσιάζεται ως ο ευρωπαϊκός «αποδιοπομπαίος τράγος». Αντικείμενο χλευασμού, διακωμώδησης και περιφρόνησης.

Όχι λόγω  των οξύτατων οικονομικών της προβλημάτων. Λόγω της συνεχούς δουλοπρέπειας των κυβερνώντων απέναντι στους διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς.

Κατά κύριο λόγο γιατί δεν διέθετε και δεν διαθέτει κυβέρνηση με αίσθημα εθνικής αξιοπρέπειας, με αντιστάσεις, με ισχυρό διαπραγματευτικό μέτωπο, με στήριξη στο λαό, με στρατηγική ανασυγκρότησης της χώρας έξω από τις νεοφιλελεύθερες επιλογές.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνήσεις, επέλεξαν να υπηρετήσουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, αντί να στηρίξουν τους εργαζόμενους.  Συνδιαμόρφωσαν και συναίνεσαν στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, ώστε να μπορεί σήμερα να εκβιάζει την Ελλάδα με αποπομπή από τη ζώνη του ευρώ.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνήσεις, αντί με παρρησία να αμφισβητούν το Σύμφωνο Σταθερότητας, κουτοπόνηρα μαγειρεύουν τα στοιχεία για να δείξουν «διαγωγή κοσμιωτάτη». Και μετά καταγγέλλουν διεθνώς η μία την άλλη.

Τρίτο : Αυτοί που θέτουν θέμα κρίσης εμπιστοσύνης για την  Ελλάδα  είναι κυρίως οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Αυτοί που θέτουν την Ελλάδα στο εδώλιο του κατηγορημένου, για τα φαινόμενα διαφθοράς, είναι κυρίως οι πρωταγωνιστές στο  πλανητικών διαστάσεων οικονομικό σκάνδαλο με τα τοξικά ομόλογα και τα bonus.

Οι περιβόητοι «Οίκοι Αξιολόγησης», αναγνωρισμένοι θεσμικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, βαθμολογούν με «πλην» την Ελλάδα με την ίδια ιδιοτέλεια που βαθμολογούσαν με «συν» την Lehman Brothers, τρεις μέρες πριν την κατάρρευσή της.

Οι «αγορές», τις οποίες επικαλούνται  καθημερινά τα Μέσα Ενημέρωσης του συστήματος, που απαιτούν την ευθυγράμμιση μας με τις διαθέσεις τους, αποτελούν ένα συρφετό από τοκογλύφους, μεγαλοαπατεώνες, μαυραγορίτες που τίναξαν στον αέρα την διεθνή οικονομία.

Το άνοιγμα από τα τοξικά ομόλογα  των ευρωπαϊκών τραπεζών υπολογίζονταν σε δύο δεκάδες τρισεκατομμύρια ευρώ. Το δημόσιο έλλειμμα της Ελλάδας σε τρεις δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Για τις τράπεζες η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε τη μαζική εισροή ασύλληπτου μεγέθους κεφαλαίων για να επιζήσουν. Για μια χώρα, όπως η Ελλάδα, ζητά αμείλικτα την οικονομική της εξόντωση.

Η Ελλάδα, με απόλυτη ευθύνη του πολιτικού της συστήματος, έχει βρεθεί στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης.

Το ελληνικό κράτος δέχεται παθητικά να είναι το αντικείμενο  εκδικητικότητας όλων εκείνων των κύκλων που πριν λίγους μήνες μόνο αισθάνθηκαν να απειλούνται θανάσιμα από τον κρατικό εναγκαλισμό και έλεγχο από τις εθνικοποιήσεις.

Η Ελλάδα έχει γίνει με τα spread μικρό χρυσωρυχείο  της παγκόσμιας κερδοσκοπίας.

Η Ελλάδα έχει κινηθεί προς το εκρηκτικό επίκεντρο των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ιδιαίτερα μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωζώνης.

Η Ελλάδα, με ανοικτά πολλαπλά μέτωπα στην εξωτερική της πολιτική, σε μια περιοχή αστάθειας, εμφανίζεται οικονομικά αποδυναμωμένη, πολιτικά εξευτελισμένη κι έτσι διπλωματικά εύκολος αντίπαλος. Η ιστορία μας προειδοποιεί για τον καταστροφικό συνδυασμό πολιτικής ανεπάρκειας, οικονομικής καθόδου και εξωτερικής ήττας.

Τέταρτο : Στην Ελλάδα διεξάγεται ο «δεύτερος γύρος», ώστε μετά την κρίση, την αναξιοπιστία και την απειλή από τον κρατικό έλεγχο, τα κέντρα του νεοφιλελευθερισμού να κερδίσουν  όλο το χαμένο έδαφος, να ανακάμψουν, εκδικητικά να επιβάλλουν ένα μοντέλο αδυσώπητης κυριαρχίας του πιο αντιπαραγωγικού κεφαλαίου πάνω στην κοινωνία των εργαζομένων.

Σε κάθε εποχή μεγάλων αλλαγών προσδιορίζεται μια χώρα για το πείραμα για ένα νέο μοντέλο. Η Βρετανία της Θάτσερ με την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού. Το Ιράκ με την κυριαρχική πολιτική Μπους. Σήμερα η Ελλάδα, και σε δεύτερη θέση η Ιρλανδία, με την ρεβανσιστική αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού μετά την κρίση.

Η έκβαση της «επιτήρησης» δεν αφορά μόνο σε μας. Διαμορφώνει το νέο μοντέλο μετακρισιακής  καπιταλιστικής κυριαρχίας.

Η ελληνική τραγωδία είναι ήδη ευρωπαϊκή τραγωδία.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι ο γόρδιος δεσμός για την πορεία της χώρας και την τύχη των εργαζομένων.

Η Ελλάδα είναι ο γόρδιος δεσμός για την τύχη του Συμφώνου Σταθερότητας.

Η Ελλάδα αναδείχνεται πια ο «αδύναμος κρίκος» της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Και με την έννοια του οικονομικού αδιεξόδου, όπως παραδέχονται οι πάντες. Αλλά και με την έννοια των πολιτικών δυνατοτήτων για μια μεγάλη κοινωνική στροφή.

Σήμερα είναι δυνατό, με την ίδια την παρέμβαση της κοινωνίας, να ξεκινήσει από την Ελλάδα ένα υπόδειγμα αντίστασης και ανατροπής της σκληρής ταξικής στρατηγικής των Βρυξελλών που θα ευαισθητοποιεί όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Αν πριν μερικά χρόνια ο κλήρος έπεσε στην γαλλική κοινωνία να τροφοδοτήσει την ελπίδα και να υποδείξει την διέξοδο με το ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα, σήμερα οι αντιθέσεις και οι δυνατότητες εμφανίζονται κατεξοχήν στην ελληνική κοινωνία.

Πέμπτο : Οι σημερινές εξελίξεις για τη χώρα μας δεν είναι μοιραίες. Είναι απότοκες της πολιτικής του δικομματισμού.

Η μικρή σε πληθυσμό Ισλανδία καλεί τον λαό της σε δημοψήφισμα για να απαντήσει  στις εκβιαστικές πιέσεις της του Λονδίνου να πληρώσει τα σπασμένα των βρετανικών τυχοδιωκτικών επενδύσεων σε ιδιωτική της τράπεζας.

