.JPG)
Πού το πάνε οι ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΙ;
>> Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010
Εδω και αρκετό καιρό είναι εμφανές οτι ο ΣΥΝ έχει πάψει να είναι ένας. Και γίνεται ακόμη πιό εμφανές πρίν και μετά απο συνεδριάσεις καθοδηγητικών οργάνων. Η μόνη πραγματικά συγκροτημένη φράξια (έχει πάψει εδω και καιρό να είναι τάση) είναι η Ανανεωτική Πτέρυγα, η οποία ασκεί με συνέπεια και με την απαραίτητη "πολιτική πονηριά" την πολιτική της (τούς σκοπούς της οποίας θα εξηγήσουμε παρακάτω). Το γεγονός ότι ο όρος "πολιτική πονηρια" και η χυδαιότητα που αποπνέει, είναι αστικό κατασκεύασμα, ουδόλως φαίνεται να την ενοχλεί.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα απο την τελευταία συνεδρίαση της Π.Γ δεν μπορεί να υπάρξει. Με τη γνωστή "Κουβέλεια" μέθοδο (δια των "φιλικών" ΜΜΕ), ο αρχηγός της φράξιας βάζει προς συζήτηση δύο θέματα: Συνεργασία με ΠΑΣΟΚ στίς δημοτικές και Υπερψήφιση Παπούλια (στην ουσία δεύτερη συνεργασία με ΠΑΣΟΚ). Έτσι πάει την ατζέντα της συνεδρίασης εκεί που ο ίδιος θέλει γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι τον ευνοεί η απειρία Τσίπρα και η θολούρα που επικρατεί στίς αλληλοσπαρασόμενες ομάδες που τον υποστηρίζουν!
Μια απλή δήλωση του προέδρου του ΣΥΝ, αμέσως μετά τις συνεντεύξεις Κουβέλη αρκούσε: "Για τις πολιτικές συνεργασιών αποφασίζει ο ΣΥΡΙΖΑ"!
Αντ' αυτού προτίμησε να "αναλώσει" την συνεδρίαση με δύο θέματα βαλμένα απο το παράθυρο αντί του κορυφαίου θέματος που είναι η διεξαγωγή συνεδρίου.
Έτσι για μία ακόμη φορά "η μπάλα στην κερκίδα", όσον αφορά τουλάχιστον τη σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και την υλοποίηση των αποφάσεων της γραμματείας για εγγραφή μελών κ.τ.λ.
Αυτή τη φορά η καθυστέρηση συμφέρει και τούς δύο.
α) Τον μεν Κουβέλη γιατί για μία ακόμη εκλογική διαδικασία (Δημ. Εκλογές) του είναι απαραίτητη η ψήφος όλων αυτών που λοιδωρεί ως αριστεριστές (του ΣΥΡΙΖΑ δηλ.) και των οποίων αντιπρόσωπος εξακολουθεί να παραμένει στο κοινοβούλιο. Και για να προλάβω μερικούς θα τους πω οτι την δικαιολογία οτι εκλέγχτηκε απο τον λαό με σταυροδοσία την έχουν χρησιμοποιήσει απο τούς αποστάτες του '65 έως τον Κουκοδήμο. Οποιοσδήποτε ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ πολιτικός, οποιοσδήποτε ΤΙΜΙΟΣ πολιτικός, θα είχε παραιτηθεί απο εκπρόσωπος ενός χώρου που πλέον δεν τον εκφράζει!
Απο την άλλη πλευρά όσο περισσότερο καθυστερεί το συνέδριο (και άρα η παραμονή του στον ΣΥΝ.) τόσο το διαπραγματευτικό του όπλο με Οικολόγους και ΠΑΣΟΚ, παραμένει ισχυρό!
Χώρια που η απόλυτη ταύτιση του με το σύστημα (φάνηκε και στην εξέγερση του Δεκέμβρη), απαιτεί να βάλει και αυτός το δικό του λιθαράκι για την εξαφάνιση της πιό ενοχλητικής αριστερής φωνής (τουλάχιστον μετά την μεταπολίτευση). Δηλαδή του (αριστερού) ΣΥΡΙΖΑ!
