.JPG)
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.
>> Σάββατο 22 Μαρτίου 2008
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. (ΓΙΑ ON-LINE ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ)
Επίσης: Κατεβάστε το κείμενο συλλέξτε όσες παραπάνω υπογραφές μπορείτε. Στείλτε όσες υπογραφές συλλέξετε μέχρι την Τετάρτη 26 Μαρτίου στο info@syriza.gr
5 σχόλια:
Προσωπικώς τυγχάνω υπέρμαχος των δημοψηφισμάτων όχι γιατί θεωρώ αλάνθαστη την «λαϊκή κρίση» ή το «λαϊκό αισθητήριο», αλλά γιατί προτιμώ ο λαός να εισπράττει τα επίχειρα των δικών του λαθών και όχι των λαθών του κάθε πολιτικάντη. Εξάλλου στην δημοκρατία επί των ανακυπτόντων ζητημάτων δεν εφαρμόζεται η ορθή λύση, αλλά η λύση που προκρίνει η πλειοψηφία. Άλλο αν η σύγχρονη ρητορική των δημοκολάκων ταυτίζει πολλές φορές το ποσοτικό κριτήριο της πλειοψηφίας (φύσει αντικειμενικό) με το ποιοτικό κριτήριο της ορθότητος (εξ ανάγκης υποκειμενικό). Αν λοιπόν πρόκειται να εφαρμοστεί μια λύση αμέσως ανακύπτει το ερώτημα: θα εφαρμόσουμε την ορθή λύση ή την λύση που υιοθετείται από την πλειοψηφία; Στην δημοκρατία απαντούμε με μια σύμβαση: ότι ορθό είναι αυτό που θέλει η πλειοψηφία. Ή, ακόμη ακριβέστερα, ότι ακολουθούμε την λύση που θεωρείται ορθή από την πλειοψηφία.
Συνεπώς επικροτώ την πρόταση του κ. Αλαβάνου περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό. Το ζήτημα είναι γιατί ο κ. Αλαβάνος γλείφει τώρα εκεί που κάποτε αυτός και το κόμμα του κατουρούσε. Και το κάποτε είναι τόσο μακρινό (όταν προ οκαετίας 3.000.000 πολίτες αξίωναν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος) όσο και κοντινό (όταν προ λίγων μόνο ημερών ο κ. Καρατζαφέρης ζητούσε δημοψήφισμα για το Σκοπιανό).
Διερωτάται κανείς αν η Αριστερά θεωρεί το δημοψήφισμα δημοκρατικό μόνο όταν το ζητά η ίδια. Μήπως όμως αυτό ακυρώνει τελικά και την αξιοπιστία της;
Αγαπητέ vardas_shlhros, μάλλον έχετε μπερδευτεί, αν μου επιτρέπετε. Το άν εσείς, εγω και ο Μακαριστός είμεθα υπέρ των δημοψηφισμάτων, αυτό δεν έχει καμμία σημασία, σε συνθήκες συνταγματικών δημοκρατιών. Θα είχε ίσως σημασία σε συνθήκες ισλαμικών θεοκρατικών καθεστώτων (για κει το πήγαινε ο Μακαριστός αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε). Έτσι λοιπόν τα συνταγματικά καθεστώτα στηρίζονται στο συνταγμα τους. Συγκεκριμένα το Ελληνικό Σύνταγμα (Άρθρο 44, παρ.2) αναφέρει: «O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου.».
Όπως καταλαβαίνετε, το τι αναγράφεται σε κάποιο δημόσιο έγγραφο, δεν μπορεί να αποτελεί «κρίσιμο εθνικό θέμα». Είναι θέμα που λύνεται από την δημόσια διοίκηση, με βάση τις εντολές της νομοθετικής (Βουλή) και εκτελεστικής (κυβέρνηση) εξουσίας. Αλλοιώς θα περνάγαμε όλη μας τη ζωή κανοντας δημοψηφίσματα. Ο κ. Αλαβάνος τότε λοιπόν έκανε αυτό που θα έκανε κάθε έλληνας, υπεράσπισε το σύνταγμα της χώρας του.