Η λαϊκή δυναμική είναι το ισχυρότερο διαπραγματευτικό όπλο για μια κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε στιγμή κρίσης, μάλιστα, με τη μορφή του δημοψηφίσματος.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είχε προειδοποιήσει πριν τις εκλογές ότι η οικονομική και κοινωνική του πολιτική θα κινηθεί μέσα στους απαγορευτικούς για την ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο όρους του Συμφώνου Σταθερότητας. Απέκρυπτε ή δεν κατανοούσε την πραγματικότητα. Αιφνιδίασε τον λαό και σε ένα βαθμό αιφνιδιάσθηκε το ίδιο.

Ούτε καν ως όρος δεν υπάρχει στο «συμβόλαιό με τον λαό», την τελική προεκλογική ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Αθήνα, το Σύμφωνο Σταθερότητας, που σήμερα καθορίζει τα πάντα.

Κυβέρνηση εκλεγμένη εδώ και λίγους μήνες, στερείται πλήρως λαϊκής νομιμοποίησης για την πλήρη και βίαιη προσαρμογή όλων των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών στους όρους της «επιτήρησης».

Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση σε δημοψήφισμα .

Δεν είναι δυνατό οι συγκεκριμένοι όροι του Συμφώνου Σταθερότητας, που παγιδεύουν τις σημερινές και μελλοντικές γενιές, που «κλειδώνουν» μακροπρόθεσμα τη χώρα μας σε ένα πρότυπο παγωμένης ανάπτυξης, αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, ακραίων ταξικών διαφορών να εφαρμοσθούν χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός.

Το δημοψήφισμα δεν χρειάζεται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των κομμάτων. Χρειάζεται για να εξασφαλισθεί μια ισχυρή διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας.

Έκτο : Υψηλό έλλειμμά και χρέος. Αυστηρή Δημοσιονομική Πολιτική.  Πάγωμα της οικονομίας. Μείωση των εισοδημάτων, της αγοραστικής δύναμης, της ζήτησης. Μείωση των φορολογικών εσόδων. Δημοσιονομική επιδείνωση. Όξυνση του ελλείμματος και του χρέους.

 Ένας «φαύλος κύκλος» ύφεσης και φτώχειας για το κράτος και τους πολίτες. Όταν όλα η διεθνής εμπειρία απαιτεί συνδυασμό ισχυρών επενδυτικών πρωτοβουλιών, ακμαίας ενεργού ζήτησης, δραστήριας ενεργοποίησης του δημόσιου τομέα, δημοσιονομικής ανάκαμψης.

Η κεντρική επιλογή της κυβέρνησης για υποταγή στους όρους της Συνθήκης του Μάαστριχτ έχει ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρεται και να αποδυναμώνεται οιοδήποτε επιμέρους θετικό μέτρο, που την διαφοροποιεί από τη ΝΔ. Όποια βελτίωση στα δικαιώματα  των μεταναστών θα εξανεμισθεί από το κλίμα ενδοταξικών συγκρούσεων μεταξύ ντόπιων και ξένων που μπορεί να φτάνουν μέχρι τις παρυφές του ρατσισμού λόγω και της ανεργίας και του πολιτιστικού φόβου που αυτή γεννάει. Η προστασία του περιβάλλοντος θα υπονομευθεί από την έλλειψη κονδυλίων για επενδύσεις, όπως αποδεικνύει το Ν.Σ. για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας .Οι περιβόητες διακηρύξεις για εξάρθρωση της «τρομοκρατίας» σε λίγο θα φαντάζουν αστείες μπροστά στη μαζικοποίηση της βίας που γεννάει μια κοινωνία αποκλεισμών.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας αναδείχνεται το «κλειδί» για όλες τις πολιτικές πτυχές στη χώρα.

Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ηττηθεί ολοκληρωτικά. Το γρηγορότερο δυνατό.

Έβδομο:  Σε κοινωνικό επίπεδο, η πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί κατευθείαν σε πρωτοφανή για την Ελλάδα ανεργία, ιδιαίτερα για τους νέους. Σε κατάργηση βασικών κατακτήσεων του κόσμου της εργασίας. Σε γενίκευση της κοινωνικής ανασφάλειας. Σε αποσύνθεση των ιστών της μικρής επιχειρηματικότητας και της αγροτικής οικονομίας. Σε ασφαλιστική αντεπανάσταση. Σε υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και παιδείας.

Για την αριστερά τα κοινωνικά δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα. Όχι μόνο με την έννοια των κεκτημένων. Με την έννοια όσων δικαιούνται οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους σε μια εποχή έκρηξης της γνώσης και της τεχνολογίας.

Η Ελλάδα ήδη παραμένει σταθερά στις τελευταίες θέσεις στην ευρωζώνη, στις δαπάνες για την κοινωνική στήριξη, για την παιδεία, για την υγεία.

Δεν πρέπει δεχθούμε να κατρακυλήσει πιο χαμηλά.

Καμιά πλύση εγκεφάλου δεν θα σβήσει τον εναλλακτικό δρόμο : Δημοκρατικός Σχεδιασμός και Προγραμματισμός. Στήριξη και ποιοτική αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού. Ισχυρός και διαφανής δημόσιος τομέας. Συλλογικές μορφές εργασίας.

Είναι οι προγραμματικές αρχές που καταγράφονται στα 15 σημεία, το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπάρχει εναλλακτική λύση.

Υπάρχει εναλλακτική πλειοψηφία που μπορεί να την στηρίξει.

Όγδοο : Στην ιστορική καμπή που βρισκόμαστε η ελληνική νεολαία δεν θα είναι απούσα.

Οι παραδόσεις, οι συγκυρίες και οι σημερινές δυνατότητες το έφεραν ώστε τα τελευταία χρόνια η ελληνική νεολαία να βρίσκεται στην πρωτοπορία των αγώνων σε όλη την  Ευρώπη.

Με τον Δεκέμβρη ένα μήνυμα ελευθερίας, αφύπνισης, ελπίδας ηλέκτρισε όλον τον ευρωπαϊκό χώρο.

Τώρα ελπίζουν ότι από την ίδια αυτή χώρα της νεανικής επαναστατικότητας είναι δυνατό να πνεύσει ένα μήνυμα σιωπής, τρόμου, ήττας, μοιρολατρίας, κάμψης του φρονήματος των νέων και των εργαζομένων σε όλη την ήπειρο.

Κάνουν λάθος.

Αγνοούν ότι οι κατακτήσεις που θέλουν να κατεδαφίσουν έχουν πίσω τους αγώνες, θυσίες, φυλακές, εξορίες, προσφυγιά, εκτελέσεις από τη νεολαία, την εργατική τάξη, όλο το λαό μας.

Αργά ή γρήγορα τα πανεπιστήμια, τα άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα , οι τόποι δουλειάς σε μια τόση καίρια για το μέλλον τους στιγμή θα σηκώσουν τη σημαία της αντίστασης.

Με το άρθρο 16 η νέα γενιά, μαζί με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα,  διαμόρφωσε τα συνταγματικά δεδομένα του τόπου μας.

Με τον αγώνα ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας, στο πλαίσιο της πάλης όλων των εργαζομένων, μπορεί να επηρεάσει τη συνταγματική πραγματικότητα όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, ο αγώνας αυτός θα εγγραφεί στους κοινούς ευρωπαϊκούς αγώνες. Θα προκαλέσει τη στήριξη, την αλληλεγγύη, την έμπνευση και σε άλλους τόπους.