β) Τον δε Τσίπρα γιατί ξέρει ότι οι ισσοροπίες του τρόμου που έχει καταφέρει να "επιβάλλει" μέσα απο συμβιβασμούς και ίντριγκες, θα καταρεύσουν σαν χάρτινος πύργος, σε περίπτωση που ισχυροποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μελών. Άσε που μπορεί να έρθει ξανά στην επιφάνεια ο "μισητός" Αλαβάνος.
Ας μην αυταπατώμεθα λοιπόν. Και κυρίως τα μέλη του ΣΥΝ, άσχετα με την τασική τους τοποθέτηση. Συνέδριο δεν πρόκειται να γίνει. Γιατί κανείς δεν το θέλει! Όλο το παιγνίδι στήνεται μήπως και αυτοδιαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Οποιοσδήποτε αρχηγός όταν θέλει μπορεί να μεθοδεύση συνέδριο ακόμη και αν δεν έχει την πλειοψηφία. Το τσιπρέϊκο θα ακολουθεί αυτή την παρελκυστική τακτική μέχρι να σωπάσουν τελείως οι ¨ενοχλητικές" φωνές των Συριζαίων που απαιτούν λόγο στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Το ζήτημα είναι τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι αριστεροί που πίστεψαν στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Θα γυρίσουν σπίτια τους (όπως ήδη έχει κάνει μεγάλος αριθμός) και θα παρακολουθούν απο την τηλεόραση τη μάχη και την αφομίωση τελικά του ΣΥΝ απο το σύστημα (όπως διακαώς επιθυμούν οι Ανανεωτικοί και οι βολεμένοι Ρευματικοί) ή θα αγωνιστούν για την μόνη προοπτική της σύγχρονης αριστεράς. Έναν ΣΥΡΙΖΑ μελών δηλαδή που θα περιλαμβάνει αριστερούς απο την αριστερή σοσιαλοδημοκρατία μέχρι την εξωκοινοβουλευτική αριστερα.
Στην περίοδο της οικονομικής τρομοκρατίας που ζούμε είναι πολυτέλεια για τον αριστερό να επιλέξει το πρώτο. Το βάρος πέφτει κυρίως στα απλά μέλη του ΣΥΝ. Σε όποια τάση και αν ανήκουν. Να σταματήσουν να παρακολουθούν αμέτοχα τη μάχη χαρακωμάτων μεταξύ των φράξιων. Να σταματήσουν (εν έτη 2010) να στοιχίζονται πίσω απο αρχηγούς και ηγεσίες σαν παρωχημένοι κνίτες του '80. Να απαιτήσουν γρήγορα και μαζικά την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ μελών. Να γραφτούν στο εννιαίο μητρώο μελών. Να απαιτήσουν άμεση εφαρμογή των αποφάσεων της Γραμματείας ή να ετοιμαστούν να λογοδοτήσουν στα παιδιά τους όταν θα ρωτηθούν: "Γιατί δεν κάνατε τίποτε"!
10 σχόλια:
Τον δε Τσίπρα γιατί ξέρει ότι οι ισσοροπίες του τρόμου που έχει καταφέρει να "επιβάλλει" μέσα απο συμβιβασμούς και ίντριγκες, θα καταρεύσουν σαν χάρτινος πύργος, σε περίπτωση που ισχυροποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μελών. Άσε που μπορεί να έρθει ξανά στην επιφάνεια ο "μισητός" Αλαβάνος
Χώρια που η απόλυτη ταύτιση του με το σύστημα (φάνηκε και στην εξέγερση του Δεκέμβρη), απαιτεί να βάλει και αυτός το δικό του λιθαράκι για την εξαφάνιση της πιό ενοχλητικής αριστερής φωνής
Το γεγονός ότι ο όρος "πολιτική πονηρια" και η χυδαιότητα που αποπνέει, είναι αστικό κατασκεύασμα, ουδόλως φαίνεται να την ενοχλεί.
ή να ετοιμαστούν να λογοδοτήσουν στα παιδιά τους όταν θα ρωτηθούν: "Γιατί δεν κάνατε τίποτε"!
ΤΙ ΔΙΛΙΤΙΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΝΤΕΛΗ; ΠΡΟΣΕΧΕ ΚΙΝΔΙΝΕΥΕΙΣ ΝΑ ΑΥΤΟΔΙΛΙΤΗΡΙΑΣΤΗΣ
ΑΝΑΓΟΥΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΣΚΟΡΠΙΖΙΣ
ΕΞΗΓIΣΕ ΕΣΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΙ ΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ
ΕΥΤΙΧΟΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΟ ΑΚΟΜΑ
Παντελή ,πρώην συντονιστή του ΣΥΡΙΖΑ στη Χίο,και νυν της αγίας τριάδας,
Οσο καιρό συμμετείχες στις συνεδριάσεις της Νομαρχιακής του ΣΥΝ ,ηταν ολα μια χαρά. Τωρα σου ξυνισαν ολα.
Εχεις πάρει τις αποφάσεις σου παντελή και ψάχνεις για αλλοθι
Το κείμενο είναι μιά πολιτική εκτίμηση.Αντί λοιπόν να αντπαραθέσετε τις απόψεις σας, κάνετε προσωπικές επιθέσεις.
Κρίμα γιατί η Ανανεωτική Αριστερά αν άφησε κάτι ήταν το ήθος.
Αλλά κι αυτό μας τελείωσε.
Να απαιτήσουν γρήγορα και μαζικά την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ μελών. Να γραφτούν στο εννιαίο μητρώο μελών. Να απαιτήσουν άμεση εφαρμογή των αποφάσεων της Γραμματείας ή να ετοιμαστούν να λογοδοτήσουν στα παιδιά τους όταν θα ρωτηθούν: "Γιατί δεν κάνατε τίποτε"!
Φίλε Andriou οι απαντήσεις που θα δώσει ο καθένας στα παιδιά του είναι προσωπικό του θέμα και “ιερό”. To δίλημμα που βάζεις επειδή αφορά όλους μας, το θεωρώ εκβιαστικό και προκλητικό, απέναντι σε ένα κόσμο που αγωνίζεται χρόνια ολόκληρα μέσα στην αριστερά. Χαίρομαι πραγματικά που εσύ δεν θα έχεις τέτοιο δίλημμα (αφού γράφτηκες στο μητρώο) όταν σε ρωτήσουν τα παιδιά σου.
Στέλιος
Αγαπητέ σύντροφε Παντελή
Στο σημείωμα σου διάβασα την αγωνία του ανένταχτου που νιώθει ότι στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ δεν είμαστε όλοι ίσοι και τα μεν μέλη των συλλογικοτήτων έχουν την «ομπρέλα» τους, τον μηχανισμό της συλλογικότητας τους ενώ οι ανένταχτοι χρησιμοποιούνται σαν επικυρωτές προειλημμένων αποφάσεων. Δεν μπορώ να παρά να συμφωνήσω ότι, δυστυχώς, έτσι γίνεται. Διαφωνώ όμως με την ερμηνεία που δίνεις και που αν κατάλαβα σωστά είναι η εξής: Ο Συνασπισμός είναι (τουλάχιστον τώρα αν όχι από πάντα ένας μηχανισμός που φροντίζει την εκλογική του αναπαραγωγή και μόνο, και όλες οι πρακτικές του και παρεμβάσεις του στα κοινωνικά δρώμενα υποτάσσονται σε αυτήν την σκοπιμότητα. Αυτή η πρακτική είναι κοινή σε όλες τις (μεγάλες τουλάχιστον) τάσεις. Και πίσω από αυτήν την πρακτική στοιχίζονται πίσω από αρχηγούς και ηγεσίες τα απλά μέλη του ΣΥΝ σαν παρωχημένοι κνίτες της δεκαετίας του 80
