Ποιος απαξιώνει το λόφο Φιλοπάππου;

Η Stella μας έστειλε για δημοσίευση το παρακάτω:

Πριν από λίγες ημέρες ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων εξέλεξε το νέο διοικητικό του Συμβούλιο. Η αθρόα συμμετοχή στις κάλπες (από τα 850 μέλη ψήφισαν τα 700) προσδίδει πράγματι στο Δ.Σ. ευρύτατη νομιμοποίηση, καθιστώντας το "πανίσχυρο στους αγώνες για τα μνημεία, τους ίδιους τους αρχαιολόγους και την Αρχαιολογική Υπηρεσία" όπως σημειώνεται και σε σχετική ανακοίνωση του ΣΕΑ. Φίλτατοι οι αρχαιολόγοι, εξαιρετικά πολύπλοκο και κοπιώδες το έργο τους. Σε κάθε περίπτωση όμως η αναζήτηση της αλήθειας πρέπει να θεωρείται πάντοτε φιλτάτη. Το λέμε αυτό με αφορμή την "πρώτη πράξη", ή αλλιώς το πρώτο θέμα που απασχόλησε το νέο Δ.Σ. και το οποίο εισήχθη για συζήτηση με τη μορφή του κατεπείγοντος. Ποιο είναι το κατεπείγον θέμα; Μα η "σύγκρουση" ανάμεσα στην Εφορεία Αρχαιοτήτων (Α' ΕΠΚΑ) και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής Φιλοπάππου, οι οποίοι εδώ και χρόνια αγωνίζονται ενάντια στις αυθαίρετες καταπατήσεις (Ρεστοράν "Διόνυσος", καταστροφή πλακόστρωσης Πικιώνη κ.ά.) ενώ παράλληλα εμποδίζουν και την καγκελόφραξη των τριών λόφων. Αφορμή για την κατεπείγουσα ανακίνηση του θέματος από τον ΣΕΑ είναι η δενδροφύτευση που επεχείρησαν μέσω της Συντονιστικής τους Επιτροπής την Περασμένη Κυριακή και η προαναγγελία ότι θα την επαναλάβουν και αυτήν την Κυριακή. Παρότι αναγνωρίζουμε πως κάθε δενδροφύτευση μέσα σε κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο είναι εξαιρετικά λεπτή υπόθεση, οι κάτοικοι όμως δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να αποκαθιστούν τη βλάστηση που κατεστράφη από τις αναφλέξεις του 2003. Αναφλέξεις που προκλήθηκαν από κρατικά συνεργεία που περιέφραζαν το χώρο και τον οποίο χώρο, ουδείς αρμόδιος φρόντισε μέχρι σήμερα να αποκαταστήσει! Δεν αμφισβητούμε την προσπάθεια των αρχαιολόγων ώστε να διαμορφωθούν, να οργανωθούν οι τρεις λόφοι (Φιλοπάππου, Πνύκας και Νυμφών) να αναδειχθεί η σχέση τους με τα πολιτικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά κέντρα της αρχαιότητας. Εκείνο που μας προκαλεί έκπληξη είναι οι προτεραιότητες του κορυφαίου συλλογικού τους οργάνου. Δεν θάταν προτιμότερο για το Δ.Σ. αντί να "κηρύξει πόλεμο", να επεδίωκε μια φόρμουλα διαλόγου με τις κινήσεις των πολιτών; Δεν θάταν καλύτερο αντί να τα βάζει μαζί τους με αφορμή τις δενδροφυτεύσεις και την άρνηση να δεχθούν τα κάγκελα, αιτήματα που συναντούν ευρύτερη αποδοχή, να αναρωτηθούν μήπως οι κάτοικοι έχουν κάποιο μερίδιο στο δίκιο; Μήπως η καταστρατήγηση της νομιμότητας και η απαξίωση του αρχαιολογικού χώρου δεν γίνεται από τους πολίτες που αντιδρούν αλλά από μεγαλόσχημους καταπατητές; Μήπως θάταν προτιμότερο οι αρχαιολόγοι να προσφύγουν (και αυτοί) στο ΚΑΣ (όπως έκαναν πρόσφατα οι κάτοικοι) και να αξιώσουν την αποβολή όσων πραγματικά καταπατούν και όχι να μάχονται εναντίον εκείνων που θέλουν τους λόφους χωρίς κάγκελα και με αποκατεστημένο το φυσικό τους περιβάλλον; Μήπως τέλος, η καλύτερη προστασία του χώρου είναι να υπάρχουν πολίτες που τον αγαπούν και που θα έκαναν τα πάντα για να τον προστατέψουν και να τον χαίρονται ελεύθερα; Με αυτούς τους πολίτες πρέπει να συναντηθούν οι αρχαιολόγοι και ο σύλλογός τους, γιατί επί της ουσίας και οι δύο πλευρές για το ίδιο πράγμα (πρέπει να) αγωνιούν και μάχονται.

Σ. ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ Από την "ΑΥΓΗ" 07/02/2008