Ένατο : Με ένα μεγάλο μέρος των φίλων του ΠΑΣΟΚ η αριστερά έχει βρεθεί σε κοινές δράσεις κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων Καραμανλή. Για το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Για τα εργασιακά. Για τις ελευθερίες.

Η συνάντηση αυτή άλλαζε τα δεδομένα της χώρας. Τρομοκρατούσε το κατεστημένο. Δημιουργούσε νέους ορίζοντες.

Στις ιστορικές στιγμές  που βιώνουμε είναι αναγκαία η επαναπροσέγγιση με όλον αυτόν τον κόσμο.

Το διακύβευμα σήμερα δεν είναι η τύχη κάποιας νέας πολιτικής της σοσιαλδημοκρατίας. Κρίνεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική Καραμανλή για σκληρές θυσίες υλοποιούμενη από ένα αυτοεγκλωβισμένο Παπανδρέου.

Υπάρχουν δυο σημαντικοί λόγοι βασικοί για αυτή την συμπαράταξη. Για να μη περάσει η πολιτική της δεξιάς. Και για να μη ξαναγίνει ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος, με το μοντέλο Μπλερ, όχημα περάσματος της δεξιάς πολιτικής και ματαίωσης του αριστερού εγχειρήματος.

Η γονυκλισία στους καρδιναλίους της Ε.Ε. δεν έχει σχέση με την διαπραγματευτική αντίληψη των πρώτων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Είναι έξω από την ιδρυτική κουλτούρα του σοσιαλιστικού χώρου για κοινωνικό κράτος, για ισότητα και δικαιοσύνη, για λαϊκή κυριαρχία και τη σοσιαλιστική, τότε, συμμετοχή στο εργατικό και αγροτικό κίνημα.

Είναι η ώρα της κοινής δράσης και αλληλεγγύης ενάντια στην επιλογή του Συμφώνου Σταθερότητας, για δημοψήφισμα μπορεί να αλλάξει την πορεία.

Οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση αναγκαστικά είναι άμεσα συνδεμένες με το θέμα του Συμφώνου Σταθερότητας.

Καμιά επένδυση σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, αναπτυξιακή, περιβαλλοντική, οικολογική δεν μπορεί να υπάρξει με τις υπαγορεύσεις και τις απαγορεύσεις του Συμφώνου Σταθερότητας.

Οι εκλογές αυτές προσφέρουν μια μοναδική δυνατότητα να εκφρασθεί καθολικά η αποδοκιμασία στην πολιτική ΝΔ που κεντρικά στοιχεία της εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να αναδειχθεί η κοινωνική αριστερή απάντηση.

Δέκατο : Διανύουμε ένα πολιτικό χρόνο, όπου οι αποφάσεις δεν θα επηρεάσουν μια κυβερνητική θητεία. Θα σφραγίσουν για δεκαετίες τη χώρα. Και όλο το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ο θρίαμβος ή η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας είναι το κομβικό σημείο.

 Το γήπεδο της αναμέτρησης  σήμερα είναι σε μεγάλο βαθμό ο «αδύναμος κρίκος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα.

Η κυβέρνηση έκανε την επιλογή της. Αυτή η επιλογή πρέπει να ηττηθεί. Το συντομότερο δυνατό.

Η φάση που διανύουμε είναι καθοριστική για την ταυτότητα και το μέλλον της Ελλάδας. Και της Ευρώπης.

Όπως σε άλλες μεγάλης ιστορικής σημασίας στιγμές του τόπου μας είναι απαραίτητο ένα ευρύ Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης.

Η αριστερά καλείται από την ιστορία να είναι παρούσα, λαϊκή, διορατική, πρωτοπόρα.

Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει επειγόντως η ανάγκη αλλά και οι δυνατότητες για την δημιουργία ενός Μετώπου ανατροπής των δουλειών από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Για μια πορεία ανόρθωσης και αναγέννησης της χώρας με επίκεντρο της ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, νεολαίας, εργαζομένων και ανέργων, συνταξιούχων.

Υπάρχει η δυνατότητα για μια νέα κοινωνική πλειοψηφία με ισχυρό ρόλο ενός αυθεντικού ρεύματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, όπου ένας δημοκρατικά συγκροτημένος, πολύπλευρος και διαυγής ΣΥΡΙΖΑ των μελών του, ανοικτός στο λαό, χωρίς φοβικούς αποκλεισμούς, θα μπορούσε να έχει ένα σημαντικό ρόλο.

Μπορεί να ηττηθεί η επιλογή κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Μπορεί να ανοίξει νέος δρόμος με κατεύθυνση αριστερή, σοσιαλιστική.

Στο όνομα μιας άλλης Ελλάδας της εργασίας, της αναδιανομής του πλούτου, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του πολιτισμού.

Στο όνομα μιας άλλης Ευρώπης της ειρήνης, της αλληλεγγύης, των λαών.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more...

ΜΑΥΡΗ ΕΙΝ' Η ΝΥΧΤΑ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ...

Είναι γνωστή η αδυναμία της Αριστεράς, να παράξει πειστικό πολιτικό λόγο τις τελευταίες δεκαετίες. Κάποιοι το αποδίδουν στην αδυναμία κατανόησης των περίπλοκων δομών που παίρνουν οι διάφορες μορφές του Καπιταλισμού, άλλοι στην κατάρευση του "πειστικού σοσιαλιστικού μοντέλου". Ίσως να είναι και τα δύο! Ίσως και πολλά άλλα ακόμη.
Προσωπικά, διαβάζοντας το άρθρο του Π.Λαφαζάνη στην "Αυγή" της Κυριακής, διαπιστώνω μία ακόμη αιτία (ίσως την κυριότερη): Η εμπλοκή στελεχών της Αριστεράς στα χαρακώματα των εσωκομματικών συγκρούσεων αλλά και στα γρανάζια των θεσμών του αστικού κράτους, φαίνεται να λειτουργεί σαν λοβοτομή της αριστερής δημιουργικής σκέψης!
Θαυμάστε το άρθρο που παραθέτω παρακάτω! Ο σ. Λαφαζάνης δεν έχει καταλάβει τίποτα απο την σοβαρότατη κρίση που υποβόσκει στην αριστερά! Του αρκεί που ως άλλος Ιεζεκιήλ, είχε προβλεψει την οικονομική κρίση. Η εσωστρέφια του χώρου μας δεν έχει αίτια! Μας ήρθε απ' έξω άραγε; Κάτι σαν τον ιό Η1Ν1; Θα πάρουμε μία αντιβίωση και θα περάσει;
Ούτε που του έχει περάσει απ' το μυαλό οτι η κύρια πληγή της Αριστεράς είναι οι μηχανισμοί.
Μηχανισμοί εσωτερικοί που ενίοτε διαπλέκονται με θεσμούς ή άλλα αστικά "φαινόμενα" (ΜΜΕ πχ) και παίζουν παιγνίδια ερήμην της κοινωνικής βάσης της Αριστεράς!
Μόνος τρόπος απεμπλοκής απο αυτό τον βρόγχο είναι η καταπολέμηση της αιτίας που δημιούργησε τούς μηχανισμούς. Δηλαδή το κλείσιμο του κύκλου των αντιπροσωπευτικών δομών στο εσωτερικό των αριστερών κομμάτων. Με τη σημερινή εκρηκτική ανάπτυξη των επικοινωνιών και της τεχνολογίας, οι μορφές αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δεν είναι μόνο αναχρονιστικές αλλά και επιζήμιες. Όσο γρηγορότερα περάσει η Αριστερά στην αμεσοδημοκρατία τόσο πιο αποτελεσματικά θα σταθεί και πάλι το "αντίπαλον δέος" στον Καπιταλισμό!
Ο σ. Λαφαζάνης (και όποιος άλλος απο μας) δεν μπορεί να το καταλάβει, είναι καλύτερα να μείνει ένας απλός μαχητής και να αφήσει τις γενιές που έρχονται ή τούς πιό "ανοικτούς" απο τούς παλιότερους να "κάνουν παιγνίδι". Ένας τρόπος υπάρχει λοιπόν σύντροφε να ξεπεραστεί η κρίση (αυτή τη στιγμή). Ο ΣΥΡΙΖΑ μελών με όσο το δυνατόν περισσότερη αμεσοδημοκρατία.
Και όταν λέω "να ξεπεραστεί η κρίση" εγώ εννοώ την κρίση της Αριστεράς. Γιατί για την άλλη κρίση, την κρίση του καπιταλισμού, καρφάκι δεν μου καίγεται. Ευχής έργο θα ήταν να μήν ξεπεραστεί ποτέ! Να βαθύνει και να αποδομήσει το σύστημα! Αρκεί η αριστερά να έχει ξεπεράσει την δική της κρίση και να είναι σε θέση να υποχρεώσει τούς καπιταλιστές να "πληρώσουν την ανοργασμικιά νύφη" (καπιταλισμό)!