Εγώ νομίζω ότι το πράγμα είναι πιο σύνθετο: Ο Συνασπισμός όπως και κάθε πολιτική συλλογικότητα της αριστεράς εσωτερικεύει και «συλλογικοποιεί» μία ιστορική πορεία αντιλήψεων για την εξέλιξη του κοινωνικού γίγνεσθαι που τα μέλη του διαμόρφωναν και διαμορφώνουν με βάση την κοινωνική τους καταγωγή την τωρινή τους θέση στην παραγωγή(κοινωνική σύνθεση των μελών) την εξ αυτής της θέσεως τους συμμετοχή τους σε κοινωνικούς αγώνες και την συνείδηση που διαμόρφωναν μέσα από τον τρόπο και τον βαθμό συμμετοχής τους. Άλλες προτεραιότητες και επομένως αντιλήψεις έχει το άνεργο μέλος από τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα όπου ο συνδικαλισμός είναι περίπου ανύπαρκτος και άλλα βιώματα συγκρότησε ο εργαζόμενος στις ΔΕΚΟ ή στις τράπεζες (όπου υπήρχε μαχητικός συνδικαλισμός), αλλιώς το μέλος που συνδικαλίζεται από αυτό το μέλος που απέχει γιατί θέλει να μην εκτεθεί για να κάνει καριέρα και λεφτά ή ακόμα και γιατί απλώς φοβάται. Άλλη συνείδηση το μέλος που έχει μαγαζί άλλη αυτός που κάνει ιδιαίτερα για να ζήσει άλλη συνείδηση ο γιατρός του ΕΣΥ που έχει πλήρη και αποκλειστική απασχόληση σε αυτό, άλλη ο μερικώς απασχολούμενος σε αυτό ( που το απόγευμα κοιτάζει πως θα πάρει φράγκα από τους πρωινούς ασθενείς του) και άλλη ο ιδιώτης. Άλλη ο αυτοαπασχολούμενος και άλλη το μικρομεσαίο αφεντικό. (Και βέβαια έκανα μια πολύ μικρή και αναγκαστικά σχηματοποιημένη περιγραφή)
Όλα τα παραπάνω συγκρούονται και η πιο ισχυρή αριθμητικά ή σε κύρος ή και σε πολιτικό «ρεαλισμό» άποψη υπερισχύει και ηγεμονεύει. Οι άλλες υπάρχουν υποτελώς.
Η ηγεμονεύουσα άποψη με την σειρά της αποτελεί κράχτη ή σκιάχτρο ή και γνήσια καθοριστικό απωθητικό παράγοντα για έναν κόσμο που παρακολουθεί από κάποια εγγύτητα.. Πχ αν κάποιος διαβάσει απόψεις που μιλάνε περισσότερο για την αποτελεσματικότητα της καπιταλιστικής αγοράς και την ανάγκη του κέρδους ως κινήτρου δεν θα θεωρήσει τον φορέα αυτό και πολύ αριστερό αυτή την περίπτωση ή θα πάει στα κόμματα της εξουσίας που είναι και πιο καλοί διαχειριστές της αγοράς και του κέρδους ή κι αν γίνουν μέλη θα γίνουν (έγιναν) δορυφόροι του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ πχ Μπίστης, Δαμανάκη (Το Ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ αριστερό για τα γούστα τους)
Αντίθετα ένας ταλαιπωρημένος μισθωτός απωθούνταν γιατί δεν αναγνώριζε στον λόγο αυτού του κόμματος τις ανάγκες του :Έτσι πήγαινε στο ΚΚΕ που τα έλεγε μπρούτα και απολίτικα (και δεν τον κουράζει-απλά πράματα!) και παρέπεμπε και παραπέμπει στην άλλη ζωή ή πάει στο κόμμα που μπορεί να του κάνει το ρουσφέτι ταπεινωμένος, αφού δεν πείθεται ότι «κάτι μπορεί να γίνει» με συλλογικούς αγώνες
Έτσι τα κόμματα της Αριστεράς υπάρχουν με την εξής βασική αντίφαση τους: από την μια ως εκλογικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους και από την άλλη ως «δυνάμει» εκφραστές των περιφρονημένων υπόγειων αναγκών των από κάτω τάξεων.
Αυτή η αντίθεση καθορίζει και τον τρόπο πολιτικοποίησης των μελών του.