Θα μπορούσε να είναι υπέρ της πρότασης για το «ρασοψήφισμα», αν το Σύνταγμα έγραφε (έτσι για να κάνουμε και λιγο χιούμορ): Κάθε φορά που ένας μισαλλόδοξος παπάς, κραδαίνοντας στο ένα χέρι την ποιμαντορική μαγκούρα και στο άλλο το λάβαρο της Αγίας Λάβρας και εκτοξεύοντας απειλές για αβάπτιστα παιδιά, άταφους νεκρούς, κολάσεις, εξότερον πυρ και άλλα ευχάριστα, κατορθώνει να συγκεντρώσει (σύμφωνα με δική του δήλωση) 3.000.000 υπογραφές, τότε ο Πρόεδρος είναι υποχρεωμένος να προκυρήξει δημοψήφισμα.
...ά ξέχασα. Μου αναφέρατε και την πρόταση Καρατζαφέρη για το Σκοπιανό. Ως γνωστόν ο Καρατζαφέρης έχει αλλεργία στο Σύνταγμα. Αλλοιώς θα εγνώριζε οτι το δημοψήφισμα δεν είναι τεστ πολλαπλών επιλογών. Ο λαός απαντά με ένα ναι ή ένα όχι. Τι ακριβώς θα ρώταγε λοιπόν ο Καρατζαφέρης στο δημοψήφισμα; Βέβαια η ουσία δεν είναι αυτή η τεχνική δυσκολία. Η ουσία βρίσκεται στο ότι τα υπόλοιπα κόμματα της βουλής έκριναν (και πολύ σωστά) οτι η εξωτερική πολιτική της χώρας δεν μπορεί να χαράζεται απο τα εθνικοφασιστικά ουρλιαχτά του Γεωργιάδη και του Πλεύρη.
Καλά τα λέει ο σ(;) Άντριου, αν εξαιρέσουμε την πρακτική της σάουνας στα περί ταυτοτήτων που άλλωστε έχει κοινή καταγωγή με τα παρόμοια πράσινα προηγούμενα περί ασφαλιστικού.
Αλλά μωρέ και πάλι ένας (με την πρώτη) παππάς τα φταίει; (που ο συγκεκριμένος φταίει...)
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: (προς Άντριου ακατανόητο ερώτημα) http://blogoperatispentaras.blogspot.com/2008/03/blog-post_20.html
"... Αλήθεια πέρα από την απαραίτητη σκληρή αλλά όχι όμως ενός «επαγγελματικού μεταπολιτικού αταξικού τύπου» ισοπεδωτική κριτική στην επικοινωνιακή ‘ανακοίνωση’ της μάλλον πανθύμως εκβιασθείσης-χειραγωθείσης Ι.Σ. στο ζήτημα του συμβολαίου συμβίωσης, ποιος ο λόγος της από μέρους σου αποδόμησης της παρθενικής ομιλίας Τσίπρα στο ζήτημα της Εκκλησίας;
(Σας ομιλεί ο σ. Άντριου: ...την «πάτησε» και ο άπειρος Τσίπρας και στην «παρθενική» του ομιλία (σαν πρόεδρος), ζήτησε από την εκκλησία να σταθεί στο «πλευρό» της κοινωνίας...)
http://blogoperatispentaras.blogspot.com/2008/03/blog-post_18.html
Προτάσσεις έτσι ή όχι, ένα άλλο (πολύ γνωστό και πρόσφορο στους ‘Γκάουμπόυδες’ και τους ‘Ινδιάνους’ αυτής της έρημης χώρας) ΔΟΓΜΑ αυτό της γνωστής παλαιοαριστερίζουσας δαρβινοπρεπούς ‘χιλιαστικής’ εκκλησίας του παραπλανηθέντος Δήμου (βλέπε και τα σχετικά της πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακίας) ή όχι;…"
***
Βλέπω σ(;) Άντριου εκεί που θέλεις καταλαβαίνεις και πολύ καλά. Σε ότι όμως αφορά το υμέτερο ιερατείο ακολουθείς (τουλάχιστον στη διαχείριση του λόγου) την 'μετακομμουνιστική' κινεζική, δοκιμασμένη στην Τιέν Αμέν, (ή και στην Πράγα του 1968 και 2008) μέθοδο.