Ακολουθεί το άρθρο του σ. Π. Λαφαζάνη, απο την Αυγή της Κυριακής:

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ

Read more...

ΑΚΟΑ: ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΡΕΙΣ "ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΙ" ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΉΡΙΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΥΒΕΛΗ!!!

Γιά παράβαση των συμφωνιών για την έκδοση ανακοίνωσης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κάνει λόγο η ΑΚΟΑ. Τελικά η απόφαση όχι μόνο δεν ήταν ομόφωνη αλλά, όπως υποστηρίζεται, εκτος των τριών βουλευτών της ανανεωτικής πτέρυγας, όλοι οι υπόλοιποι καταδίκασαν τις πρακτικές Κουβέλη!!!

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Όπως είναι γνωστό, στην έκτακτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, συζητήθηκε το ζήτημα που θέτει η ανακοίνωση των 23 μελών της Γραμματείας του, για τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, σύντροφο Φ. Κουβέλη. Η ανακοίνωση, συμφωνήθηκε να μη δηλωθεί ως ομόφωνη -όπως ζητήθηκε από βουλευτή της Ανανεωτικής Πτέρυγας- αλλά ούτε ότι πάρθηκε κατά πλειοψηφία. Η πραγματικότητα είναι ότι -πλην τριών βουλευτών της Ανανεωτικής Πτέρυγας- δηλώθηκε με διάφορους τρόπους από την πλειοψηφία των βουλευτών ότι δεν συμφωνούν με τις πολιτικές τοποθετήσεις του Φ. Κουβέλη. Μερικοί, μάλιστα, δήλωσαν ότι έτσι η συζήτηση, για τον πρόεδρο της δημοκρατίας, γίνεται πλέον ανισότιμη. Ο Φ. Κουβέλης δεν απάντησε στη πολιτική ουσία που θέτει η ανακοίνωση των 23, αν και τέθηκε από πολλούς το ίδιο ζήτημα στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας. Το θέμα θα ξανάσυζητηθεί τις επόμενες μέρες, σε κοινή συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και της Κ.Ο. -όπως συμφωνήθηκε, όταν τέθηκε το ζήτημα.

Read more...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΚΟ ΑΛΑΒΑΝΟ.

Από το γραφείο του Αλέκου Αλαβάνου μας ήρθε η εξής ενημέρωση:

Ο Αλέκος Αλαβάνος θα παραχωρήσει Συνέντευξη Τύπου την Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010. Η συνέντευξη θα δοθεί στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) και ώρα 1 μ.μ.

 Με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στόν ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, η συνέντευξη αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον! Ίσως μάλιστα να δρομολογήσει και απρόβλεπτες για την ώρα εξελίξεις.

Όμως μιά και αναφερθήκαμε στον Α.Αλαβάνο να θυμίσουμε ότι την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου θα μιλήσει στην παρουσίαση του νέου τεύχους της Επιθεώρησης Πολιτισμού  Ένεκεν (υπόλοιπες πληροφορίες στην πρόσκληση που ακολουθεί).

Επίσης, οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ και ΑΠΟ διοργανώνουν συγκέντρωση–συζήτηση με θέμα: «Σύμφωνο Σταθερότητας και Αριστερά», τη Δευτέρα 1^η Φεβρουαρίου, στο θέατρο ΑΛΦΑ (Πατησίων 37 και Στουρνάρη), με εισηγητές τον Αλέκο Αλαβάνο και τον Κώστα Βεργόπουλο.

 

Read more...

“Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ….ες”, γιατ’ειμαστε ΣΥΡΙΖΑ!

Αναδημοσίευση απο το ΣΥΡΙΖΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ  www.syrizaorizondia.gr               

Του Δημήτρη Ζαγορίτη

“Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ”

(Μ.ΣΑΜΠΑΤΑΚΑΚΗΣ)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΧΑΛΗ ΣΑΜΠΑΤΑΚΑΚΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ Π.Γ. ΤΟΥ ΣΥΝ
«Οι 22 «παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ» απέκτησαν βήμα για να κάνουν δηλώσεις χάρη στην απήχηση των αριστερών, ανανεωτικών ιδεών και τη δημοφιλία του Φώτη Κουβέλη καθώς και άλλων στελεχών του ΣΥΝ. Με μεγάλη έκπληξη είδα την εμπλοκή του έμπειρου Μανώλη Γλέζου σ’ αυτή τη θλιβερή ιστορία.
Η επίθεσή τους μας υπενθυμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας παρακμιακός χώρος αριστερισμού και συγκρούσεων.
Το αίτημα να σιωπήσουν οι ιδέες της σύγχρονης ανανεωτικής αριστεράς βαθαίνει τον αυτοκαταστροφικό κατήφορο του ΣΥΡΙΖΑ.
Η απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία τομή σήμερα για να αποκατασταθούν ανοιχτά, μπροστά στο λαό, οι αρχές, οι αξίες και η δημοκρατική λειτουργία που αρμόζει στην ανανεωτική αριστερά.»
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 20/01/2010