Εφ όσον υπερισχύει η κυρίαρχη (αστική) ιδεολογία και πρακτική βρίσκουν έδαφος να θρέφονται και ταπεινά συμφέροντα: βουλευτιλίκια μόνιμα,(ο «διωκόμενος» την περασμένη άνοιξη Κουβέλης είναι βουλευτής από το 1990!) καριερίστες συνδικαλιστές που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει εργασιακός χώρος και καταπίεση του 8ώρου -10ώρου, δημαρχιλίκια εργολαβίες και ισορροπίες κλπ κλπ
Και βέβαια τα μέλη διαπαιδαγωγούνται και πολιτικοποιούνται αποδεχόμενα σαν φυσιολογικό τον αστικό καταμερισμό εργασίας μέσα στην συλλογικότητα: διευθυντές, ειδικοί των θεμάτων, μάνατζερ, κομματικοί αστέρες της TV. Κόμμα των μάνατζερ, κόμμα στούντιο, αντί του κόμματος των μελών.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ. Και μπορεί να μην εκφράζονται έτσι γυμνά τα θέματα όπως τα παρέθεσα αλλά «μεταμφιεσμένα»
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΥΠΙΚΑ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΛΩΝ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ:ΕΑΝ ΔΕΝ ΜΠΕΙ ΣΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΉ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΕΚ ΝΈΟΥ ΜΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΧΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ. Να έχουν τα μέλη όλα τα τυπικά δικαιώματα αλλά η συλλογική παραγωγή πολιτικής να πάει περίπατο.
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΛΏΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ!
Η θεσμοθέτηση περιορισμένων θητειών, ανακλήσεων, διαλόγου για όλα, οι ιδεολογικές συζητήσεις μεταξύ μας αλλά και με την κοινωνία και ένα σωρό άλλα πράγματα πρέπει να γίνουν.
Ας θυμηθούμε τον Μιχάλη Κατσαρό και το «Κατά Σαδδουκαίων»
Η πάλη αυτή θα είναι διαρκής γιατί οι αστικές πρακτικές ως κυρίαρχες αναπαράγονται παντού: Και σε μένα που σας τα ιστορώ
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΔΕΝ( ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ) ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ
Συντροφικά και με αγωνία
Δημήτρης
ΥΓ Επειδή κάποιοι καλοπροαίρετοι μπορεί να διαστρεβλώσουν(το συνηθίζουν τόσο οι ανανεωτικοί όσο και οι ορίτζιναλ σταλινοθρεμμένοι) τα γραφόμενα μου για τους εκλογικούς μηχανισμούς εξηγούμαι: Δεν είμαι οπαδός της μη συμμετοχής βεβαίως. Απλά λέω ότι οι ψήφοι έχουν και χρώμα και οσμή(τουλάχιστον για την Αριστερά μας): Επομένως η συμμετοχή μας υποτάσσεται και κεφαλαιοποιεί την συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες. Είναι ευκαιρία ένα μεγάλο «βήμα» για να μιλάμε για τους αναγκαίους αγώνες_ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ
Παντελή με εκφράζει απο
όλυτα αυτό που έγραψες
Παντελη Καβύρη,
εσυ τι θα πεις στα παιδιά σου;;;
Κάθε 2-3 χρόνια και μια διάσπαση,,,και βέβαια πάντα εσύ ησουν με αυτούς που είχαν δίκιο..
ΠΆΝΤΩς ΜΕ ΤΟΥς ΚΥΡΚΟΚΟΥΒΈΛΗΔΕς ΕΣΎ ΕΙΧΕΣ ΔΩΣΕ ΠΑΡΕ
Μιχαλης
Σύντροφοι ήρεμα! Ξύπνησα ξενυχτισμένος απο δουλειά χθές και σας είδα μαζεμένους όλους εδω έτοιμους να με πυροβολήσετε. Διαδικτυακή Αλκυόνη το κάναμε. Δεν πειράζει όμως. Αφού μπήκατε στον κόπο να μου απαντήσετε σημαίνει ότι κάτι κινήθηκε!
Λοιπόν σύντροφοι μου. Είπα την άποψή μου. Αυτή η τσούλα η ιστορία (που λέει και ο Τριπολίτης) θα μας δείξει ποιός έχει δίκιο!
Επ αυτού δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Απλώς να διορθώσω κάποιες ανακρίβειες (μέχρι και κακιούλες) που γράφτηκαν.
Λοιπόν:
@ Ανώνυμος 9:17:00 μ.μ
Πολύ καλή η προσπάθεια με τα κεφαλαία και τις ανορθογραφίες. Όπως και η αγωνιώδης επισήμανση "δεν έχω παιδιά". Όμως δυστυχώς γνωριζόμαστε όλοι σ'αυτόν τον παλιότοπο. Τά'χουμε ξαναπεί.