Αλήθεια σ(;) Άντριου απορεί κανείς. Τι να είναι άραγε λίνκ;
και να δυό τρείς απλές περιπτώσεις:
http://www.protovoulia.net/arthra/stasi08b.htm
http://users.sch.gr/veccio/MA/syriza.html
Τι να πώ; Να πω κι εγώ το aristerοdexion ‘πό κάτω απ το λεμόνι’ (ψάξτε το ολόσωμο εν Γκούγκλη, λέμε τώρα, καλύτερα «πίστευε και μη ερεύνα» και «μη περί τους ‘ιερείς’»):
"...Λυπάμαι προκαταβολικά
που δεν διαθέτω επιπλέον χρόνο για να βοηθήσω!..."
Όχι θα προτιμήσω αυτό της Νάντιας: Να τ’ αλλάξουμε όλα...
πλάς, παρότι αυτονόητο(;) ... και πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μας εντός εκτός και επί τα αυτά...
http://www.protovoulia.net/arthra/politiki-dimosio-elleimma.htm
Τα ποσοστά έρχονται και παρέρχονται ... οι ευκαιρίες για πραγματική-ριζοσπαστική αλλαγή επίσης.
O Γνώριζε κλπ... Ευώνυμος Ανωνυμέλλης
http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/02/29/26-2-2008/
Πολλές φορές πληγώνει, κι όποιος δεν έχει Γνώμη...
Στης Λευτεριάς το μπόι, μοναχά
η λέξη σαν ταιριάζει, μας λυτρώνει
Λόγια γλυκίσματα αδειανά μη μελετάς στήλες αν-άλατος θε να γενούν και σκόνη.
http://users.thess.sch.gr/veccio/lexolagnil/loxa.htm
Αγαπητοί, συν-αιγαιάτες, σ. Άντριου,
αναφερόμενος σε μια γενικότερη περιρρέουσα κατάσταση πολιτικής ανοχής σε νεοφιλελεύθερες πολύχρωμες 'μετανεωτερικές' και 'ανομολόγητες' συμμαχίες υπό το πρίσμα ενός καλπάζοντος ψευδοκοσμοπολιτισμού (π.χ. βλ. http://users.thess.sch.gr/veccio/MA/syriza.html ) και μπροστά στο ελπιδοφόρο διακύβευμα της ριζοσπαστικής αλλαγής που εμφορείται (και) στην κριτική μετεξέλιξη-ανέλιξη του Σύριζα, δηλώνω τα προφανή:
Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Ή μάλλον για κάποιους (εκτός του ιστολογίου) μπορεί και να είναι κυριολεκτικά. Πέρα από το «σαβουάρ βίβρ», υπάρχει και η λαϊκή πρόσληψη του "Όταν τρώνε δεν μιλάνε" και καλό είναι κάποια ημέτερα 'ταμπού' να αντιμετωπίζονται χωρίς το "παλαιοαριστερό" άγχος του αντικομματικού λόγου, έξω από τις εύκολες αλλά απολιτικές ταξινομήσεις των ΔΙΚΩΝ μας και των ‘αλλούτερων’ δήθεν ακατ-ανόητων ή γραφικών, ΆΛΛΩΝ.
Δικός σας,
Β.Β. (Ευώνυμος Ανωνυμέλλης…Γνώριζε… κλπ)
http://users.thess.sch.gr/veccio/
Δημοσίευση σχολίου