Σ.Σ. Μάλιστα!
Τ'ακούσαμε κι αυτό, ότι δηλαδή ο χώρος που αγωνιζόμαστε και παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις είναι παρακμιακός, χώρος αριστερισμού και συγκρούσεων.
Και δεν βρέθηκε ούτε ένας (αρ.1) από τους τόσους ευπρεπείς συντρόφους του ανανεωτές όχι να τον ανακαλέσει στη τάξη, ούτε να τον στείλει στο.. καλό, αλλά απλά να του πει “πως μιλάς έτσι ρε Μιχάλη για το ΣΥΡΙΖΑ και τα μέλη του“. “Δεν ντρέπεσαι λιγάκι“; “Ούτε έχεις λίγη τσίπα επάνω σου“, “Δεν ξέρεις διαδρομή και αγώνες τους“;
Αλλά που να ειπωθούν τέτοια πράγματα; Στα δείπνα με τα λαμόγια και τους Παπατζήδες; Από ποιούς; Απ’όσους η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο διακαής τους πόθος; Και που ψήφιζαν πρόσφατα οικολόγους και ΠΑΣΟΚ και όχι ΣΥΡΙΖΑ;
Όταν όμως ΟΛΟ το σύστημα και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι έχουν στοχοποιήσει το ΣΥΡΙΖΑ, που χαλάει την πολιτική και ταξική τους συναίνεση, μήπως δείχνει αφέλεια όποιος ζητά τέτοια πράγματα;
Ας μην κάνουν όμως όνειρα χειμερινής νυκτός οι συστημικοί “κεντροαριστεροί“. Όσο υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που χρειάζονται το ΣΥΡΙΖΑ και αν ακόμη (πράγμα απίθανο) τον διαλύσουν, πάλι σαν "φοίνικας" θα αναγεννηθεί άλλος, για να προχωρήσει και να τους (ξανα)κόψει τον ύπνο .
Κι’αν πειράζει το χάσιμο πολύτιμου χρόνου, κι'αν κάποιοι δεν αξιωθούνε να ζήσουμε τη συνέχεια, τι να κάνουμε; Η ζωή συνεχίζεται με τους Λεωνίδες και τους ‘Εφιάλτες” της και μόνο οι Σαμπατακάκηδες μένουν στα γκρίζα περιθώρια της.

Read more...

ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!

Με δήλωση του στην προσωπική του σελίδα στο facebook, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και στέλεχος της Ανανεωτικής Πτέρυγας δηλώνει πως θα παρευρεθεί στο αυριανό συλλαλητήριο που διοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα, κατά του Συμφώνου Σταθερότητας (και κατ' επέκταση κατά της συμφωνίας που το προβλέπει!).

Έτσι παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες των γνωστών "κύκλων", προκειμένου να αποτύχει η πρώτη κινητοποίηση κατά της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα φαίνεται να παίρνουν άλλη τροπή. Λέτε να έχουμε "απρόβλεπτες" εξελίξεις; Θα δούμε...

 

Read more...

ΔΕΝ ΤΙΜΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕΒΟΜΑΙ !

Της Ελένης Πορτάλιου*

Δεν τιμώ και δεν σέβομαι τον Λεωνίδα  Κύρκο, άλλωστε «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Η τιμή και ο σεβασμός βασίζονται στην αμοιβαιότητα. Στον ορίζοντά του και στον ορίζοντα αυτών που  καλύπτονται πίσω του, οι άνθρωποι της αριστεράς, στους οποίους τοποθετώ τον εαυτό μου, δεν υπάρχουν, δεν αξίζουν τίποτε. Οι αγώνες και η ηθική μας τού είναι/τούς είναι ξένοι. Από το ήθος και ύφος του παρελθόντος έχει μείνει μόνο το ύφος της εξουσίας – της δοτής από τις συστημικές δυνάμεις εξουσίας.

Ποιος είναι αλήθεια ο σκοπός που  αγιάζει το μέσον ενός δείπνου με παράγοντες του δικομματισμού και του κεφαλαίου; Μια νέα εθνική ενότητα ή μια πρόσδεση στο ΠΑΣΟΚ; Ο σκοπός κατέρρευσε πάνω στη θλιβερή εικόνα που κόσμησε τις τηλεοράσεις μας. Όσο για τα μέσα, ο σταλινισμός με ανθρώπινο πρόσωπο είναι ίδιος με τον σταλινισμό χωρίς πρόσωπο.

Ο καθένας  δικαιούται να οδηγεί ελεύθερα τις  ιδέες του στο έσχατο όριό τους. Το ίδιο και ο Λεωνίδας Κύρκος. Το πρόβλημα είναι ότι το κάνει στο όνομα μιας ιστορίας της οποίας όλοι μετέχουμε. Και όποιος δεν αντιδρά μετέχει του εξευτελισμού.

Στο νεκρόδειπνο  αυτό παρακάθισαν ενεργά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν εκλεγεί στο Κοινοβούλιο και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με τις δικές μας ψήφους και, κυρίως, χάρη στο πολιτικό, αγωνιστικό και αξιακό κεφάλαιο που δημιουργήσαμε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μέσα από μια σισύφεια πορεία στην οποία συνεχώς μας πυροβολούν κατά μέτωπο. Ο Φ. Κουβέλης, θεσμικός παράγων και ο Σ. Λυκούδης, απών από τους αγώνες της αυτοδιοίκησης, τα βρήκαν συνδειπνούντες με αυτούς που απεργάζονται φτώχεια και ανεργία για τον κόσμο της βιοπάλης, που αποκηρύσσουν τον Δεκέμβρη και θέλουν να καταργήσουν το άσυλο.

Αν η  δημοκρατία επιτρέπει να χάνει κανείς το μέτρο του αυτοσεβασμού, απαγορεύει πάντως στους – τρόπος του λέγειν – αντιπροσώπους του λαού της  αριστεράς να παραβιάζουν τη θέληση και τις αποφάσεις αυτού του λαού.

Ο δρόμος από την καθημερινή παρουσία στα  κανάλια μέχρι το δείπνο είναι σύντομος και από κει οδηγεί μεταμεσονύχτια στον Πρετεντέρη και στις θερμές επιδοκιμασίες του Μίχαλου προς τον σοβαρό πολιτικό Φ. Κουβέλη. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να αναζητήσει τιμές και δόξες οπουδήποτε η συνείδησή του το επιτρέπει, but not in our name.

Περίμενα  από τα «όργανα» να δώσουν ένα τέλος στα καμώματα αυτών που κατέστησαν τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά τόσο διάτρητες ώστε να μπορούν να μπαινοβγαίνουν από τη μια στην άλλη πλευρά ανενδοίαστα,  ανάλογα με το προσωπικό τους συμφέρον. Το πρόβλημα δεν είναι ότι στο πάνελ του δείπνου δεν κλήθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Τότε θα είχαμε μια ακόμα ωραιότερη ατμόσφαιρα διχασμένων συνειδήσεων και ραγισμένων ταυτοτήτων. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς από τους εκπροσώπους μας, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, δεν σκέφτηκε ότι έχει υποχρέωση να μιλήσει στο δικό μου όνομα και στο όνομα χιλιάδων άλλων μελών του ΣΥΡΙΖΑ, που αποσβολώνονται καθημερινά μπροστά στο δελτία ειδήσεων. Μικροσυσχετισμοί, μικροϋπολογισμοί, χειρισμοί μικροϋποθέσεων έχουν οδηγήσει τις μεγάλες υποθέσεις των ανθρώπων σε αδιέξοδο. Ποια ισότητα, ποια δικαιοσύνη, ποια αλληλεγγύη θα υπερασπιστεί μια αριστερά που δεν γνωρίζει τίποτε από ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη στο εσωτερικό της ;

Μπορούμε  να λύσουμε τον γόρδιο δεσμό που μας δυναστεύει ή πρέπει να επαναλάβουμε την απάντηση της Σύλλας Παπαγιαννοπούλου « Σύντροφοι , καληνύχτα !» .