Εξ' άλλου δεν χρειάζονταν κιόλας. Δεν γράφεις και τίποτα φοβερό!
@ Ανώνυμος 9:34:00 μ.μ
Φίλε μου, πράγματι η Ν.Ε του ΣΥΝ με έχει καλέσει δύο φορές να παρευρεθώ στίς συνεδριάσεις της και μία σε Νομαρχιακή συνδιάσκεψη (όλες σαν συντονιστή του ΣΥΡΙΖΑ). Φαντάζομαι ότι δεν θα είμαι ο μοναδικός προσκεκλημένος. Κάθε τοπικός πολιτικός φορέας έχει την υποχρέωση να καλεί (για κάποια συγκεκριμένα θέματα) κάποιους πολίτες για να συζητά μαζί τους.
Η γνώμη μου είναι οτι η σύγχρονη αριστερά δεν πρέπει να έχει κλειστές διαδικασίες. Όπως π.χ αυτή τη στιγμή συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ Χίου, όπου τις συνεδριάσεις του συντονιστικού τις παρακολουθεί όποιος θέλει.
Πρός τι λοιπόν η μομφή;
Όσο για το αν ψάχνω άλλοθι για τις αποφάσεις μου... Τι να πω... Είμαι 50 χρονών. Φαντάζεσαι να έψαχνα άλλοθι για κάθε απόφαση στη ζωή μου; Δεν θα έκανα άλλη δουλειά!
Ασφαλώς έχω πάρει τις αποφάσεις μου! και καλώ και τούς υπόλοιπους συντρόφους μου να τις πάρουν και να μήν περιμένουν να τους το ψιθυρίσει ο κομματικός τους Καρδινάλιος. Για αυτές τις αποφάσεις δεν χρειάζεται κανένα άλλοθι!
@Στέλιος
Στέλιο δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι και να μπαίνεις σε διλήμματα. Δεν αφορά εσένα το κείμενο. Πρωτίστως αφορά τα μέλη του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Απ ότι ξέρω έχεις διαχωρήσει τη θέση σου και απο τα δύο! Οπότε μην σκάς.
@Μιχάλης
Μιχάλη μου μπερδεύεσαι. Τη μοναδική διάσπαση που έζησα ήταν αυτή του ΚΚΕεσ το '86. Απο τότε λοιπόν εγώ διαχώρισα τη θέση μου απο τούς Κυρκοκουβέληδες, μιά και καλή. Μαζί με άλλους συντρόφους (π.χ Στέλιος) βρεθήκαμε στο αντίθετο στρατόπεδο με αυτούς που έχουν κάνει την πολιτική ίντριγκα επιστήμη.
Αντιθέτως εσύ βρίσκεσαι εδω και δύο δεκαετίες σφιχταγγαλιασμένος μαζί τους. Μέχρι τον Μενή γραμματέα σου είχαν επιβάλει!
Το χειρότερο απ' όλα βέβαια είναι το τωρινό σφιχταγγάλιασμα. Όπου οι δύο μαίτρ της ίντριγκας (ανανεωτικοί - βαθύ ρεύμα) συνεπικουρούμενοι απο το ετερόκλητο περιβάλλον Τσίπρα, παίζουν το πιό επικίνδυνο παιγνίδι εξουσίας στο χώρο της αριστεράς. Αγνοώντας προκλητικά τη βούληση και τις απόψεις των μελών του ΣΥΝ (μην μου πείς οτι σε ρώτησε κανείς για το ποιά πολιτική θα ακολουθηθεί στις δημοτικές ή τι πρέπει να γίνει για τον Πρόεδρο), και βάζοντας όσο μπορούν περισσότερες τρικλοποδιές και εμπόδια στην ανάπτυξη του μόνου ελπιδοφόρου φορέα της αριστεράς στη χώρα, του ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν είναι οι μόνοι. Απο κοντα δικομματισμός, Λάος, ΚΚΕ να τρίβουν τα χέρια τους!
@ Δημήτρης
Δημήτρη το σχόλιο σου είναι πολύ μεγάλο (πιο μεγάλο και απο το κείμενο που σχολιάζεις) και δεν έχω χρόνο να το διαβάσω τώρα. Το αφήνω στην άκρη και επιφυλασσομαι!
Δημοσίευση σχολίου