Ελένη Πορτάλιου    

*μέλος ΣΥΡΙΖΑ 2^ου Διαμερίσματος Αθήνας 

Read more...

ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΑΡΑΓΕ...

ΚΛΙΚ 

Πόσο υπερήφανοι να αισθάνονται άραγε, ο Φώτης Κουβέλης, ο Δημήτρης Παπαδημούλης ή ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης, όταν βλέπουν δίπλα στις δηλώσεις και τα άρθρα τους, το σύμβολο της Χούντας!

Πόσο υπερήφανοι να αισθάνονται που η "ανανεωτική κουλτούρα" του οπαδού τους φτάνει μέχρι του σημείου να στήνει προβοκάτσιες στο blog του,  με όπλο το σύμβολο για την ανατροπή του οποίου πάλεψαν γενιές αγωνιστών όπως οι προαναφερόμενοι! (Κάντε κλικ στην εικόνα)

Πράγματι τέτοιο  ΣΥΡΙΖΑ δεν ονειρευόμαστε! Αυτόν τον χαρίζουμε στην ...Ανανέωση (!!!)  Ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ έχει ήθος, αξιοπρέπεια, μνήμη και κυρίως ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ!

Read more...

Οι Δραπετσώνες του Κόσμου

του Περικλή Κοροβέση Φανταστείτε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας μαύρης φυλής. Τον αρχηγό της αντιπολίτευσης κινέζο και τον αρχηγό του ΛΑΟΣ Αφγανό. Μοιάζει λιγάκι σαν αριστερίστικη προβοκάτσια, αλλά αυτή μπορεί να είναι η πραγματικότητά μας ύστερα από μερικές δεκαετίες. Και ο λόγος είναι απλός: «Καθαροί» λαοί ουδέποτε υπήρξαν και ουδέποτε θα υπάρξουν. Φυλές υπήρξαν και υπάρχουν. Αλλά αυτές ουδέποτε δημιούργησαν κράτη-έθνη, που είναι δημιούργημα του διαφωτισμού. Στην ουσία όλα τα κράτη του κόσμου είναι αυθαίρετα. Κατά κανόνα είναι διαμελισμένες αυτοκρατορίες που επιβάλλονται από τους νικητές μετά από πολέμους(π.χ. Οθωμανική αυτοκρατορία, Αυστροουγγαρία κλπ). Η καθαρότητα του έθνους είναι μια ναζιστική αντίληψη (αν και προϋπήρχε στην Ευρώπη και τις Αμερικές) που σημαίνει την εξόντωση του διαφορετικού. Είτε στο όνομα της φυλής, είτε στο όνομα της θρησκείας, είτε στο όνομα των πολιτικών ή των φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Η καθαρότητα είναι το άλλο όνομα του ολοκληρωτισμού. Αυτό που αποκαλούμε έθνος είναι η κυριαρχία ενός πολιτισμού και μιας γλώσσας και δεν έχει καμιά σχέση με τους δεσμούς αίματος. Και από αυτή την άποψη η κυριαρχούσα κουλτούρα δεν απειλείται από καμία μειονότητα, όσο και να είναι διαφορετική. Αργά ή γρήγορα θα ενταχθεί στο υπάρχον σύστημα. Και αυτό το βλέπουμε καθαρά στους έλληνες μετανάστες. Άλλη η νοοτροπία του ελληνοαμερικάνου και άλλη η νοοτροπία του ελληνογάλλου. Η μετανάστευση είναι μια φυσιολογική ροπή της ανθρωπότητας. Αν το σημερινό ανθρώπινο είδος, που δημιουργήθηκε στην Αφρική, δεν μετανάστευε, σήμερα ο πλανήτης θα ήταν ακατοίκητος. Κι αν γνωρίζαμε τις μετακινήσεις των πληθυσμών στο βάθος της ιστορίας, η σημερινή μετανάστευση θα μας φαινόταν αστεία. Γιατί μετακινούνται οι άνθρωποι και αφήνουν τα σπίτια τους, τις οικογένειες τους, τη γη τους; Το είπε ο Τάσος Λειβαδίτης στο στίχο του «στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή». Και είναι πολλές οι «Δραπετσώνες» πια στον κόσμο μας. Και ξέρουμε πια και ποιος είναι ο λόγος. Ο παγκοσμιοποιημένος, ο μαφιόζικος καπιταλισμός του καζίνου που καταστρέφει οικονομίες και περιβάλλον και απειλεί τη ζωή του πλανήτη. Στην ουσία οι μετανάστες έρχονται στον καταστροφέα τους για να εισπράξουν την αποζημίωση με ένα λαθραίο μεροκάματο.

Read more...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Η ΚΑΡΤΑ ΜΕΛΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑ!

Μπορεί για άλλους να είναι ένα απλό κομμάτι χαρτόνι. ¨Όμως σηματοδοτεί μια νέα εποχή. Θεωρώ οτι είναι απο τις σημαντικότερες εξελίξεις στο χώρο της Αριστεράς!
Τουλάχιστον απο την περίοδο της μεταπολίτευσης και δώθε.
Σημαντική γιατί, σημειολογικά τουλάχιστον, σηματοδοτεί μια σύγχρονη αριστερή στροφή της ριζοσπαστικής αριστεράς!

ΑΥΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΤΑ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ!

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ!

Read more...

ΠΕΡΙ ΠΡΟΞΕΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ...

Με την άδεια του Ροϊδη, δημοσιεύω (για μία ακομη φορά),  ένα εξαιρετικά  τεκμηριωμένο και ψύχραιμο άρθρο, απο το υπέροχο blog του.

Το προξενιό του Φώτη (Κουβέλη)

12/01/2010 από Po

και άλλα προκλητικά «ανανεωτικά» ολισθήματα

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,

Ο πρώην πρόεδρος της ΕΑΡ και του ΔΣΑ κ.Φ.Κουβέλης, συνεχίζει μια μακρόχρονη προσπάθεια για

να επιτύχει μια συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ σε

αυτοδιοικητικό και σε κυβερνητικό επίπεδο, στα πλαίσια μιας προφανούς πολιτικής βούλησης της υπερπροβεβλημένης τηλεοπτικά «Ανανεωτικής Πτέρυγας» του ΣΥΝ. Από το 1996 έχει αναπτυχθεί ένα ρεύμα προσχωρήσεων στελεχών της ΕΑΡ στο κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, παράλληλο με παλιότερα και νεότερα ρεύματα στελεχών του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς και του οικολογικού χώρου, που συνεργάστηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είτε από τη Βουλή, ή από την Αυτοδιοίκηση, ή από κυβερνητικές θέσεις, είτε επανδρώνοντας τον κρατικό μηχανισμό είτε δίνοντας απλώς τις συμβουλές τους ή το ηθικό κύρος τους, ή την πυκνή τηλεοπτική τους παρουσία, πολλοί δε επικεφαλής ομάδων με δεκάδες αριστερά στελέχη (ΑΕΚΑ, ΕΔΑ, ΑΚΕ κλπ).

Τίτος Πατρίκιος Μάρκος Βαφειάδης, Ηλίας Ηλιού, Μανώλης Γλέζος, Θόδωρος Κατριβάνος, Μιχάλης Περιστεράκης, Γιάννης Τούντας Χρήστος Ροζάκης Μυρσίνη Ζορμπά, Παρασκευάς Παρασκευόπουλος, Ανδρέας Παπάς, Μιχάλης Μοδινός, Παύλος Αθανασόπουλος, Νίκος Γρατσίας, Θοδωρής Τσίκας, Νίκος Μπίστης, Π.Κουναλάκης, Σπ.Δανέλλης, Μαρία Δαμανάκη, Σπύρος Βούγιας, Ηλίας Ευθυμιόπουλος, Θανάσης Γεωργακόπουλος, Δανάη Αντωνάκου, Αθηνά Δρέττα (μόλις προσελήφθη ως γ.γραμματεύς υπουργείου από τις μικρές αγγελίες του Ίντερνετ), Γιάννης Ρέγκας, Ζαχαρίας Ζούπης, Στέλιος Λογοθέτης, Πάνος Σκοτεινιώτης, Τραϊανός Χατζηδημητρίου, Δημήτρης Σαράφογλου, Μίμης Ανδρουλάκης, Νίκος Γαλανός, Τάκης Θεοδωρικάκος, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Αντώνης Μπριλλάκης, Τερέζα Μπούκη, Μάκης Κοψίδης και βέβαια Θ.Τσουκάτος. Κάποιοι κέρδισαν κάποιου είδους όφελος, κάποιοι απλά εξευτελίστηκαν, κάποιοι επανόρθωσαν κλπ δεν τσουβαλιάζω όλες τις περιπτώσεις. Καταγράφω αυτόν τον κατάλογο από τον οποίο απουσιάζουν αρκετοί ακόμη, για να ρωτήσω: Όλοι αυτοί, μερικοί από αυτούς ηγετικές μορφές της ιστορικής Αριστεράς, άλλαξαν σε κάτι το ΠΑΣΟΚ, το μπόλιασαν έστω με κάποια διαφορετική νοοτροπία; Άφησαν κάπου τη σφραγίδα τους σε κάποιο νομοθέτημα, σε κάποιο έργο; Υπάρχει κάτι που να θυμίζει τη συνεργασία τους με το ΠΑΣΟΚ; Κάτι που να λέει ο κόσμος, να αυτό βρε παιδί μου το χρωστάμε στον τάδε;

Νομίζω πως η απάντηση είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ μαζί με την επισήμανση πως πολλούς από αυτούς τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι και πετάχτηκαν από το ΠΑΣΟΚ σαν στυμμένες λεμονόκουπες.

Κάνω μια δεύτερη σκέψη. Υπάρχει ευρωπαϊκή πείρα στο θέμα αυτό; Ασφαλώς ναι. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Δυο μεγάλα ΚΚ, Γαλλίας και Ιταλίας κατάντησαν σε ποσοστά του 3% και το δεύτερο μάλιστα βρέθηκε έξω από τη Βουλή.

Κάνω μια τρίτη σκέψη. Εμποδίζει κανείς την Αριστερά, να ψηφίσει τα νομοθετήματα του ΠΑΣΟΚ με τα οποία συμφωνεί; Να καταθέσει εποικοδομητικές και ρεαλιστικές τροπολογίες; Να πεί ψηφίζω αυτό, αλλά ζητώ κι εκείνο; Ασφαλώς όχι και το έχει κάνει αρκετές φορές. Υπάρχει θέμα μικροψυχίας της όταν το ΠΑΣΟΚ φέρνει κάτι θετικό αλλά λίγο στη Βουλή; Ναι υπάρχει και πρέπει να διορθωθεί.

Που αποσκοπεί λοιπόν η σερνόμενη χρόνια τώρα υπόγεια ή φανερή επιθυμία για συνεργασία ΣΥΝ-ΠΑΣΟΚ, αν όχι στην ικανοποίηση μωροφιλοδοξιών; Υπάρχει περιθώριο συνεργασίας έστω και στο επίπεδο του δήμου Αθήνας; Από ότι ξέρω το μόνο γεγονός για το οποίο ακούστηκε η παράταξη ΠΑΣΟΚ ήταν οι καταγγελίες του Μ.Τριανταφυλλόπουλου για κάποια τσάμπα τηλεφωνήματα σε βάρος του ελληνικού δημοσίου, που εικάζω ήταν και η αιτία που τα εξαιρετικά προσόντα του κ.Σκανδαλίδη δεν αξιοποιήθηκαν σε κυβερνητικό επίπεδο. Να θυμίσω τη στάση της δημοτικής του ομάδας στο εμβληματικό θέμα του Mall; Αν ερωτηθεί ο μέσος Αθηναίος, ξέρει να βρει μια διαφορά ανάμεσα στην πολιτική Κακλαμάνη και Σκανδαλίδη; Ασφαλώς όχι και αυτό δεν θα οφείλεται στην ένοχη σιωπή των ΜΜΕ όπως συμβαίνει με τις θέσεις των αριστερών παρατάξεων. Αλλά ακόμη και κάτω από καθεστώς λογοκρισίας, συχνά προκλητικό, όταν π.χ. αποσιωπάται η αντίδραση της Αριστεράς στις φιλότιμες προσπάθειες του εργάτη της αθάνατης ολυμπιακής ιδέας κ.Μ.Κυριακού να επεκτείνει τον αθλητικό του όμιλο σε βάρος του πεδίου του Άρεως-προς όφελος πάντα των αθλουμένων-δεν έχει η «Ανοιχτή Πόλη» εξασφαλίσει μια σαφή αναγνωρισιμότητα με πολλά ακτιβιστικά, ριζοσπαστικά, αγωνιστικά εύσημα;

Ο κ.Κουβέλης και οι Ανανεωτές, έπεσαν και σε δεύτερο ολίσθημα. Υπερψήφιση Κ.Παπούλια. Από πού κι ως πού; Τι σηματοδοτεί αυτή η υποψηφιότητα που θα εγκριθεί άνετα και από το «Λάος», το οποίο έστω και από τακτικισμούς ορμώμενο, επαινεί τον κ.Πρόεδρο; Γιατί 4 κόμματα πρέπει να συμπέσουν στην αναπαλαιωμένη εκλογή ενός παλαίμαχου πρώην βουλευτή-υπουργού σε μια τόσο αφόρητη ομοιομορφία; Χάθηκαν τα φωτεινά πρόσωπα σε αυτή τη χώρα; Δεν έχει συμβολισμούς και μηνύματα το πρόσωπο του προέδρου; Ενόχλησε κάπου ο κ.Παπούλιας το σύστημα Εξουσίας, με εξαίρεση τις δηλώσεις του για την «εξέγερση» του Δεκέμβρη, οπότε μαζί με τον κ.αρχιεπίσκοπο φάνηκε να στηρίζει κατά κάποιο τρόπο τις αμφιλεγόμενες εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είναι γνωστό πως συνηθίζουν συχνά υψηλά ιστάμενες προσωπικότητες που έχουν εξασφαλίσει κάποια ασυλία, όταν κρίνουν πως δεν καρπώνονται το αναλογούν μερίδιο δημοσιότητας, να εκφράζουν «ριζοσπαστικές» απόψεις εκ του ασφαλούς για να εξασφαλίσουν κάποια ευρύτερη αποδοχή, κάποια υστεροφημία ή κάποια έκπληξη της κοινής γνώμης για να κλέψουν την παράσταση;

Βαρεθήκαμε να ακούμε δουλοπρεπείς επαίνους και φτηνές κολακείες για δυο άχρωμες προσωπικότητες, για δυο ασφαλώς καλούς κυρίους, όπως οι κ.κ.Στεφανόπουλος και Παπούλιας, στους οποίους ανατέθηκε ελέω Συντάγματος Α.Παπανδρέου ο ανώδυνος δημοφιλής ρόλος του –δυστυχώς-διακοσμητικού Ανώτατου Άρχοντος. Ο κ.Παπούλιας μπορεί να διεκδικήσει και τα εύσημα του ανθρώπου που τιμά τις φιλίες του, με βάση τη γνωστή συμπαράστασή του στον δοκιμαζόμενο Α.Παπανδρέου, τον οποίο εδάνεισε σε μια δύσκολη στιγμή. Πέραν τούτου, και πέραν μιας σεμνής προεδρικής παρουσίας, πιο συγκρατημένης σε έκφραση κοινοτοπιών από άλλους προκατόχους, δεν βλέπω κάτι ιδιαίτερο. Δεν έχει η Αριστερά εμβληματικές προσωπικότητες, σοβαρούς διανοούμενους, κοινωνικούς αγωνιστές, ή ιστορικά πρόσωπα για να στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτώντας το διαφορετικό;

Έρχομαι στην έσχατη πλάνη, στο δείπνο του Λεωνίδα Κύρκου στο οποίο προσεκλήθη ο Μακεδονομάχος και ευσεβής πρώην διαχειριστής μυστικών (για εθνικούς λόγους) κονδυλίων κ.Σαμαράς αλλά δεν βρέθηκε καρέκλα για τον Αλέξη Τσίπρα. Λυπάμαι αλλά θα είμαι σκληρός. Δεν μπορούν οι ιερές αγελάδες της Αριστεράς να βρίσκονται στο απυρόβλητο. Όλοι μας τιμάμε τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Μίκη Θεοδωράκη-για να μην αναφερθώ και σε άλλους-για τους αγώνες τους-τον δεύτερο και για τη μοναδική πολιτιστική του προσφορά-αλλά φίλος ο Πλάτων, φιλτέρα η αλήθεια. Εξυπακούεται πως το μπλογκ αυτό είναι ανοιχτό και καλοδέχεται τον αντίλογο.

Πάντα υποψιαζόμουνα τον Λεωνίδα Κύρκο πως διέθετε και μια σκοτεινή πλευρά. Με υποψιάζανε οι φυσαρμόνικες της Ομόνοιας, οι ρητορικές του κορώνες προς τις χαρούμενες νοικοκυρές, η αστεία ΕΑΔΕ (για όσους δεν θυμούνται η αντιδικτατορική ενότητα με τη Δεξιά, και μετά την πτώση της Χούντας), οι σχέσεις του (σαφώς όχι για ίδιον όφελος, και αναγνωρίζω, ίσως αναγκαστικά, σε δύσκολες εποχές) με τα μυστικά κονδύλια και με τον αμαρτωλό διαθέτη τους το φασιστικό καθεστώς Τσουσέσκου για τις οποίες δεν ζήτησε ποτέ συγνώμη όπως έκανε ο Γιάννης Μπανιάς, η εμμονή του στην προβοκατόρικη ονομασία ΚΚΕ (ες) του κόμματός του (τόσο για το σφετερισμό του τίτλου ΚΚΕ όσο και για το απαράδεκτο –ες, που υπονοούσε πως το ΚΚΕ ήταν –εξ) η απαράδεκτη στάση του στο Μακεδονικό όταν συμμετείχε στα κιτς εθνικιστικά-ρατσιστικά συλλαλητήρια του χουντικού μητροπολίτη

Συνδαιτημών του κ.Κύρκου, απόστρατος Μακεδονομάχος.

Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Β΄ κατά του «εγκληματικού έθνους των Γυφτοσκοπιανών». Σε όλα αυτά προστέθηκαν τώρα και οι συνεχείς προτάσεις του για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, για διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ κλπ προτάσεις που γίνονται από έναν απόστρατο της πολιτικής, ο οποίος αντί να είναι ο σεβαστός Νέστορας της παράταξης, βάζει φυτίλια και λόγια.

Λυπάμαι αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στο ΚΚΕ το οποίο βεβαίως δεν με εκφράζει, πως στο Μακεδονικό κράτησε εκείνη τη δύσκολη περίοδο της δικομματικής (Εξαιρώ τον Κ. Μητσοτάκη, που οι ευθύνες του ως τότε πρωθυπουργού είναι βέβαια σοβαρές, αλλά άλλης τάξεως) υστερίας (1991-1992) μια θαρραλέα και συνεπή στάση, την οποία ο Λ. Κύρκος προσπάθησε με αστείες δικαιολογίες αργότερα ανεπιτυχώς να υποβαθμίσει. Πήγε δηλαδή αντί να απολογηθεί, να ζητήσει και τα ρέστα. Αυτό δείχνει έλλειμμα σε πολλά ηθικά πεδία:


«Μετά από μια αρχική ταλάντευση στην οποία παρασύρθηκε και ο ΣΥΝ, που δέχτηκε μια μεγάλη πίεση του εθνικιστικού κλίματος και μέσα στις γραμμές της αριστεράς, ισορρόπησε πολύ γρήγορα (…) Σήμερα ο ΣΥΝ βγαίνει πλήρως δικαιωμένος (…) Η φράση μου (σ.σ. “ήμασταν όλοι εδώ πλην Λακεδαιμονίων”) καυτηρίαζε τη στάση του ΚΚΕ, που παρακολουθούσε παθητικά τις εκδηλώσεις, το συλλαλητήριο, τις ομιλίες. Δεν έκανε καμιά προσπάθεια να επηρεάσει προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως κάναμε εμείς. Μπροστά στον όγκο του συλλαλητηρίου, η μικρή φωνή μας καταπνίγηκε».


http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4524296&publDate=

Ευθύνες υπάρχουν δυστυχώς και στις υπόλοιπες ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ, με στρατηγικά λάθη, με ανικανότητα συχνά κραυγαλέα, με εμφανές έλλειμμα γνώσης, φαντασίας, ικανότητας παραγωγής πολιτικής, με πολιτική στενομυαλιά και στενοκαρδία, με ανόητους εξτρεμισμούς-αριστερισμούς και πιο ανόητες ακόμη δηλώσεις, με μωροφιλοδοξίες και παλιμπαιδισμούς, με κρίσιμη απειρία. Λυπάμαι γιατί υποψιάζομαι πως αργά ή γρήγορα, επέρχεται το τέλος του ενωτικού πειράματος της Αριστεράς. Κάποιοι από τους υπεύθυνους, θα δρέψουν τη δόξα του κ.Μπίστη, κάποιοι απλώς θα καλούνται συχνότερα στην T.V. κατά το ιδιότυπο καθεστώς του κ.Π.Κουναλάκη, κάποιοι απλά θα πεταχτούν στα αζήτητα.

Ελπίζω ειλικρινά και θα χαρώ πολύ να βγω ψεύτης.

Υπάρχει ακόμη ελπίδα.

Read more...